Güzel, cesur, etrafındaki insanlarca takdir edilen, 26 yaşında, başarılı doktor Asya Aksoy...
Yakışıklı, zeki, herkesin gıptayla baktığı, 28 yaşında, tuttuğunu koparan avukat Aras Özdemir...
Zaman her şeyi değiştirir mi? Peki ya bazı şeyler hiç deği...
"Çünkü hayat,birnin tüm kalbiyle senin yanında olduğunu bildiğinde güzelleşiyor."
~Can Yücel
14.Bölüm:Ehliyet
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
İzmir 2010
Yaz bitmiş yeni dönem başlamıştı. Okuldan nefret ettiğimi söylemiş miydim? Söylemediysem söylemiş olayım. Ilgın olmasa çekilecek yer değil de. Neyse.
Okul çıkışı Arınç ve cüce işleri olduğunu söyleyip bizi ekmişti. Bu hainlikti, bu şerefsizlikti, bu kahpelikti!
Biz de Ilgın'la onları ekmeye karar verdik. Başka şansımız yoktu zaten. Eve gitmeden dondurmacıya gidip üçer top dondurma yedik. İzmir sonbaharda bile sıcaktı.
Dondurmalardan sonra eve gittiğimizde bizim firari ikili hâla ortada yoktu. Ulann! Karı kız peşinde mi dolanıyorlar yoksa? Cüce keserim seni. Bizi niye istememişlerdi yanlarında? Bizim olmamamız gereken başka ne işleri olabilirdi ki?
Bahçede oturup iki saat bunu düşündük ama bir sonuca varamadık. İki saatin sonunda kapıdan üç kişi olarak döndüler. Bora abi de onlara katılmıştı. Sen de mi beBrütüs?
Ilgın'la onlara ölümcül bakışlar atıyorduk. Cüce yanımıza gelip ikimize de sarıldı.
"Niye çatıldı bakalım yine o kaşlar?"
Cüce bize sarılınca Bora abi olaya müdahil olup cücenin kollarını üzerimizden aldı.
"Gel lan ağlama hemen. Arınç sen de gel kardeşim."
Diyip hepimizi kolları arasına aldı Bora abi. Muhteşem beşli tamamlanmıştı. Ama ikimizi dışladıklarınıunutmamıştık. Güya olayı kaynatıp unutturmaya çalışacaklardı ama biz yer miydik bunu? Hee yer miydik? Yer mi lan Anadolu çocuğu? Ne kadar İzmir'li olsam da vatanımın her yeri memleketim sayılır hesabından Anadolu çocuğuyuz yani.
Bu olayı arka plandan yürütmeye karar vermiştik Ilgın'la. Çünkü bunlar bize hayatta söylemez sırlarını.
Akşam yemeğini iki aile toplanmış birlikte yiyorduk bizim evde. Yemeğe kadar ve yemekte bile Arınç'la cüce fısır fısır konuşup bir şey tartışıyorlardı sürekli. Başta sadece meraktı ama artık canımı sıkıyordu bu durum. Bir an önce öğrenmeliydik.
