Special Chapter: M

36 0 0
                                    

Michelle's POV

I think, It's been months na nandito ko sa unit ni Zach. Although pabalik balik naman ako, I'm going here if something's wrong sa bahay. My dad always want me to be the best, pero I wanted to stand at my own and to tell the world what I really want to be. Kaya mas gusto ko dito because Zach never judge me. It's not that he was spoiling me, minsan nga mas naipapaintindi pa ni Zach yung point ni Dad so therefore nalalaman ko yung mali ko.

I know that some how it's my fault na hindi natuloy yung sa kanila ni Ms. Parker. But if I will look the result of it. I'm still glad because maybe hindi n'ya mahahanap yung ibang sides na meron s'ya if they were still together.

"Hey." nabalik naman ako sarili ko ng tawagin n'ya ko, nandito ko ngayon sa site nila.

"Do you need anything?" he asked me.

"Wala naman, but I brought something." I get the paperbag inside my BMW that I just got in the house before I went here.

"Wait don't tell me-" I let him take a glance to it and he smiled at me.

"Come on, you really—is something." umiling nalang ako, napansin n'ya naman na nakaheels ako.

I totally forgot to change pala. I have a photo shoot kanina, I just quickly go home to get the cookies. Kagabi kasi 'ko gumawa, para tulog na s'ya.

"I'll get your shoes, stay here." sabi n'ya at tumakbo.

"Tanga." napangiwi kong sabi, may sapatos naman kasi ko dito but what am I gonna do meron din ako sa kotse n'ya.

Ilang minuto pa at nakadating na s'ya. Dala yung sapatos ko.

"Here." pag kaabot n'ya ng sapatos ay binato ko yung small towel sa mukha n'ya.

"Amoy araw ka." panglalait ko, pagkapasok namin sa office n'ya.

"You still like me even though." nagkibit balikat s'ya bago kumuha ng shirt sa locker n'ya, so I locked the door. There's 80% chance na magpalit s'ya mismo sa harapan ko, nasanay na s'ya.

Ako? Hindi, 'di ako sanay. I will never. I always avoid glacing at him while he's changing.

"Para namang 'di mo pa nakikita yung katawan ko. Ikaw ba si Shy Carlos?" pang aasar pa nito at dinungaw ang mukha ko.

"Invasion of Privacy, sabi nga ni Simon." natahimik naman kaya napatingin ako.

He's done, but he is grinning.

"Wae? " tanong ko.

"Wala lang, sometimes I think mas bagay kayo ni Simon." ayan na naman s'ya.

"Joke lang, 'di ka na ba mabiro? Almost live-in na nga tayo." mahina n'yang sinabi 'yun, but I can hear of course.

"What do you want for dinner?"  I asked him, nagulat naman s'ya. Ano nakakagulat dun?

"Aalis ka na agad? 2 pm palang." napangiti naman ako.

"Bakit? Okay lang naman dito muna ko, sabihin ko dito nalang mag shoot mamayang 3." sabi ko habang nakatingin sa kan'ya, base on his expression he also wanted me to stay but still not sure.

I think I'm just imagining things.

"Nah, just go. You're allergy may triggered if you will stay here." nakangiti parin ako dahil dun, he do actually care about me.

"Whatever. So anong gusto mo mamaya?" tanong ko ulit, he's not answering the question.

Base on my capability I can cook anything. Chinese, Korean, Japanese and even Italian cuisine. Especially Filipino dishes.

Naabot mo na ang dulo ng mga na-publish na parte.

⏰ Huling update: Jan 16, 2022 ⏰

Idagdag ang kuwentong ito sa iyong Library para ma-notify tungkol sa mga bagong parte!

Kwento Ko at ng Kuya Kong Famous and His Cassanova FriendsTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon