___________________________________________________
___________________________________________________
Çağan'dan
"Evet, hemde çok."
Diyebilmişti sadece.
Onun için çok üzülüyordum.
Sonuçta kendisini sevmeyen birini seviyordu. Aynı benim gibi.
Kalbimiz ortak olmasa da şuan ki acımız aynıydı. Onu kız kardeş gibi görmesem bile o beni çoktan abi yerine koymuştu.
Artık dayanamayıp gözlerinden sıcak yaşlar akmaya başlamıştı.
Göz yaşları ile olan savaşı kaybedip başını omzuma yaslamıştı.
Bende başımı onun kafasına yaslamıştım.
___________________________________________________
Gün ışığı gözüme çarptığında ilk uyanan ben olmuştum.
Bu sabahın diğer sabahlardan tek farkı yatağında ki ağırlık ve papatya kokusu olmuştu.
Başını oynatıp yan tarafıms bakınca Beliz ile karşılaştım.
Uzun sarı saçları gün ışığı ile parlamış ve
altın sarısına dönmüştü
Telefonunumu açıp saate bakınca saatin 06.03 olduğunu fark ettim.
Yani 2 saat daha uyuyabilirdim.
Bu yüzden Beliz'e sarılıp uykunun en güzel kollarına bıraktım kendimi.
Saat 07.56
Bahar'dan
Gözlerimi açar açmaz üzerimde bir ağırlık hissetmem ile doğruldum.
Bu ağırlığın sahibi Çağan'dı.
Bana sarılmıştı.
Dün burada uykuya dalmıştım.
Sadece bunu hatırlıyordum.
Benim doğrulmam ile Çağan uyanmıştı.
"Günaydın"
"Günaydın, şey dün burda uykuya dalmışım özür dilerim."
Dedim mahçupça.
"Önemli değil."
Dedi uykulu çıkan sesi ile.
Bende odasından çıktım.
Çünkü hazırlanmam gerekiyordu.
Kendimi Cenk'e ihanet etmişim gibi hissediyordum...
___________________________________________________
Bu bölüm kardeslerimayber ve AvisDizi tarafından yazılmıştır.
~Elif Asya
~Zeynep
