57.BÖLÜM Çeyiz Telaşı

774 30 0
                                    

Selam ✋ uzun zaman olmuş yazmayalı... Diğer hikayeme daha fazla ilgi gösterdiğim için burayı biraz aksattığımın farkındayım. Boş vakitlerimde ara ara zaman bulup yazmaya çalışacağım, uzun zaman sonra 57. bölümle karşınızdayım. Bu arada 104.000 olmuşuz çok sevindim hepinize çok teşekkür ederim iyiki varsınız.

Müzik #arkadaşım ve kahve üçlüsüyle sizi baş başa bırakıyorum. Umarım beğenirsiniz. Keyifli Okumalar ❤ ☕

Zeynep -

Kabus gibi bir rüyadan uyandığımda gökyüzünü kara bulutlar kapladığını farkettim. Derin bir nefes alıp kendime gelmeye çalıştım. Yatağımdan kalkıp penceremin camını açıp odanın havalanmasını sağladım. Odamdan çıkıp annemin yanına gittim, bahçede eğilmiş toprağı kazıyordu, küçük bir buseyle gülümseyerek yanına yaklaşıp yanağından öptüm.

" Günaydın annem. "

" Günaydın kızım, erkencisin. "

" Kabus gördüm ya ona uyandım. "

" Hayır olsun inşallah. "

" İnşallah annem. "

Annem toprak işini bıraktıktan sonra birlikte kahvaltı yapmaya başladık. Bir yandan geleceğimle ilgili konuşuyor bir yandan da konuştuklarımızı espriye dönüştürüyor, keyfimize diyecek bulamıyoruz.

***

Dün akşamın verdiği mutlulukla uyanıp yatağımdan kalktım. Her şey rüya gibiydi sanki! Önce en yakın arkadaşım, sonra sevgilim, şimdide nişanlım olmuştu. Gittikçe lakaplarımız değişiyor, mutluluğumuz kat kat yükseliyordu. Yüzümdeki aptal gülümsemeyi bırakıp duşa girdim. İyice kendime geldikten sonra duştan çıkıp hızla üstümü değiştirip salona indim. Hazır bir şekilde bekleyen kahvaltıya oturup tabağıma kahvaltılık koymaya başladım. Çayımdan bir yudum aldıktan sonra annemin masaya oturduğunu farkettim. Başımı kaldırıp gülümseyerek gözlerimi ona doğru çevirdim.

" Günaydın anne. "

" Günaydın oğlum, nasılsın?"

" Bomba gibiyim. "

" Çok sevindim oğlum seni böyle mutlu görmek beni de çok mutlu ediyor. "

Çayımdan bir yudum daha alırken telefonumun titrediğini hissettim. Arayan Zeynepti. Hızla açıp telefona cevap verdim :

" Günaydın sözlüm. "

" Günaydın sözlüm. "

" Bir daha söyle?"

"Günaydın sözlüm. "

" Bir daha söyle?"

"Kereeem. "

" Tamam tamam kızma. "

" Ne dicem ben sana biraz önce annemle konuştuk da bizim çeyiz alışverişi yapmamız gerekiyormuş. "

" Ne çeyizi Zeynep o ne ya? "

" Ya bir nevi ev eşyası gibi bir şey işte, evlilikte bu alışveriş çok önemliymiş aşkım. Şimdi ben hazırlanıyorum sende yarım saat sonra beni almaya geliyorsun. "

" İyi tamam yarım saat sonra görüşürüz. "

" Görüşürüz aşkım. "

Telefonu kapattıktan sonra annem merakla bana doğru bakmaya başladı. Heralde bu konu annemi de ilgilendiriyordu.

" Zeynep... "

" Ne diyor? "

" Çeyiz alışverişi yapmamız gerekiyormuş, bir çeyiz telaşımız eksikti zaten. "

" Aa Zeynep kızım çok haklı, evlilikte en önemli şey çeyiz alışverişidir bende geliyorum. "

" İyi tamam hadi hazırlan da çıkalım bir an önce. "

" Tamam hemen geliyorum. "

***

Zeyneplerin evinin önüne geldiğimizde Demet teyzeyle Zeynep kapıya çıkıp arabaya bindiler. Annemle Demet teyze selamlaştıktan sonra bende selam verip arabayı çalıştırıp dikkatimi yola verdim. Zeynep arkada oturduğu için arada dikiz aynasından bakıyor yüzümdeki aptal gülümsemeyi eksik etmiyordum. Zeynep sıkılmış gibi görünüyordu ki arkadan elini uzatıp radyoyu açtı, bu kızın müzik zevki gerçekten muhteşemdi.

Yol boyunca fazla konuşmadan bir alışveriş merkezinin önünde durup hep birlikte arabadan inip avm ye girdik. Zeynep bir yandan mağazalara bakarken annemle Demet teyzede sohbetlerine doyum olmuyordu. Fırsattan istifade Zeynepin yanına yaklaşıp elini tutarak yürümeye devam ettim. Zeynep, ne olduğunu anlamadan gülümseyerek ilk önce ellerimize sonra da bana doğru baktı. Daha sonra Demet teyze bir mağazayı gösterip içine girdik. Mağaza havlu, bornoz, mutfak eşyalarıyla çevriliydi. Demet teyze ve annem eşyalara bakarken zorla bizi de yanlarına çağırıyor fikrimizi soruyorlardı. Zeynep arada ayak uydursa da bu işler hiç bana göre değildi!

Bir kaç şey aldıktan sonra mağazadan çıkıp iç çamaşırı mağazasına girip yine bir kaç şey bakmaya başladılar. Ne kadar sıkıcı bir alışveriş bu böyle! Bir an önce bitmesini umut edip etrafa bakınmaya başladım. Benim böyle bir dükkanda ne işim vardı ya.

***

" Ay anne bizim ne işimiz var bu mağazada. "

" Evlenince kot pantolon tişörtle mi yatacaksın Zeynep. İç çamaşırı bakıyoruz şurada. "

" Anne bak utanıyorum, utandırıyorsun beni ya. "

" Tamam bir iki tane seç sonra çıkarız. "

" Tamam. "

Kırmızı dekolteli bir gecelik ile siyah sütyen ve iç çamaşırı seçip kasaya geçtik. Buradaki alışveriş de bittikten sonra avm den çıkıp arabaya bindik.

" Ay Zeynep keşke mutfak eşyalarına da baksaydık. "

" Hayır anne, kendi evimizi kendimiz dizayn edeceğiz. "

" İyi tamam et bakalım. "

Eve geldiğimde Keremin yanağından öpüp arabadan indim. Evden içeri girip kendimi odama atıp üzerimdekileri değiştirerek yatağıma yattım. Gerçekten çok yorucu bir gündü.

Kerem -

Eve geldiğimde kendimi sıcak bir duşa atıp üzerimdeki yorgunluğu atmaya çalıştım. Evlilik gerçekten ciddi bir işti, hayallerimizi yavaş yavaş gerçekleştirirken kötü bir şey olmasından çok korkuyordum. Yarın Zeynep için çok güzel bir gün olacaktı, ona yapacağım süprizi beğenmesi ise son derece merak konusuydu...

❤ Bölüm Sonu ❤

İnstagram :elaa_tass ❤

Twitter :elaa_tas ❤

ARKADAŞIM #Wattys2015Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin