Yorgun Savaşçı / Cenk Ahriman

1.7

Beliz'den

Zili çalmak ve çalmamak arasında kalmıştım. Sinirim tabii ki dinmemişti ama geceyi dışarıda geçirecek kadar delirmemiştim.
Zili çaldım.
Kapıyı açan Çağan'dı.
Ela gözleri dolu doluydu.
Benim için mi endişelenmişti?
Ağzından tek bir kelime çıktı.

"Neredeydin?"

Cevap vermeden içeri geçtim.

Salonda ki kişileri umursamadan gidecektim ki,

"Cenk ile aranda ne var?"

Diye sordu halam.
Bir dakika, nereden biliyorlardı?!

"Ne alaka?"

Diye sorusuna soru ile cevap verdim.

"Polisler söyledi, şimdi cevap ver.
Cenk ile aranda ne var?"

Şimdi ne diyecektim?

"Sevgilim olur kendisi."

Belki yalan söylemiştim ama yaşattıklarını yaşamasını istiyordum.

"Ben senin halanım, neden bana söylemedin?"

Cidden bana bunu soruyor muydu?

Yüzüme gıcık bir ifade takınıp

"Ay pardon! sen benim halamdın demi?
Sen öyle gidip benden habersiz evlenince bir de üstüne çocuk yapınca ben unutmuşum senin yeğenin olduğumu. KUSURA BAKMA!"

Diyip odama çıktım.
Resmen herkese çıktığımızı söylemiştim.
Tabii bundan Cenk'in bile haberi yoktu.
İyi ki numarası vardı.
Hızla onu aradım.

"Dinliyorum sarışın. ne oldu beni mi özledin?"

Ay! ego.

"Polisler kaçtığımızı söylemiş,
bende çıktığımızı söyledim."

Hiç uzatmadan pat diye söylemiştim.

"Ne, ne, ne, ne?!"

Dedi ve gülmeye başladı.

"Of Cenk özür dilerim, ben gerçeği söy-"

"Tamam, sahte sevgili olacağız yani?"

"Kabul ettin yani?"

Dedim heyecanla.

"Evet kabul ettim.
O zaman kapatıyorum...sevgilim."

Allah'ım bu çocuk beni kendine aşık etmeye mi çalışıyor?
Alt dudağımı ısırıp sırıtmıştım.

Aşık mı oluyorum ne?

Kendine kendime kahkaha atıp konuştum.

"Of uykusuzluktan iyice saçmaladın, yat zıbar Beliz ya."

___________________________________________________

Bu bölüm kardeslerimayber ve AvisDizi tarafından yazılmıştır.

~Elif Asya
~Zeynep