Selam ✋ yepyeni bir bölümle karşınızdayım. Geçen haftaki yorumlarınız yine azdı ama bir okuyucum yorumlarını yinede hiç eksik etmedi. @aysenurunay teşekkür ederim canım. Bölüm senindir umarım beğenirsin. Yorumlarınızı bekliyorum benim için çok önemli olduğunu unutmayın fikirlerinize çok ihtiyacım var. Keyifli Okumalar ❤ ☕
Zeynep -
Hayatta en büyük zenginlik; mutlu bir aileye sahip olmaktır. Demiş bir söz yazarı, aile kavramını o kadar iyi özetlemiş ki ardına ne kadar kelime sığdırsan bile yetersiz kalırdı heralde... Babam öldükten sonra benim ailem eksik kaldı, herşeyi eksik yaşadım. Masada bir tabak eksik, koltukta bir köşe eksik ve benim geleceğimde babamla yapacaklarım onun bana yapacakları hep eksik kaldı... Evlendiğim zaman bir fincan kahve eksik kalıcak mesela öpeceğim bir el eksik kalacak, belime kırmızı kuşak bağlayıp öpemeyecek ve benim hayallerim kalbimin bir köşesinde hep eksik kalacak...
Gözümden izinsizce akan yaşları silip dolabımı açıp giyeceğim kıyafeti seçmeye başlıyorum. Sadelikten yana olmayı tercih ederek krem rengi kazağımla siyah kot pantolonda karar veriyorum. Üzerimi giyindikten sonra hafif bir makyaj yaptıktan sonra aşağıya iniyorum. Akşama daha çok vardı mutfağa girip kek yapmaya karar veriyorum ve başlıyorum kekin malzemelerini koyup çırpmaya...
Keki fırına verdikten sonra salona geçip televizyonu açıp dizi izlemeye başladım. Kısa süre sonra mutfaktan gelen kek kokusuyla yerimden fırlayıp fırını kapatıp keki çıkarıp tabağa koyuyorum. Çok güzel görünüyordu !
Bir türlü akşam olmak bilmiyordu, ne konuşulur, nelerden bahsedilir hiç bir fikrim yoktu. Bugün Keremle hiç konuşmadığımı farkedip, aramaya başladım.
" Alo hayatım.
" Bu ne güzel telefona cevap veriş böyle.
" Telefonun ucundaki sen olduktan sonra.
" Diyorsun.
" Aynen öyle diyorum.
" Akşam için çok heyecanlıyım.
" Sorma bende öyle evde hazırlıklar başladı bile görsen gözlerine inanamazsın.
" O zaman dışarı çıkalım vakit geçirelim ve bir an önce akşam olmasını bekleyelim.
" Tamam ben almaya gelirim seni.
" Tamam canım görüşürüz.
Telefonu kapattıktan sonra odama çıkıp makyajımı tazeledim. Saçlarımın buklelerini belirginleştirip hava kattım. Kalbimin aşkla çarpan hızı yeniden atmaya başladı bu heyecanın nedeni kapının çalmasıyla alakalıydı galiba... Deri ceketimi üzerime giyerek aşağıya indim kapıyı açıp dışarıya çıktım.
" Nasılsın güzelim ?
" Seni görünce mutsuz olmak mümkün mü ?
" Biliyorum güzelim bana bu kadar hayran olman çok hoşuma gidiyor.
" Ee nereye gidiyoruz ?
" Bebek kesin büyümüştür ya.
" Kimin bebeği ?
" Kimin bebeği olacak Burak'ın bebeği.
" İnanmıyorum ben onu çoktan unuttum. Hemen gidelim.
" Tamam ama yolda adresi almamız lazım.
" Tamam.
Arabaya bindiğimizde Kerem önce müziğin sesini açtı sonra da gaza bastı. Gideceğimiz yerin yarısında Kerem Salih abiden adresi alıp yola devam ettik. Geldiğimiz yer bizim mahalle gibi klasik bir yerdi sakin sıcakkanlı bir ortamdı...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ARKADAŞIM #Wattys2015
Teen FictionBu nasıl bir duyguydu ? Böyle hissetmemin sebebi neydi ? Bu imkansız olmalıydı... Sırlarımı döktüğüm, gözyaşlarımı akıttığım, yanında huzur bulduğum, nefes alamadığım zaman onun yanında olduğum, adını her ağzıma aldığımda neden şimdi kalbim çarpıyor...
