Εβγαλα τις πιτζαμες μου και εβαλα ενα καινουργιο τζιν που δεν εχω φορεσει ακομα. Ειναι λιγο πιο σφιχτο απο τα συνηθισμενα μου τζιν αλλα ειναι ολα τα απλυτα οποτε δεν εχω αλλη επιλογη. Απο πανω αποφασισα να βαλω ενα αμανικο μαυρο πουκαμισο με δαντελα στου ωμους.
''Ουαου, πραγματικα μου αρεσουν τα ρουχα σου'' μου λεει η Στεφ. Υποθετω πως αυτο ηταν κοπλιμεντο παρα την εκπληξη στην φωνη της οτι θα της αρεσε πραγματικα κατι που φοραω. Της χαμογελαω και εκεινη προσπαθει να μου προσφερει το μολύβι της.
''Οχι αυτη τη φορα'' της λεω θυμιζοντας στο εαυτο μου πως πασαλειφτηκε την προηγουμενη φορα στο προωσπο μου απο τα δακρυα. Γιατι στο καλο συμφωνησα να παω παλι εκει περα?
''Θα ερθει η Μόλλυ να μας παρει, μολις μου εστειλε μηνυμα οποτε θα βρισκεται εδω σε κανενα λεπτακι''
''Δεν νομιζω οτι με συμπαθει'' ειμαι σιγουρη οτι δεν με συμπαθει.
''Σε συμπαθει, απλα ειναι πολυ ειλικρινης καποιες φορες και νομιζω οτι σε φοβαται και λιγο''
''Εμενα? Γιατι στο καλο να με φοβαται αυτη εμενα?'' της λεω και γελαω. Εγω ειμαι αυτη που την φοβαται.
''Νομιζω γιατι εισαι τοσο διαφορετικη απο εμας'' μου λεει και χαμογελαει. Το ξερω οτι ειμαι διαφορετικη απο αυτους αλλα για μενα αυτοι ειναι οι 'διαφορετικοι'. ''Μην ανησυχεις για εκεινη, θα ειναι απασχολημενη αποψε'' γελαει.
''Απο τον Χαρρυ?'' ρωταω πριν προλαβω να σταματησω τον εαυτο μου. Δεν μπορω παρα να παρατηρησω τον τροπο που με κοιταει με το ενα της φρυδι σηκωμενο.
''Οχι, απο τον Ζέιν μαλλον. Αλλαζει αντρες καθε εβδομαδα'' Αυτο ειναι σκληρο πραγμα για να το λεει κανεις για την φιλη του αλλα η Στεφ απλα χαμογελαει.
''Δεν τα εχει με τον Χαρρυ?'' Η εικονα τους να φασωνονται πανω στο κρεβατι περιπλανιεται στο μυαλο μου.
''Με τιποτα, ο Χαρρυ δεν τα φτιαχνει ποτε με καμια. Απλα φασωνεται με πολλα κοριτσια αλλα δεν τα φτιαχνει με καμια. Ποτε''
''Ααα'' ειναι το μονο που καταφερνω να πω. Μου χαμογελαει περιεργα και πιανει την τσαντα της.
''Παμε'' πιανει το χερι μου και με τραβαει εξω.
Το αποψινο παρτυ ειναι το ιδιο με το προηγουμενο, τονοι ανθρωπων και μεθυσμενοι εφηβοι παντου. Γιατι απλα δεν εμενα στο δωματιο κοιταζωντας τα σερταρια? Μολις φτασαμε η Μόλλυ εξαφανιστηκε και εγω βρεθηκα να καθομαι σε ενα καναπε και να μενω εκει για τουλαχιστον μια ωρα πριν εμφανιστει ο Χαρρυ.
