chapter.11

862 115 15
                                    

ජුන්කුක් ලොකු හුස්මක් පිට කරලා ඇදෙන් නැගිටලා කාමරෙන් එලියට ගියා.ටේත් ආයෙම මොකිත් ජුන්කුක්ට කියන්න නොගියෙ ජුන්කුක් කියපු කතාව 100•/•ක්ම ඇත්ත බව දන්න නිසා.

පහලට ගියපු ජුන්කුක් පැය කීපයක් tv බලලා kitchen එකට ගියෙ කන්න මොනවහරි හදන්න. කෑම හදන ගමන් ඉද්දි එයාගෙ ඉන වටේට අත් දෙකක් එතුනා. ජුන්කුක් ඒ උනුහුමට ආස කලා එයාට ඒ විදියට ඉන්න ඕනෙ වුනා. ඒත් එයාට එක පාරටම මතක් වුනේ ටේ කලින් කෙල්ලෙක් එක්ක හිටපු විදිය. වේගෙන් ටේගෙ අත් දෙක තමන්ගෙ ඉන වටෙන් අයින් කරපු ජුන්කුක් ටේට බනින්න ගත්තා.

"මම තමුන්ට දැන් එක පාරක් කියුවා නේද? ඇයි මං කියන දෙයක් අහන්න බැරි තමුන්ට?"

"කුකී ප්ලීස් මට එක චාන්ස් එකක් දෙන්න.. ප්ලීස්.."

"මම කියුවනෙ දැන් එක පාරක් තමුන්ට මට වද නොදී යනවා... "

ජුන්කුක් එතන තිබ්බ වීදුරුවක් අරගෙන පොලොවෙ ගැහුවෙ තරහටත් වඩා ටේට බනින්න තිබ්බ අකමැත්තට.

"මියන්... කුකී මියන්.."

ටේ කුකීට එහෙම කියලා ගොඩක් දුකෙන් කාර් එකත් අරන් ගෙදරින් එලියට ගියා.



















Time skip>>>>>

"කුකී...... "

"ජිමිනා.... කොහොමද ඉතින්."

ජුන්කුක් ගිහින් ජිමින්ව බදාගත්තෙ ගොඩක් සතුටින්. හැබැයි එයා මේ වෙනක්ටත් හිටියෙ ගොඩක් කලබ්ළ් වෙලා දැන් රෑ අටටත් ලගයි ටේ තාමත් ගෙදර ආවෙ නෑ ඒක න්සා.

"ඔම්මලා කෑවද?"

"ඔව් පුතා අපි කාලා ආවෙ. මම යනවා නිදා ගන්න් අදනම් මට හරි මහන්සි."

ටේගෙ ඔම්මා එහෙම කියලා කාමරේට ගියා.

"ඒක නෙවේ ටේ පුතාගෙ ඔලුවෙ කැක්කුම හරිද දැන්?"

"ආ ඔව් ඔම්මා එයා මට ඕනෙ බඩු වගයක් ගේන්න එලියට ගියා."

කුකී ඔම්මට ලොකූ බොරුවක් කියිවෙ අම්මා දැන් බැන්නත් කමක් නෑ කියලා.

"එ ලමයට ඔලුවෙ කැක්කුම තියෙද්දි බඩු ගන්න් යවව්වෙ පිස්සුද?"

the love between you and me 💚💜️Where stories live. Discover now