She Changed [ONGOING]

SC: Chapter 3

Nagising ako mula sa liwanag na tumatama sa mata ko. Nagmulat ako ng mata at nilibot ang paningin ko. Saka ko lang naalala na sa kotse pala ako natulog, dito sa tabing dagat.

Inopen ko ang phone ko at Ang daming missed call and text messages sa notif. Hindi ko na lang muna iyon pinansin at lumabas muna ako ng kotse.

Arrggh! Ang sakit ng likod ko, konting stretching lang at uuwi na rin ako.

Wait--Iba ang sounds ng Alon ngayon ah. Bumalik ako sa kotse ko at kinuha ko ang phone ko. After 1 hour na pala ako uuwi.

Inopen ko ang phone ko at nilagay sa recorder.

'This is what I should be doing everyday.'

*****

"Where have you been?" The voice that welcomed me.

"Nowhere!" I answered. "Try-- I mean Scarlett, you made us worry, "

"Did I tell everyone to worry at me?"

"Scarlett. You really changed! Could you please stop being a childish?" Napatingin ako sa kanya at napakunot ang noo.

'Childish? Who? Me? The hell!'

"What did you say Xander? Who's childish? Me? How could you!!" Napangisi Naman siya sa inasta ko.

"I'm going to tell Dad that we're going back to the Philippines."

'did I heard it wrong?"

"Xander. You really made my day. Go! Go! Ask Dad right now. I'm excited!"

"I know what's behind in your mood Scarlett, you better stop that now.!" He warned me.

"What? Is it bad that I'm excited? " I asked him. "Just be ready, were going back, in two days." He said.

"You know that I'm always ready." I said. Napa iling na lang siya sa akin.

Umakyat na ako sa kwarto ko at humiga na. 'Now! I'm finally going back'

Tumayo ako at kinuha sa drawer ang pic nila mom, dad, and ate. 'Just wait My love, I'll give them back what they did from me '

Binalik ko na ang picture at tumayo. Pumasok ako sa bathroom at nagpalit ng damit. Pupunta Muna akong training para maglibang. Wala Naman akong magawa eh.

*****
*Trysh b-day*

Eylense POV
-philippines

"Happy birthday, Trysh."

We're here at the school. We're celebrating the 20th birthday of Trysh.

"I miss Trysh. Sana bumalik na siya."

"Gusto kong humingi ng kapatawaran sa mga nagawa Kong kasalanan." Sabi ni Yana.

Yes! We miss her already. It's been 4 years, I wonder kung ano na siya ngayon, kung gaano na siya nagbago physically.

Kumpleto kami ngayon dito sa hideout nila Aux. Nandito rin yung makating babae. Tsk!

Hayss Kung maibabalik ko lang yung nakaraan, Sana pala Hindi ako naging duwag noon, mas kilala namin si Trysh pero tinraydor pa namin siya. Anong klaseng kaibigan kami? Para na ngang kaming pamilya tas mawawala lang dahil sa isang pagkakamali na lubos naming pinagsisisihan.

"Aux. Let's date. Wala Naman Yung tao bakit pa kayo nagcecelebrate?" Malandi talaga! Naku!

"Stop it. Matagal na kayong Wala diba. Bleh!" Sabay na Sabi nila Yana at Yuan. Dalawang to talaga. Hahaha.

"Shut up!" Sabi niya at nag walk out. Childish. Psh!

Tahimik lang si Aux na nasa tabi, malalim ata ang iniisip.

Lahat kami nagkamali, mapapatawad pa Kaya kami ni Trysh? Pinagsisisihan ko ang lahat. Isa akong napakalaking tanga.

"Hey babe! What's wrong?" Bigla Naman ang pagsulpot ni Ephraim sa tabi ko.

"Ah, nothing." Sabi ko at ngumiti na lang.

Gusto kong sabihin kay Trysh na, thanks sa advice niya sa Amin nun, at ganito ang nangyare. We're in a relationship now, for almost 3 years. Same as Yana-Yuan, Ecllipse-Alex.

"Let's blow the candle for Trysh!" Sabi ni Yana at yun nga ang ginawa namin.

"Hey, Eylense. Hanap tayo ni Manager." Sabi Naman ni Ecllipse. Tumango Lang ako at nagpaalam na kami sa mga boys.

Ako na ang nag-drive papunta doon, maybe may projects na naman. *Shrugged*

Bumaba na kami sa kotse at pumasok sa loob. Agad naman kaming nilapitan ng staff.

"Ma'am, nandun po siya sa office. Pakibilisan daw po." Tumango Lang kami at dumiretso na sa office ni manager.

"Good afternoon. Manager" Bati namin. "Please sit down, ladies." Umupo kami sa harap niya at hinintay ang sasabihin niya.

"Gusto ko lang sabihin na magiging busy kayo ngayon kase bumaba ang sales natin, kailangan niyong maging active as a model ngayon, kase Kung titigil kayo kahit one day Lang, Hindi na kakayanin ng company natin." We understand him. Sariling sikap Lang ni manager itong company niya, and Alam namin mararamdaman niya Kung sakaling mawawala ito sa kanya.

"Yes po Manager." Sagot namin. "Pagpasensyahan niyo na, kung nandito Lang kase sana si Sheena, Hindi mangyayari to." Sabi niya. Napatango na lang kami.

Pagkatapos nun, lumabas na kami at pumasok ulit sa kotse. "I really miss Trysh, lalo na pag sa modelling, hindi na natin siya nakakasama eh, nakakalungkot Lang." Sabi ni Yana.

"Yeah, tumataas yung sales ng company pag siya Yung cover ng magazine, billboard and etc, unlike sa atin, Hindi ganun kataas. Hayss Trysh, where are you na."

Napaisip-isip din ako. Tama silang lahat. Kahit na kami Yung kasama ni Trysh sa mga photoshoot, Hindi talaga maiiwasan na angat siya sa Amin.

4 years. 4 years ang lumipas pero mahirap kalimutan ang nangyare noon. 4 years na ang lumipas, ibang iba ang feeling ngayong Wala si Trysh sa tabi namin. It feels like, were nothing, if trysh is not here. It feels like we are absent in that 4 years.

"Tara guyss, balik na tayo doon." I said then start the engine.

'Let's just wait, babalik din si Trysh'

Habang nasa biyahe, pinagmamasdan ko ang dalawang nasa likod, they're sleeping peacefully. Pinunasan ko na Naman ang luhang tumulo sa mata ko at tumingin sa daan.

'magiging normal din ang lahat. I know.'

------