MANOLYA (ARA VERİLDİ)

10. BÖLÜM

Sevmek ve beklemek aynı şey değildir. Herkes sever ama herkes bekleyemez

~Dostoyevski

10.Bölüm:Gün

İzmir 2010

"Kızım şu çayları bir doldurun. Tezgahta kurabiyeler de vardı onları da bir tabağa koyun getirin hadi kızlarım."

Annemin emriyle mutfağa geçmiştik. Annemle Arzu teyzenin meşhur günü vardı bugün. Arınç, Aras ve Bora abi mis gibi kaçabilmişti. Biz kaçamadık. Çayları doldururken ofladım.

"Ilgın. Bir şey düşün, bir şey yap kaçmamız lazım buradan."

"Düşünebilseydim şu an hala burada olur muyduk sence Asya?"

Haklıydı. Sabahtan beri kurtulmak için öne sürmediğimiz bahane kalmamıştı. Kaçabilseydik çoktan kaçardık.

Çayları doldurup tepsiye koydum, Ilgın da kurabiyeleri alınca servise gittik. Naciye teyzeye çay verirken bana yönelik konuştu.

"Ay maşallah kızım. Biraz büyü seni oğluma alıcam. Çok da güzelsin maşallah."

Hı? Oldu o zaman ben kalkayım. Siz evlendirdiniz bile şu an beni Naciye teyze. Hem o iş olmaz. Benim cücem varr. Yaklaşık iki aydır sevgiliyiz. Ciddi düşünüyoruz Naciye kb.

Yandaki Hayriye teyze de gözüne Ilgın'ı kestirmişti.

"Ay sana da maşallah güzel kızım. Çay getirenlerin çok olsun. Ben de seni torunuma alıcam."

Bu nasıl duaydı Hayriye teyze. Ilgın'ın o an bana bir bakışı vardı ki anlatamam. Kadına büyük olduğu için saygısı olmasa üzerine atlardı. Bizim sinirlendiğimizi anlamış olmalı ki annemler müdahale etti olaya.

Biz de tekrar mutfağa geçtik.

"Çay getirenlerin çok olsun Ilgın."

"Sus Asya çok sinirliyim. Torunuma alıcam diyor ya. Pazardan armut mu seçiyorsun teyze hayırdır? Daha reşit bile değiliz kocamız hazır şu an şaka gibi."

Sinirlerim bozulmuştu kahkaha atmaya başladım.

"Hiç gülme öyle Asya. Abim duymasın valla talibini."