39. BÖLÜM İhanet

1.4K 49 17
                                    

Kahveler hazır mı ? Yine macera dolu bir bölümle karşınızdayım.  İşler iyice kızışmaya başladığını söylemiştim bakalım Zeyneple Keremi neler bekliyor ?

Hişşt sen....  Hadi kahveni eline al müziği aç ve kendini bölümün içine bırak.  Keyfi Okumalar... ❤☕

Zeynep -

İnsan bazen yeni kararlar alır, herşeye sıfırdan başlamak ister.  Ama hayat bir türlü ikinci bir şansı vermez illaki bir darbe alırsın ve yeniden  başa dönmek zorunda kalırsın.  Tıpkı şuan ki durumum gibi oysa herşey ne kadar güzeldi,  bembeyaz, olaysız, tertemiz bir günün ardından bu karanlığın anlamı neydi ? 

Korkuyordum...  Ama bir türlü belli edemiyorum.  Zifiri karanlığın ardında koca bir sessizlik vardı...  Buraya nasıl geldiğim hakkında en ufak bir fikrim yoktu öğrenmem için bütün gücümü toparlayarak bağırmaya başladım :

" Sesimi duyan var mııı ?

Ses gelmedi.  Daha dün hayatıma bembeyaz bir sayfa açmışken ilk sayfada bu karanlığın anlamı neydi ?  Kafama darbe aldığım için başım çok ağrıyordu ellerim bağlı olduğu için hareket edemiyordum.  Hiç bir şeyi doğru düzgün hatırlamıyorum ama herşey o mesajla başladı.  Keremden geldiğini sandığım mesaj başkasına aitti,  biri benimle çok fena oyun oynuyordu.  Ama kim olduğu hakkında en ufak bir fikrim yoktu...  Gücümü tekrar toparlayıp bağırmaya devam ettim  :

" Yardım ediiin sesimi duyan var mııı ?

" Seni burada benden başka kimse duyamaz ?  -  dedi bir o kadar tanıdık ve bir o kadar da yabancı bir ses.

" Sen kimsin ne istiyorsun benden ?

Bu sefer ses gelmedi. Ayak sesleri geliyor adımlarını daha çok hızlandırıyordu.  Karanlıktan görünen bir simayla karşılaştım.  Korkuyordum ama belli etmiyorum.  Karanlığa doğru bakarken adam yanıma yaklaştı.  Yüzünü gördüğümde şaşkınlığımla korkumun artması bir oldu. 

" Boraa...

" Selam Zeynep.

" Bu yaptığının anlamı ne ?  Ne istiyorsun benden ?

" Sana geldim...  Özür dilerim dedim...  Ama sen affetmedin...  Her gün yüzüne bakarken nefretle değil sevgiyle bakmak istiyorum...  Şuan ölüme kafa tutuyorum...  Yani Kerem Sayer itinden korkmuyorum...

" Benim burada kalmam bir gün biliyorsun değil mi ?  Sana bir şey söylim mi ?  Bende senden korkmuyorum şuan ellerim bağlı olmasa yüzüne tükürmek istiyorum.  Yani senden ölesiye nefret ediyorum.

" Cık cık cık...  Hiç yakışıyor mu güzelim evet belki senin burada durman bir gün ama İstanbulda delik çok,  nereye gidersem gideyim bundan sonra yanımda sen varsın.  Anla artık seni bırakmam artık ben ilk defa bir kızı sahiplenircesine sevdim ve bırakmaya da hiç niyetim yok.

" Sen adam mısın be ?  Benim bir başkasına aşık olduğumu bile bile girdin hayatıma ?  Ben seni arkadaş bildim dost bildim yalnızlık çekme diye sana güler yüzlü davrandım.  Şimdi düşünüyorum da hiç bir şey için değmezmişsin.  Adi Herif ! 

" Yeter !  Sen benimsin bundan sonra ben sensiz yaşayamam.  Gerekirse senin için adi herifte olurum şerefsizde.

" İstanbul'da delik çokmuş,  yerin altına da soksan Kerem yine bulur çıkarır beni bu karanlıktan.

" Umrumda değil.  Zeynep,  bak ben böyle bir insan değilim benimde normal saf temiz hayatım vardı ama senden sonra hiç bir şeyi düşünemez oldum.  İster inan ister inanma ben seni çok seviyorum.

ARKADAŞIM #Wattys2015Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin