Çiçekler açar elbet,
mühim olan beklemektir.
~Küçük Prens
22.Bölüm:Pozitif
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
İzmir 2002
"Aras'cıımm? Nerdesiiinn?"
Arzu'cumun evine dalmış cüceyi arıyordum. Nerede bu cüce? Önce salona girdim.
"Oo hoşgeldin Asya'cım. Nasılsın?"
"Sen de hoşgeldin Arzu'cum. Cüce nerede?"
Güldü.
"Ay Allah iyiliğini versin. Bilmiyorum ki odasındadır herhalde."
Ona daha bir şey demeden odalara doğru koşturdum. Önce Ilgın'ın odasına girdim.
"Ilgııınnn."
"Asyaaa."
Sarıldık birbirimize.
"Cücenin odasına gel. Çok eğleneceğiz hadi."
"Oleyy. Geliyorumm."
Onu beklemeden cücenin odasına girdim.
"Cüceeeeee."
Ödev yapıyordu. Hiç mi sıkılmazdı insan ders çalışmaktan.
"Bağırmasana kızım buradayım işte. Ne oldu? Ödev yapıyorum."
"Ne ödevi cüce? Sonra yaparsın boş ver. Baaaakk babam doktorculuk oyuncakları aldı. Hadi doktorculuk oynayalım."
"Ödevim var diyorum. Git Ilgın'la oyna."
"Ilgın'la da oynayacağım zaten. Ama sen de oynayacaksın. Hadi Aras'cıımmm. Lütfeeeeennn!"
Ilgın da gelmişti.
"Abii hadi lütfeeennnn."
İkimiz birlikte lütfen diye bağırıp zıplıyorduk. Artık dayanamamış olacak ki kabul etti.
"Tamam başımın belaları tamam. Ama azıcık oynayacağız. Ödevimi yapmam lazım."
"Tamaaaamm."
Masaya malzemelerimi koyacaktım ama çok doluydu. Masadaki defterlerini tutup yere attım. Şimdi yer açılmıştı eşyalarıma.
"Kızım ne yapıyorsun? Ya yırtılırsa? Lazım onlar bana."
Deyip defterlerini topladı. Aman iyi ki bir defterin var. Onu umursamayıp Ilgın'la birlikte eşyaları dizdik.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
MANOLYA (ARA VERİLDİ)
General FictionGüzel, cesur, etrafındaki insanlarca takdir edilen, 26 yaşında, başarılı doktor Asya Aksoy... Yakışıklı, zeki, herkesin gıptayla baktığı, 28 yaşında, tuttuğunu koparan avukat Aras Özdemir... Zaman her şeyi değiştirir mi? Peki ya bazı şeyler hiç deği...
