School (Minsung)

24. Hastane

Seungmin, hastaneye gittikten birkaç dakika sonra Jisung'u aradı ve ona olanları anlattı. Jisung, çok endişelenerek hastaneye gitmek için evden fırladı. Seungmin, Felix'in hastane odasının dışındaydı doktorun çıkıp ona haber vermesini bekliyordu.O arada Jisung geldi panik ve endişeden elleri titriyordu.Gözündeki yaşlar durmadan akıyordu.Hemen kollarını Seungmine sarıldı."Nasıl oldu böyle bişey! Nasıl yapabilir.Onlar iyiler mi ?Lütfen Lütfen iyi olsunlar "

Seungmin Jisungu sakinleştirmek için sırtını sıvazlıyordu."İyi olucak merak etme yarasının derin olmadığını söylediler,detaylı bilgi için doktorun gelmesini bekliyorum.Endişelenme ayakta zor duruyorsun resmen otur şuraya Jisung"

30 dakika bekledikten sonra bir doktor onları karşılamaya geldi.

"Merhaba ben Dr. Choi ve size iyi haberler vermek için buradayım arkadaşlar. Sanırım siz Lee Felix'in ve Lee Knows'un arkadaşlarısınız değil mi?"

Jisung ve Seungmin ikisi de başını salladı.

"Yani ikisi de iyi. Felix yarına kadar iyi olur ve Minho bugün eve gidebilir. Felix'in sırtındaki bıçak yarası birkaç santim derinliğindeydi ve şoktan yeni çıktı. İkisi de uyanık, onları ziyaret edebilirsiniz." dedi.

"Tamam çok teşekkür ederim doktor." Seungmin eğildi .

"Sen Felixe git, ben Minho'ya gideceğim sonra yanınıza geleceğim." dedi Jisung.

Seungmin başını salladı.

Jisung, Minho'nun kapısına geldiğinde yavaşça açtı. Minho, duvara dayalı bir TV ekranını izlerken yüzünde kocaman bir bandajla yatağında yatıyordu.

Jisung içeri girdi ve kapıyı arkasından kapattı.
"Merhaba." dedi Jisung.

Minho yavaşça başını Jisung'a çevirdi, "Merhaba." Jisung yaklaştı ve Minho'nun yatağının yanına oturmak için bir sandalye çekti.

"Acıyor mu?" Jisung sordu.

"Önemli değil.Felix nasıl?"

"Emin değilim, henüz ona uğramadım ama iyi olmalı yani doktor yaranın derin olmadığını söyledi iyi olacak merak etme." Elini minhonun eline uzatıp tuttu.
"Başardınız."

"Neyi başardık?" Minho sordu.

"Özgürsün Minho." Jisung gülümsedi.

"Evet.. Ama şimdi nereye gideceğim..??" Minho endişeyle sordu.

"Benim evime geleceksin, seni yalnız bırakacağımı düşünmüyorsun heralde.Hem evde bir sürü boş oda var."

"Gerçekten mi..?"

"Tabii ki."

"Ama anne babanı kızdırmak ya da herhangi bir şekilde yük olmak istemiyorum."

"Sorun değil, ailem herkesi sever. İyi bir insan oldukları sürece.Onlarla paylaştığımızda senin kalmanı sorun edeceklerini sanmıyorum.Endişelenme herşey daha iyi olacak.Şimdilik tek sorun Felixin sağ sağlim eve dönmesi."

"Ben.. Çok teşekkürler Jisung." Minho gülümsedi, "Kahretsin aaaah... Gülümsemek çok acıtıyor.."

Jisung kıkırdadı, "Dikkatli ol. Her neyse, doktor bugün gidebileceğini söyledi.."

"Tanrıya şükür, bu tozlu hastane odasında kalmak istemiyorum." Minho ayağa kalktı

"Giyinmem gerekiyor,beni biraz dışarda bekler misin?"

"Ben..Yardım etmemi ister misin?"

"Saçmalama Jisung sakat değilim.5dk içinde gelirim kapıda bekle"
Hastane kıyafetlerini üstünden çıkartıp hafif kanlı ve kirlenmiş kıyafetlerini mecburen üstüne giydi.Temiz kıyafet yoktu yanında.Odadaki banyonun aynasına geçip kendine baktı