"Bu çöplükte nasıl yaşıyorsun sen?" diye sordu Draco, dehşetle etrafa göz gezdirirken. "Yaşamıyorum." diye mırıldandı Harry. Draco ona gözlerini devirip yerdeki kıyafetleri toplamaya başladı. "Malfoy boşver." Draco ona çoktan arkasını dönmüştü, ne kadar konuşsa boşaydı.
"Malfoy!" Kolundan tutup kendisine çevirdi. "Ben yaparım, bırak." Sarışın adam kolunu ondan kurtarıp "Yapamıyorsun demek ki." diye homurdandı ama tekrar toplamaya yeltenmedi.
Odaya yine sessizlik hakim olunca Draco söze girdi. "Evimi temizlemişsin, ben de en azından ortalığı toparlayabilirim."
"Sadece teşekkür amaçlıydı Malfoy, karşılığını beklediğim için yapmadım."
Sarışın adam cevap vermeyince Harry güldü. "Bunun için gelmedin herhalde değil mi?"
"Pislik içinde yaşamanı istemediğim için özür dilerim Potter!" Sinirle ceplerini karıştırmaya başladı, sonunda eline geçen boş çikolata paketini Harry'nin gözüne sokarcasına yere attı. "Al, benim de katkım olsun o zaman."
Harry şaşkınlıkla ona baktı. "Bunu gerçekten yaptığına inanmak istemiyorum." dedi kahkahasını tutmaya çalışırken.
Draco omuz silkip ona arkasını döndü. "Bütün suç sende değil aslında, otel dökülüyor resmen."
Tekrar Harry'ye döndü. "Burda kalmak için bir de üstüne para mı veriyorsun?"
Harry gözlerini devirdi. "Tanınmamak için Malfoy. Böylesi daha güvenli."
"Merlin..." diye homurdandı Draco. "Bütün-ilgi-hep-benim-üstümde-olsun-Potter'ın tanınmamak uğruna böyle bir yerde kalması..." Kafasını onaylamazca salladı.
"Evinin otelime on beş dakikalık mesafede olduğunu bilseydim direkt sana gelirdim Malfoy." dedi Harry alayla.
Draco ona ciddi bir şekilde bakmaya başlayınca Harry açıklama yapma gereği hissetti. "Dalga geçiyorum sadece."
"Biliyorum."
Rahatsız edici sessizlik yine gelip aralarına girdi. Draco tekrar yatağa oturmuş pantolonundaki ufak kırışıkları eliyle düzeltmeye uğraşıyordu. Harry gergince "Aç mısın?" diye sordu. Draco ona bakmayınca dizleri üstünde çöküp sarışın adamın görüş alanına girdi. Draco'nun onu bulan buz gibi gri gözleri içini titretirken tekrar sordu. "Aç mısın?"
"Evet." diye mırıldandı Draco gözlerini Harry'nin gözlerinden çekmeden.
Harry bu göz temasından da rahatsız olmuştu. Draco ile her yakınlaşmasında duyduğu rahatsızlık gibi. Ayağa kalkıp ondan uzaklaştı.
"Buranın yemekleri güzel değil, tahmin edebileceğin üzere." dedi zoraki gülerken. "Dışarda yiyelim istersen."
"Olur." dedi Draco ve o da ayağa kalktı. "Çok sık gittiğim küçük, sakin bir restoran var. Oraya gidebiliriz."
Harry kafa sallayarak onayladı ve beraber odadan çıktılar.
—————————-
💔
