Biz birer papatyaydık,
Üzerimize daima gül koklandı.
Bu da bizim en büyük çaresizliğimiz,
Onların da en büyük ayıbıydı...
Beliz'den
Bugün pençe ile ilk turnuvamız var. Ok atmayı biliyorum dedim ama profesyonel de değildim. Sadece ilkokulda okulun okçuluk takımındaydım. Uzun süredir ok atmıyordum.
Umarım
Mavi Ay'ın bana olan güvenini boşa çıkarmam.
Çağan'dan
Sare'ye o kadar sinirliyim ki yüzünü görmek istemiyorum. Bir insanın ailesiyle dalga geçilir mi?
Akel'e Akel olduğu için üzülüyorum diye bir şey düşünmeyin.
Kim olsa aynı şekilde düşünürdüm.
Tuana ve Yağız takımı bırakıp gitmişlerdi.
Beliz ve Akel umarım onların yerini tutabilir.
Beliz'e güvenim sonsuz ama Akel yüzünden kaybedebiliriz ve bu bizim için hiç iyi olmaz.
Cenk'den
Bugün ilk turnuvamız var ve ben erken kalkıp ok atıyorum. Ne var yani sadece alp dövüşleri olsa? Tuana ve Yağız'ın iyi iş çıkarabileceklerini biliyorum ama bir sorunumuz daha var.
Ya arkadaşlarına kıyamazlarsa? orası beni ilgilendirmez ya onlar arkadaşlarına kıyacaklar ya da ben onlara. Beliz'in çok iyi olduğunu biliyorum. Karşı takım yine çok güçlü oldu. Arda'yı belki yeneriz ama Akel onların zayıf halkası olabilir.
Akel'in pençe karşısında pek bir şey yapabileceğini sanmıyorum açıkçası.
"Cenk! hadi."
Dedi Efsun.
Çantamı alıp odadan çıktım.
"Bakın minik pençeler. Bu turnuva hem bizim, hem sizin, hem de pençe için çok önemli. Yani kaybetme gibi bir ihtimalimiz yok.
Özellikle de siz yeni pençeler. Sakın arkadaşlarınız için yenilmeyin. Yoksa sonucu fena olur ve son olarak size bir haberim daha var. Pençe'nin yeni bir üyesi var...
Gelebilirsin!"
--------------------------------------------------------------------------
Bu bölüm kardeslerimayber ve AvisDizi tarafından yazılmıştır.
~Elif Asya
~Zeynep
