Yorgun Savaşçı / Cenk Ahriman

4.8

Leya'dan

Sırada ki oyun dövüştü...

İlk Yağız ve Deniz çıkmıştı.

Kimin yeneceği çok bariz bir şekilde belliydi aslında.

"Hadi Deniz."

Dedim gülerek.

"Of Leya ya!"

Dedi Deniz.

Ben gülmeye devam ederken konuştum,

"Ya napayım? sonuç belli aslında."

"Off."

Dövüşmeye başladılar.

Yağız Deniz'in canını yakmamaya özen göstererek onu yenmişti.

Yağız gülerek yerine geçtiğinde gülmekten karnım ağrıdığı için kendimi yere atmıştım.

"Beliz ve Zeynep."

İkisi çıkmıştı ve dövüşmeye başlamıştı.

Beliz sürekli savunma yapıyordu.

"Hadi Beliz saldırıya geç artık!"

Dedi Akel.

Beliz Zeynep'in ayağını tutup ters çevirdi ve galip geldi.

"Boşuna uzatmalarda gittin."

Dedi Akel Beliz'e elini uzatırken.

"Çağan ve Cenk."

En heyecanlı karşılaşma bu olmuştu galiba.

Çağan galip gelmişti.

"Akel ve Sare."

Aslında Akel'in nasıl dövüştüğünü bilmiyorum ama içimden bir ses ona güvenmem gerektiğini söylüyordu.

Önce Sare saldırdı, Akel onun pençe yaptığı elini alıp ters çevirdi ve sırtına yasladı.
Daha sonra arka ayak tendonuna vurarak yere düşmesini sağladı.

"Garanti sayıydı."

Dedi ve yerine geçti Akel.

Sıra bendeydi...

Tuana'nın beni yenebileceğini düşünüyordum.

Yağız Tuana'nın kulağına eğilerek bir şeyler söyledi ve ona başarılar diledi...

Bu benim hafiften canımı yaksada pek önemsemedim.

Yerime geçtim ve pozisyon aldım.

Tuana bana saldırdığı da hızlıca kendimi sağa attım.
Tüm darbelerinden kendimi kurtardığım için Tuana artık sinirlenmeye başlamıştı...

Tuana'nın gözü Mavi Ay'a kaydığında ayak bileğinden onu yere çektim ve üç puan benim olmuştu.

Tuana sinirle ayağı kalktı ve üzerime yürüdü.

"Tuana!"

Diye uyardı Yağız.

"Ne yapıyorsun ya?!"

Dedi Tuana. Neye uğradığımı şaşırmıştım.

"Tuana bunu yapmam gerekiyordu."

Hızlıca bileğimi kavradığında kendimi ondan kurtarmaya çalışmıştım.

Yağız ve Çağan hızlıca yanımıza gelmişti...

"Tuana bu sadece bir oyun, Leya'yı bırakır mısın?"

Dedi Çağan.

"Tuana..."

Dedi imalı bir sesle Yağız.

Bileğimi daha çok sıkmaya başlamıştı.

Acıyla ağzımdan küçük bir ses çıktı.

"Tuana yeter bırak artık."

Dedi Beliz.

"Tuana canını acıtıyorsun!"

Dedi Akel.

"Tuana bırak artık."

Dedi Deniz.

"Tuana yeter!"

Dedi Yağız.

Tuana sadece benim gözlerime odaklanmıştı.

"Senden her zaman nefret ettim Leya.
Sen benim olanı benden almaktan hiç bir zaman vazgeçmedin!"

Dedi Tuana.

"Ne?"

Dedim titreyen ve kısık sesimle.

"Önce Çağan, sonra Yağız, sonra tüm Mavi Ay!"

Dedi.

"İçimde sevgi beslediğim herkesi aldın!"

Dedi ve kolumdan tutup beni yere savurdu.

Ama ters giden bir şey vardı...

Minderin dışında çıkmıştık.

Kafam sertçe betona çarptı.

Hatırladığım son şey kanımın saçlarımı ıslatmasıydı...

"Senden nefret ediyorum Leya..."

___________________________________________________

Bu bölüm kardeslerimayber ve AvisDizi tarafından yazılmıştır.

~Elif Asya
~Zeynep