Karabiberim |Texting|

2.9

Başım neden bu denli ağrıyor ve çatlıyordu?Sanki başımda hiç bitmeyen müzikler ve horon tepen horozlar vardı.

Horon tepen horozlar?

Hee. Başımda acayip derecede davul çalıyordu. Yatağımda yana kaldığımda bir beden hissettim. Aniden kalktığımda başım dönmüştü. Beynim sarısılmıştı. Baktığımda Yağmur dudaklarını büzerek uyku modundaydı.

Yaa bebek.

Herşeyi unutmak istedim. Burda olmayışımızı annemin buraya gelmemisini. Herşeyi boşverdim ve onu düşündüm. Ellerim benden bağımsız hareket ettiğinde saçlarına dokundum. Parmaklarımı saçlarında dolaştırdım, yüzünde, yanaklarında gezdirdim. Bir anda ani hareketle döndüğünde, ben ne olduğunu anlamadan beni kendi çekmiş sarılarak yana döndürmüştü.

"Uyu.." dedi kısık sesle. Biraz uyamakta sakınca yoktu ama annem buraya gelip bizi böyle basarsa herşeyi kötü bir hal alıcaktı.

"Kalk Yağmur." dedim, kısık sesle. Biraz mırın kırın yaptıktan sonra gözlerini açmıştı.

Bir anda burda olduğunu sorgulayıp başını aniden bana çevirdiğinde çok yakında olduğunuz için yüzü enseme gelmişti.

Yani senin kokunu yoklama ihtimali %99 ve sen alkol kokuyorsun.

"Destina..." dediğinde yutkundu.

"Hı.."dedim, ve arkamı dönüp yattığım yerden kalktım.

"Annem hemen gelirse sıçtık demektir. O yüzünde hemen gitmelisin. "dedim, başını sallayıp yattığı yerden kalktı.

"Lavobayu kullanabilir miyim? diye soru yönetti.

"Tabikide. Şurda." dedim elimle gösterdiğim yeri göstererek. Başımı sallayıp oraya adımladı.

Kendime çeki düzen verip Yağmurun gelemesini bekledim. Yağmur geldiğinde daha deminden ki daha iyi gözüyordu. Odamın kapısı çaldığında gözlerim yerinden çıkacaktı.

"Destina kızım. Niye bu kadar uyudun acaba? Derse de geç kaldın zaten. Kalkta kahvaltı yap bari." dedi Annem.

"Tamam birazdan geliyorum." diye seslendiğimde. Anneme benim sesimi durmuş 'Çok geç kalma.' diyerek gitmişti. Odamın kapısını açıp yağmura gel işareti yaptım. Yanıma geldiğinde odamdan çıktık.

Yavaş yavaş temkinli adımlarla merdivenlere geldiğimizde kapıya çok az kalmıştı.

"Az kaldı başardık." dedim sevinçle. Oda bana bakıp gülümseyip adımları biraz daha yavaş atmaya karar verdik. Çünkü ayak sesleri çok dıyulacaktı. Kapıya geldiğimizde Yağmur gitmek için kapıyı açtım. Etrafı kontrol ettiğimde Yağmura baktım. Zaten Yağmurda bana bakıyormuş.

"Dün gece hakkında bir şeyler hatırlıyor musun?" düşündüm.

Mekana giriş yapmıştık ve Yağmur'um arkadaşları gelmişti. Sonra herkes bir anda kaybolmuştu. Selim ve Can uyuyakalmıştı. Mekandan çıkmış ve saçma sapan hareketler yapmıştım. Sonra...

Sonra.. Sonrası yoktu.

"Eve ne zaman geldim? Nasıl geldim? Bilmiyorum." dedim, Yağmur bana bakarak iç çekip bakışlarını kaçırdı.

Bir bokluk var.

"Sonra konuşuruz." dedi ve bana kısa bakarak evden uzaklaştı.

"Kızım kimle konuluyorsun?" diye Annem arkamdan seslendiğindiğinde öylece kapıyı açmış bön bön dışarı bakıyordum.