Dramatic [Yoonmin]

part three

Jimin pov:

از ماشین پیاده شدم... حیاط عمارتشون بزرگ بود همچین دورم از تخیل نبود. چمدونم رو راننده اورد... وارد عمارت شدیم دوتا خانوم با لباس های شیک و گرون قیمتی که به تن داشتن، اومدن سمتمون با دو نفر دیگه که معلوم بود خدمتکارشونه....

اول به خانم سمت راست اشاره کرد و بعد از اون به دختر جوونی که کنارش ایستاده بود.

&ایشون خانوم من هستن و اینم نامزد پسرم سولهی هستش. پسرم دو هفته ست رفته مسافرت کاری دو روز دیگه برمیگرده.

سرم رو اروم تکون دادم و زیر لب سلام کردم اونا هم جوابم رو دادن.

$جیمین پسرم هر نیازی داشتی به خانوم یانگ (اشاره به خدمه ی پشتش) بگو. البته که به خودمم میتونی بگی.

سری تکون دادم.

+ممنون.

$احتمالا خسته شدی خانوم یونگ بهت اتاقت رو نشون میده هر وقت ناهار اماده شد صدات میکنیم بیای پایین، الان میتونی برای چیدن وسایلت به اتاقت بری. فکر کنم خسته باشی.

&اگر جایی کمک خواستی بگی ها.

+باشد ممنونم.

خانواده ی مهربون هستن، هنوز برام جای تعجبه که چرا من نمیدونستم یه عمو دارم اصلا بابام میدونست...؟

تو این فکرا بودم که خانوم یانگ منو صدا کرد و رفتیم بالا...

اتاقش فقط یه کوچولو فقط یه کوچولو از اتاق خودم بزرگتر بود و فکر میکنم دوستش دارم. یه پرده سرتا سری توسی رنگ انداخته بودن و یه قالیچه به همون رنگ روی پارکت ها بود. کمد و میز و تخت چوبی بودن و یه ملحفه توسی هم روی تخت بود.

من یکی از رنگایی که دوست دارم توسیه! فکر میکنم داخلش احساس راحتی دارم. واقعا توی این خونه حس غریبی نمیکنم و جدا انگار سالهاست که این خانواده رو میشناسم.

عمو مین گفت یه پسر داره که رفته سفر، فکر کنم اونم آدم خوب و باحالی باشه. دوست دارم زودتر با پسر عموم آشنا بشم. از نامزدش خوشم اومده به نظر خونگرم میاد.

وسایلم و تقریبا توی کمد گذاشته بودم که چند تقه به در خورد و با گرفتن اجازه من در باز شد.

%خانم گفتن بگم شام حاضره.

+باشد ممنون.

قاب عکسی که یادگاری آخرین دورهمیمون بود رو روی میز گذاشتم و از اتاق خارج شدم.
رفتم پایین که دیدم همه نشستن منتظر منن، منم یه صندلی رو عقب کشیدم و نشستم
غذا عالی بود ولی میلی نداشتم برای همین فقط چند قاشق خوردم. در عین گرسنگی سیرم!

$من دارم یه ساعته نگات میکنم ولی هیچی نمیخوری، اگه از طعم غذا بدت میاد بده از اون یکی ها بکشم.