Paano kung ang isang taong inaakala moy sunud-sunuran lang sayo, na walang alam gawin kundi umiyak, at sundin lang lahat ng naisin mo. Ang akala mong tahimik, hindi pala may itinatago palang tapang na higit pa sa inakala mo.
Yung taong sinasabi...
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
Alam kung birthday ni Dominic sa monday pero may pasok siya sa opisina ganuon din si Cassey may pasok din ito sa school. At ang pakiusap niya kung maaari araw ng linggo para walang pasok at makasama din niya si Cassey. Siya naman talaga ang gustong makasama ni Cassey. Kaya maaga palang pinagayak ko na si Cassey at alam kung excited na siyang madalaw ang mga ito dahil hindi kami natuloy ng nakaraang linggo. Madaming dumating na bisita sa bahay ampunan na kailangan naming istimahing mabuti dahil isa daw ang mga ito na malaki ang ino-donate sa ampunan at minsan minsan lang kung dumalaw ang mga ito.
Bago pa kami tumuloy sa mansyon ng mga Baxendale dumaan muna kami sa isang kilalang bake shop. Para may bitbit naman si Cassey sa pagdalaw niya sa mga ito.
Pagtapat namin sa gate ng mansyon ng mga Baxendale idinayal ko na ang numero ni Carol na nakuha ko nuong kasama niya si Cassey sa justice hall. Ilang ring na hindi pa siya sumasagot kaya naghintay pa kami ng ilang minuto para idayal ulit ang numero niya sa ikatlong pagring sinagot na niya ito. At halos mapasigaw siya sa tuwa at biglang na-cut ang linya. Kaya binuksan ko na ang pinto ng sasakyan namin dahil alam kung parating na siya.
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
At ng bumukas ang malaking gate malawak ang kanya ngiting nagmamadaling lumapit sa sasakyan namin kasunod niya ang isa pang babae kaya inalalayan ko na si Cassey na bumaba ng sasakyan. Tuwang tuwa silang nagyayakapan kaya naaliw akung pinagmasdan sila. Dahil sa maiksing panahon pagkakatira niya sa mga Baxendale maging ang mga kasama sa bahay kinagigiliwan siya.
"Bakit hindi niyo sila papasukin sa loob?" ani ng isang baritunong boses na kilalang kilala ko na kaya napabaling ang aking paningin sa kanya ganuon din sila Carol nakatayo siyang nakapamulsa ang mga kamay sa kargo short niya.
"Daddy!" sigaw ni Cassey ng makita siya at kumalas ng pagkakayakap kila Carol.
"Careful sweety. Don't run baka madapa ka." bulalas nito ng tumakbo palapit sa kanya si Cassey kaya malalaki ang hakbang na sinalubong niya ito. Agad silang nagyakap ng mapang-abut sila. Kahit alam naman nila sa isat isa na hindi sila magka-dugo pero para parin silang mag-ama kung magturingan.
Pinupog niya ng halik ang mukha ni Cassey na nagtatawa, para bang sampung taon silang hindi nagkita. Paano pa pagnalaman niya ang totoo. Nailing nalang ako sa mga nasasaksihan ko sa inaasal nilang dalawa.
