I'm doing all my best to find Damon but he looks like good in hiding. Well that's how he is. Nothing but a coward!
Nangangati na ang palad ko para patayin siya kaso nawawala lang siya. He's good at hiding, I can say that. Hanggang ngayon ay hindi pa rin siya nagpapakita and I know that he's watching us right now and he's smirking.
Damn that boy! Kapag nakita lang talaga kita, hinding-hindi ako magdadalawang isip na patayin ka agad. Sa impyerno ka na lang magdusa kasama ang mga kalahi mo!
"Nirvana!" Napatingin ako kay Jen nang tawagin niya ako. She looks tired. Basang basa na siya ng pawis dahil sa pakikipaglaban.
"Hindi ko mahanap si Jasmine." Hinarap ko siya ng maayos at kunot-noong tumingin sa kaniya.
"Are you sure? Baka nakikipaglaban lang." Sabi ko naman pero umiling lang siya.
"I saw her earlier, walang malay at may nagbuhat sa kaniya. I'm sure that it's Damon's men!" Sabi niya sa akin.
"Ako na ang bahala. Mag-iingat ka!" Paalala ko sa kaniya at tumakbo na paakyat.
Everything looks so messed. Ang dami ng nakakalat na mga bangkay dito sa bahay. I'll burn it down after.
Hindi ko alam kung saan na hahanapin si Damon. Gusto pa yata niya na mapagod kami bago siya magpakita. Kung hindi ko siya mahahanap ngayon baka marami na ang mawalan ng buhay. I mean, I'm not against in the idea of mine, them being innocent is alreadyt lost long time ago since when they chose to side with Damon's Mafia.
Hindi lingid sa kaalaman ko na masama ang paghihiganti in the eyes of the Lord but I'm not the same person before, before after all things that happened. Everything has changed because they did it, as well as me. I changed because of what the world has given me. Hindi ko alam kung mababago pa, pinaniniwalaan ko na lang nag salitang "everything happened has a reason" and that reason is obviously can be seen.
I was running upstairs to find Damon but I found his another men surrounding me with their weapons. Napabuntong-hininga na lang ako sa kawalan. They chose this and they want this , so I'm giving it to them.
Unang sumugod sa akin ang lalaking may kulay ang buhok. Isasaksak niya sana sa akin ang kutsilyo na hawak niya pero nakailag ako. Hinila ko ang kamay niya at pinaikot ito papunta sa likod niya. Napasigaw naman siya sa sakit dahil doon. May sumugod ulit sa akin para saksakin ako pero agad ko nang hinarang yung lalaking hawak ko kanina kaya ito ang nasaksak. Nang nawalan na ng buhay ang lalaki ay binitawan ko na siya at sinugod ang pangalawang lalaki.
Sinuntok ko siya sa mukha at sinunod ang kaniyang sikmura. Iniinda niya pa ang sakit na nakuha sa akin pero hindi na ako nagdalawang-isip pa na isaksak sa kaniya ang kutsilyong hawak niya.
Nilingon ko naman ang pangatlong lalaki. He's the last one. Nakitaan ko siya ng takot sa mukha, umatras siya at kalaunan ay tumakbo na rin paalis. But I'm not done yet. Hinigit ko ang kutsilyo sa lalaki na nakahandusay sa paanan ko at binato doon sa lalaking tumatakbo. Maya maya din ay bumagsak na siya.
Umalis na ako at tumakbo ulit pataas. If that Damon thinks that I'll get tired easily, he's wrong. Maybe I'm glad that na may silbi rin pala ang pagkakaroon ng walang pakiramdam. It benefits me.
Nakita ko sa gilid ng mata ko si Andrialle na tumatakbo kaya sinundan ko siya. She looks clean, parang hindi man lang nabahiran ng dugo. Papunta siya sa taas kung nasan ang kwarto ng Grandparents ko. Matagal nang hindi pinupuntahan ang kwarto nila at wala ng ibang nakakapasok doon, matagal na. But why is she heading there?
"ANDRIALLE!!!"
Nilingon niya ako pero tinuloy ulit ang pagtakbo. Mas binilisan ko pa ang pagtakbo para mahabol siya. Maybe there's something in my grandparents room. Hindi naman siya magmamadali kung wala.
Kung may nalalaman man sila na hindi ko alam, kailangan ko malaman yon. If people around me keeps on having secret then I don't know what to do anymore. It's too much. Masyado na akong sira at ayoko nang masira pa ulit.
Pagkapasok ni Andrialle sa kwarto ay agad niya itong ni-lock. Napamura naman ako dahil hindi ko mabuksan ang pintuan. Walang spare key ang kwarto nila Grandma at Grandma. Ang alam ko ay ibinaon nila ito sa lupa bago sila mamatay. Hindi rin na-lock ang kwarto dahil may tiwala sila sa mga kasambahay nila.
Ngayong nakapasok si Andrialle sa loob at ni-lock niya ito, wala akong ibang magagawa kundi hinatayin siya. No! Kailangan kong gumawa ng paraan.
Napalingon ako sa terrace dito at pumunta doon. Sinilip ko ang binatana at nakitang bukas ito. That's it! A way to enter their room.
Agad kong tinalon ang railings ng terrace at tinakbo ito. Nang nasa dulo na ako ay agad akong tumalon hanggang sa makapasok sa loob ng kwarto. Gulat naman na napatingin sa akin si Andrialle. Napatingin ako sa hawak niyang mga documents.
"What is that, Andrialle?" Tanong ko. Tinago naman niya ito sa likod niya at umatras. Nilakad ko ang pagitan namin at hinawakan siya sa palapulsuhan niya nang mahigpit.
"Akala mo ba kami lang ang nagloko sa iyo?! Lahat ng nakapaligid sa iyo ay niloloko ka! Napakatanga mo kasi, ang dali mong mauto! Hindi ka man lang nag-iisip! Bakit sino ka ba? Mafia heir?" Tumawa siya g malakas at tinignan ako ng seryoso sa mata. "It's a shame that you do not know yourself!"
Napakunot naman ang noo ko sa sinabi niya. What does that mean? Ano ang gusto niyang iparating?
Bago pa ako makapagsalita ay may nilabas na siyang lighter at sinindihan ang papel. Pagkatapos ay may nilabas siyang kutsilyo at ginilitan niya ang sarili niyang leeg.
Napaatras naman ako dahil sa nakita ko. Kinuha ko ang papel at pinatay ang apoy. May mga parte pa na hindi nasusunog kaya nababasa ko pa ang ibang mga nakasulat.
Napatakip ako sa bibig ko at hindi makapaniwalang tumingin kay Andrialle na nakatingin pa sa akin habang unti-unting nawawalan ng hininga. O masasabi ko pa bang siya si Andrialle?
"N-now... you k-now..."
Xander's POV
Kanina pa paikot-ikot si Haynae sa harapan ko at hindi mapakali.
"Xander, hindi pa natin siya pupuntahan o tutulungan. It's dangerous!" Sabi niya sa akin.
"Oo nga! Hindi nila kakayanin yon. Napakadami nila. Atleast send your men there!" Pagsang-ayon ni Yana.
Nakatingin ako sa labas habang umiinom ng wine. I'm worried but I can't send my men there. Not this time! It's dangerous but I can't do anything to save her. Sana lang hindi na siya magbago pa ulit. It's too much for her. She deserve better.
"No! She probably knows it by now!"
BINABASA MO ANG
She Changed [ONGOING]
Random"I still remember the first day I met you." Book 2 of "The Nerdy Girl"