Yorgun Savaşçı / Cenk Ahriman

0.1

"Kaçmak istediğin yangından, üfledikçe alev çıktı."

-----------------------------------------------------------------------------------------------------

Zaman çok hızlı geçiyor değil mi?
Zamanı doğru kullanamayanlar için yetişemeyecek kadar hızlı iken,
doğru kullananlar için ise 'yavaş ve ağır' geçerdi. Ben bu ikilemi düşünürken eski evime gelmiştim. Burası benim için pek ev sayılmazdı.
Çünkü koskoca iki yıl önce en değerlimi bırakıp gitmişken 'yuva' bildiğim yeri de terk etmiştim.

Kısa bir süre sonra etrafı incelerken buldum kendimi...
Dokunduğum her yerde kendi çocukluğumi hissettim. Her yer eskisi gibiydi.
Hiçbir eşyanın yeri değişmemişti.
Sonunda kapısında 'Beliz Ersöz' yazan odanın içine girmiştim.
Oda buz mavisi duvarları ile resmen kendine çekiyordu.
Duvara asılmış 'bir yay' ve birkaç hedef tahtası ile süslenmişti.

Ben odayı incelerken arkamda birini hissettim.

"Neden döndün?"

Bu ses bana tanıdık gelmişti.
Arkamı döndüğümde sarı saçlı ve beyaz tenli bir kız vardı. Ela gözleri güneş ışığında parlıyordu.

"Beliz...çok büyümüşsün"

Dedim samimiyetle.

"Sende yüzsüzleşmiş'sin.
Sonuçta sen dışında kim yıllar önce terkettiği eve gelir ki?"

Dedi Beliz arsızca.
Bu sözün üstüne bir şey diyememiştim, diyemezdim.
Bahar bana omuz atıp, dolabında ki formasını aldı.
Beni görmezden gelmişti.
Şuan kafamda tek bir şarkı çalıyordu
'Anıları sakla'.

"Gitsem buralardan
Arkama bile bakmadan
Senden tek isteğim
Anılarımızı saklaman"

Yaklaşık 5 dakika sonra kapı çarpma sesi gelmişti. Ama ses resmen kapı çarpılmamış,
direk sökülmüş zannettiren bir sesti.
O an anlamıştım birilerine kendimi affettirmek zor olacaktı..

--------------------------------------------------

217 Kelime

Bu bölüm kardeslerimayber ve AvisDizi tarafından yazılmıştır.

~Elif Asya
~Zeynep