Selaaaammm... Yeni bölümle yeniden karşınızdayım günlerce bu bölümü yazmak için uğraşıyorum çok özel ve güzel olması için çok özen gösterdim umarım beğenirsiniz. Bu arada bitmeyen bölüm yapmışsın derseniz de çok haklısınız çünkü çok uzun bir bölüm oldu. Güzel yorumlarınız ve beğenileriniz için çok ama çok teşekkür ederim benim için yorumlarınızın değeri çok özel bunu sakın unutmayın. Multimedia daki ev bizimkilerin kaldığı ev resmi zaten okudukça kafanızda canlandıracaksınızdır müziği açın ve kendinizi bölümün içine bırakın. Bu arada kahvenizi elinize almayı unutmayın bu bölümü kerembursininaskisi ithaf ediyorum bölüm senin canım keyifli okumalar... ❤ ☕
Zeynep -
Keremin söylediği cevapla birlikte şaşırmamla ne söyleyeceğimi bilememem bir olmuştu. Bir süre Keremin yüzüne bakıp daha sonra kelimeleri kafamda yerleştirerek konuşmaya başladım :
" Amerika mı ?
" Evet güzelim beğenmedin mi ?
" Beğenmek ne kelime Kerem bayıldım hep hayalimdi Amerikayı görmek üstelik seninle birlikte gidiyorum rüya gibi.
" Mutlu olduysan ne mutlu bana o zaman güzelim şimdiden valizini hazırlasan iyi edersin çünkü yarın sabah Amerikaya uçuyoruz.
" Tamam canım sen merak etme yaa hala inanamıyorum Amerikaya gidiyoruz.
" Delisin sen ya.
" Ayaklarım yerden kesilmiş gibi hissediyorum düşüncesi bile çok güzel.
" Seni böyle görmek ne kadar güzel bişeymiş ya.
" Sayenizde beyefendi.
" Mükemmel biri olduğumu kabul ediyorum.
" Bak sen.
" Öyle.
" Neyse ya bir an evvel okul bitse de eve gidip hazırlansam.
" Aynen bende öyle düşünüyorum.
" Ne konuşuyorsunuz bakim çifte kumrular.
" Amerikaya gidiyoruz.
" İnanmıyorum şaka mı bu ?
" Hayır değil yarın sabah gidiyoruz.
" Ya ben sensiz napıcam Zeyno ya özlerim ben seni.
" Her gün konuşuruz canım merak etme sen.
" İyi ama yüz yüze görüşmek gibi olmuyor ki.
" İdare edicez artık Yağmurcuğum.
" Neyse ya siz mutlu olun yeter bana.
" Sende öyle canım benim.
***
İçeriye hocanın gelmesiyle yerime oturmayıp Keremin yanında oturmaya devam ettim. Hoca ders anlatmaya devam ederken aradan hem hocaya kulak veriyor hemde Keremin gözlerine bakmaya devam ediyordum. Ders bittikten sonra Keremle vedalaşıp kendi arabama binip eve doğru yol aldım. Kısa sürede eve geldikten sonra apar topar üstümü değiştirip dolabımın üstündeki valizimi çıkarıp fermuarını açtım. Amerika da havanın nasıl olduğunu bilmediğim için hem kışlık hemde yazlık kıyafetlerim den koymaya başlıyorum. 1. valizimi doldurduktan sonra 2. valizimi hazırlamaya başladım bu valizime de ayakkabılarımı, makyaj malzemelerimi, saç bakım ürünlerini, düzleştirici ve maşamı da koyarak valizimi kapatıyorum. Eksiğim var mı diye kontrol etmeye başlıyorum ve hiçbir eksiğimin olmadığını düşünüyorum. Valizlerimi bir kenara koyup karnımın acıktığını hissediyorum, aşağıya inip mutfağa gittim annemin yaptığı yemekten koyarak karnımı doyurmaya başladım. Yemeğimi bitirdikten sonra kendime bir kahve yapıp odamdaki balkona çıktım. Hava ne kadar soğuk da olsa manzaranın tadını çıkararak kahve içmeyi çok seviyorum. Kahvemden bir yudum alarak cebimden telefonumu çıkarıp Keremi aramaya başladım :
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ARKADAŞIM #Wattys2015
Teen FictionBu nasıl bir duyguydu ? Böyle hissetmemin sebebi neydi ? Bu imkansız olmalıydı... Sırlarımı döktüğüm, gözyaşlarımı akıttığım, yanında huzur bulduğum, nefes alamadığım zaman onun yanında olduğum, adını her ağzıma aldığımda neden şimdi kalbim çarpıyor...
