Güzel yorumlarınız ve beğenileriniz için teşekkürler... Keyifli okumalar...
Kerem-
Çadırların olduğu yere geldiğimizde herkes Zeynep'i görünce derin bir nefes aldı. Bizimkiler Yanıma gelip Zeynep'in başında durdular. Ama hala Zeynep uyanmamıştı. Hemen arabayı hazırlayıp Zeynep'i hastaneye götürdüm. Hastaneye geldiğimizde Zeynep'i yoğun bakıma aldılar çaresizce arkasından baka kaldım. Bizimkiler de ardımızdan hastaneye geldiler ve ne olduğunu sormaya başladılar.
A- Noldu Kerem ?
" Yoğun bakımına aldılar bekliyoruz işte.
Y- Demet teyzeye haber verdiniz mi ?
" Sak'ın. Paniklenmesin kadın uyanmazsa haber verirsiniz.
Y- İyi tamam o zaman.
Zeynep hala uyanmamıştı aklımda kalbimde onu düşünürken elimden beklemekten başka bişey gelmiyordu. Oysa ne güzel hayallerim vardı ormanı beraber yürümek kamp ateşinde söylenen şarkıları sarılarak beraber eşlik etmek... Ama şimdi ise tüm bunlar bir hayalden ibaretti. Kaybolacaksak bile keşke beraber kaybolsaydık en azından burda yatan sen olmayacaktın. Yatmak sana beklemek bana yakışmıyor güzelim. Kalk be Zeynep daha çok üzme kalbimi... Bilirim dayanamazsın sen üzülmeme bilirim dayanamazsın bir tek gözyaşıma... Ama seni böyle görmek gözyaşlarımın akmasına neden oluyordu... Önceden sadece seninle arkadaştık, arkadaştık ama ikimizde asla birbirimizden kopamayacağımızı ikimizde biliyorduk. Ama şimdi " arkadaş " kelimesi bize çok uzak kalıyordu. Uzak ve bir o kadar da yabancı bir kelimeydi. Şimdi ise yerini "Aşk" kelimesi almıştı. Başıma gelen en güzel şeydi. Onunla birlikte bütün hayatım değişti. Değişen sadece hayatım değildi. Duygularım değişti, acıyla mutluluğun tam ortasındaydım. Hislerim değişti dünya yansa umrumda değildi. Senden sonra herşeyim değişti Zeynep. Beni bırakma Zeynep sensiz ben nefes alamam. Kalk şu yataktan tut elimi ömür boyunca bırakma ellerimi...
Camın kenarında Zeynep'in uyanmasını bekliyordum. Kaç saat olmuştu ama hala Zeynep uyanmamıştı. Doktorlar devamlı kontrol ediyorlar merakımızı gideriyorlardı. Bu durumdan çok sıkılmıştım artık. Doktordan izin alıp kısa bir süreliğine de olsa Zeynep'in odasına gittim. Elini tutup küçük bir öpücük kondurdum. Uzun süre kapalı olan gözlerine doğru baktım.
" Zeynep, uyan güzelim. Sesine hasret kaldım. Gözlerine hasret kaldım, ya nolur uyan.
" Hm. - o sırada Zeynep kıprdanmaya başladı.
" Allahım şükürler olsun konuştu.
" Nerdeyim ben ?.
" Hastanedesin güzelim.
" Neden ?
" Boşver güzelim hadi sen dinlen ben doktorunu çağırıp geliyorum.
" Tamam.
O Sırada bizimkilere Zeynep'in uyandığını söyledim. Herkes sevinçle Zeynep'in odasına doğru hareket ettiler. Bende de Zeynep'in doktoruna haber verdim. Daha sonra doktor bey Zeynep'i kontrol etti. Son tahlillerini de yaptıktan sonra Zeynep'i tahliye etti. Hastaneden çıktıktan sonra arabaya binip bizimkilerle birlikte Zeynep'in evine doğru gittik. Yol boyunca hepsi sohbet etmeye başladı. Oysa Zeynep bitkin görünüyordu, onu bu dertten kurtarıp hızlı sürmeye başladım. Sonunda Zeynep'in evine geldikten sonra kapıyı Demet teyze açtı. Zeynep'i bitkin halde görünce hemen telaş yaptı. İçeri girdiğimizde Zeynep'i koltuğa oturttum ve Yağmur'dan pike getirmesini söyledim. Daha sonra hepimiz koltuğa oturduk tan sonra Demet teyze merakını giderip sorusunu sormaya başladı.
" Noldu kızım ne bu halin ?
" Bişey olduğu yok annem yorgunum.
" O yüzden mi alnında yara bandı var ?
" He o mu ? Kaza işte ya önemli bir şey değil.
" Zeyneeeeeppp beni çıldırtma noldu?
" Zeynep doğru söylüyor Demet teyze. Şimdi şöyle oldu ormanda yürürken başını taşa çarpınca bizde apar topar hastaneye götürdük.
" İnanmıyorum sana Kerem ya bir de sana emanet ettim bu kızı.
" Anne bağırma Kereme iyiyim işte bir şeyim yok.
"Sen hiç konuşma daha kötüsü de olabilirdi.
" Tamam Zeynep annen haklı biz kalkalım artık kendine iyi bak sonra görüşürüz.
" Otursaydınız biraz daha.
" Yok Zeynep sende dinlenmiş olursun işte yarın görüşürüz.
" Görüşürüz.
Keremler gittikten sonra odama çıkıp üstüme rahat bir şeyler giydim. Aynada alnımdaki yaraya baktıktan sonra gözümden bir damla yaş aktı. Aşağıya inip mutfağa annemin yanına gittim.
" Yarın Akşama gölyazıda ki Jale teyzen geliyor bir kaç gün burada kalıcak.
" Öyle mi çok sevindim.
" Neyse yemek hazır. Otur sofraya
Yemek yedikten sonra odama çıkıp Keremle dinlediğim şarkıları dinleyip uyumaya başladım.
Sabah -
Sabah kalktığımda beni kendime getiren tek şey duş olduğu için hemen duşa girdim. Duştan çıktıktan sonra saçlarımı kurutup topuz yaptım üstüme üniformamı giydim ve bişeyler atıştırıp okula gittim .
Okula geldiğimde Barışı gördüm ama görmemiş gibi yaparak yürümeye devam ettim. Ama ne yazık ki Barış kolumdan tutup durdurdu.
" Ne var Barış ?
" Seninle konuşmam lazım Zeynep.
" Ama ben seninle konuşmak istemiyorum bırak beni. - Tam kolumu kurtardığımda konuşmaya başladı.
" Keremle ilgili...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ARKADAŞIM #Wattys2015
Teen FictionBu nasıl bir duyguydu ? Böyle hissetmemin sebebi neydi ? Bu imkansız olmalıydı... Sırlarımı döktüğüm, gözyaşlarımı akıttığım, yanında huzur bulduğum, nefes alamadığım zaman onun yanında olduğum, adını her ağzıma aldığımda neden şimdi kalbim çarpıyor...
