The Mentor (One Direction)

Chapter Sixty-Three ♪ A long, long time

''Nou, DAT was genant.'' lachtte ik toen we van het podium afkwamen. ''Ik haat microfoons.''

''Ik vond dat het goed.'' grinnikte Simon en haalde zijn schouders op. ''Het laat wel zien dat je verwaand bent nu je gewonnen hebt. Mensen vinden het grappig wanneer beroemdheden foutjes maken.''

''Nou, ze gaan jou hilarisch vinden.'' grijnsde Louis, en ik sloeg hem op zijn arm.

''Nou nou kinderen, bewaar dat voor de speeltuin.'' grijnsde Niall, en ik sloeg hem ook.

''Haz, je vriendin is geweldadig! We zullen haar mee moeten nemen.'' zei Zayn, hij pakte me op en gooide me over zijn schouder.

''Oi!'' protesteerde ik luid terwijl ik keihard lachte. ''MALIK! Zet me neer! Harry! Help!''

Het gevolg; Harry tackelde Zayn's benen, waardoor Zayn (en ik) tegen Niall aan viel, die Liam vast greep, die...

Lang verhaal kort, al snel lag heel One Direction plus Simon Cowell lachend op de grond.

''Waarom ga ik ook alweer met jullie om?'' zuchtte ik, en wreef over mijn hoofd waar Louis' elleboog tegen aan was gekomen.

"Wij zijn gewoon zo vermakelijk.'' glimlachte Liam, en woelde door mijn haar.

''Goed punt.'' zei ik.

''Hey jongens, hoe-'' Mads opende de deur naar de kleedkamer/lounge waar we in waren, scande de grond, en sprong bovenop ons.

Iemand voelt zich beter.

''Hey Mads'' zei ik gewoontjes van onderuit de berg mensen waar mijn hoofd onder Harry's borst uitstak. trouwens, hij is zwaar. Ik zet hem op dieet.

''Hey Rosie. Dus, waarom lig ik bovenop een One Direction berg? Oh, en Simon Cowell. Hey Simon."

''Hi Madison," grinnikte Simon, hij rolde zich weg en stond op. ''Nou, ik zie jullie later wel weer. Breng jezelf niet in nog meer problemen!''

''Dat kan ik niet beloven. Dag Simon!'' riep ik. ''Oh, en Zayn pakte me op, ik zei tegen Harry dat hij me moest redden, dus hij tackelde Zayn en die viel om, en nou ja, dit gebeurde.''

Mads sprong op, glimlachte en schudde haar hoofd.

''Wat moet ik toch met jullie beginnen. Kom op, opstaan. De auto staat klaar.'' zei ze, en verdween net zo snel als dat ze was verschenen.

''Nou, volgens mij gaat het wel een beetje beter.'' zei ik, en de jongens knikten.

''Yeah. Ik kan niet geloven dat Nathan zoiets zou doen. Wat een idioot.'' zei Niall en pakte zijn jas. ''Vooral bij Madison, ze is zo'n lieve meid.''

''Yeah...'' zei ik zachtjes. ''We moesten maar eens gaan, voordat ze weer terugkomt en ons meesleurt.''

''Hey Rose, kan ik je even spreken?'' vroeg Harry me en ik knikte. ''We komen zo jongens.''

De jongens liepen wenkbrauw wiebelend de kamer uit, waardoor ik mijn middelvinger naar ze opstak en bij Harry op de bank ging zitten.

''Waar denk je aan Styles?'' vroeg ik, en trok mijn knieën naar mijn borst.

''Nou, ik vroeg me af...'' twijfelde hij.

''Spuug het uit Haz,'' zei ik glimlachend.

''We moeten het hotel binnenkort verlaten, en de jongens en ik vroegen ons af... ik bedoel, het hoeft natuurlijk niet... maar als je het zou willen... zou je bij ons willen komen wonen?''

''Pardon?'' stotterde ik. Dat heb ik zeker verkeerd gehoord.

''Zou je bij ons willen komen wonen? We wonen in een appartementen blok in Londen, we hebben een hele verdieping voor onszelf, je kan je eigen appartementje huren of bij mij intrekken...''

''Ben je serieus?'' ik lachte. ''Dat zou geweldig zijn! Dan kunnen we filmavonden houden en slaapfeestjes en feestjes en alles!''

''Zal ik dat maar opvatten als een ja?'' vroeg Harry grijnzend.

''Geen ja. EEN HELL YES!''

''Kom op dan, kamergenoot, laten we het de jongens vertellen!'' lachte hij, hij sprong van de bank en zwierde me in het rond. ''Oh, en nog een ding. Niet Mads vertellen, maar Niall heeft me verteld dat hij Mads leuk vind. Hij vroeg aan mij of ik aan jou wilde vragen of jij aan haar wilde vragen of zij ook bij ons wilde komen wonen." (a/n gatverdamme wat een nare zin 😂)

''Ik denk dat ze dat heel graag zou willen. En qua Niall, zeg tegen hem dat hij het even een maandje moet aanzien, kijk hoe het dan gaat, en dat hij haar dan mee uit kan vragen. Ze moet nog steeds over Nathan heen komen, maar ik denk dat zij en Niall echt een goed stel zijn.''

''Dit gaat zo leuk zijn! Wij kunnen als matchmaker spelen.''zei Harry terwijl we hand in hand de kamer uitliepen richting de auto.

''Zo lang je het niet voor ze verpest.'' glimlachte ik, en schudde mijn hoofd.

''Rose Rose Rose, wanneer heb ik ooit iets verpest?'' vroeg hij, en keek zo onschuldig mogelijk. Het was niet echt onschuldig...

''Oh, ik weet het niet. Goed, je hebt nog nooit iets verpest. Blij?'' grijnsde ik toen we aan de voorkant van het gebouw kwamen waar allemaal fans en fotografen stonden.

''Ik kan nog steeds niet geloven dat dit allemaal echt is.'' zuchtte ik toen we hand in hand stonden te glimlachen voor de foto's. ''Soms, lijkt het allemaal een beetje te mooi om waar te zijn.''

''Nou, Rose Tresdale'' zei Harry opeens, hij pakte mijn heupen en liet me zakken tot een soort dans move achtig iets. ''Raak er maar aan gewend.'' zei hij.

''I-'' begon ik, maar ik kon het niet afmaken om dat hij me stopte met een kus.

En dat was het moment dat ik realiseerde wat er was gebeurt in mijn leven.

Een half jaar geleden waren Mads en ik in de wc's van de school aan het fangirlen over One Direction en aan het dromen over zingen. Nu, ben ik verliefd op Harry Styles, ik heb een grote carrière voor me liggen, en ik heb een grote groep levenslange vrienden.

Natuurlijk, dingen kunnen soms moeilijk worden, maar aan het einde van de dag heb ik een geweldig leven.

En ik hoop dat dit nog heel lang zo blijft.

♥♥♥

WHAT THE HELLL?!?! IK HEB EEN FACKING BOEK VERTAALD.

Dit was het aller laatste hoofdstuk. GOSH

Alleen de Epiloog komt hierna nog en dan is het hele boek af...

Ik weet niet wat ik verder nog moet zeggen.

*awkwardly smiling*

byeeeeee