“Hindi ko alam paano mo nagawa sa'kin 'yun Zehra! I love you so much tapos makikita kong nakikipaghalikan ka sa iba?” bulyaw niya sa'kin.
Umiling ako atsaka sinubukang abutin ang kamay niya. “Hindi, hindi kami naghahalikan! Umiiwas ako sa mga halik niya kaso hindi ko magawa dahil sa lalaki siya at mas malakas siya sa'kin!” paliwanag ko sakaniya saka ako umiyak ng malakas.
He started throwing things that he sees. Natatakot akong makita siyang ganito pero ayokong sumuko. Lalo pa't alam kong wala akong kasalanan. Pinilit lang ako at hindi ko 'yun ginusto.
"I don't fucking believe you anymore!"
Mas masakit pa siguro sa tama ng baril ang sinabi niya. Nakakapang-manhid 'yun ng laman. Napaiyak ako ng malakas saka sinubukan kong lumapit sakaniya pero iwinaksi niya anh kamay ko na parang diring-diri siya.
“Please love, maniwala ka sa'kin. Hindi ko 'yun ginusto! Alam mong mahal na mahal kita at hindi ko 'yun kayang gawin sa'yo!” pagpupumilit ko pero hindi siya nakinig bagkus ay itinulak niya ako bigla sakaniyang kama.
“Bakit huh?! Mas masarap ba siya sa'kin? Mas magaling ba siya? Tell me! I gave you everything I have Zehra! I fucking gave you all! I regret loving you! All this time, ayokong maniwala kay Leila. Pero tama nga siguro siya, pera lang ang habol mo sa'kin!” singhal niya.
Dahil sa biglaan kong galit ay nasampal ko siya. Na agad ko rin namang pinagsisihan. Mas lalong naging mabagsik ang aura niya. Umigting ang bagang niya.
Dinaganan niya ako sa kama atsaka ako hinalikan. I love his kisses, pero ngayon ay napakahapdi ng halik niya. Ipinaramdam niya sa'kin na galit na galit siya sa'kin. Napakadiin noon at tila halos walang pagmamahal.
Pumipiglas ako pero ayaw niyang tumigil. Ilang beses ko siyang pinigilan pero napaka-higpit ng hawak niya sa dalawang kamay ko. Napaiyak nalang ako habang nakapikit.
Does love hurts this much? Nagmahal lang naman ako. Wala akong ginawang mali. Nagpaliwanag ako pero ayaw niya akong pakinggan. Sana pala, hindi nalang ako nagmahal ng lubusan. Tama nga sila, bobo ako. Bobo ako sa lahat ng bagay, wala akong patutunguhan.
Humihikbi parin ako ng matapos siya. Kahit na ginalaw niya ako kahit hindi ko gusto. Pilit kong itinatanim sa sarili ko na dala lang 'yun ng galit niya. Na mahal niya parin ako.
Nagulat ako ng may inihagis siya sa'kin. “Ito! Isang milyon! Leave or I'll fucking drag you out in my condo! Don't you ever show your fucking face again!” pananakot nito sa'kin.
I tried to hold him pero lumayo siya sa'kin. “I said leave! And don't forget the cheque! Bayaran ka diba?! Now leave!”
Dali-dali akong tumayo tsaka nagbihis. Kinuha ko din ang cheque, pero bago umalis ay nilingon ko siya.
“Sana hindi nalang kita minahal, ang sakit mo mahalin. Huwag kang mag-alala, itong bayarang 'to ay hindi mo na makikita pang muli. Sana maging masaya ka at noong kaibigan mong si Leila." humihikbi kong saad.
My heart aches. So much. I feel like I can't bare the pain. I just wish I'd die right now. Wala na akong pake.
NAPA-BUNTONG hininga ako habang nagbibihis. Araw ng unang pasok ko sa trabaho.
"Mama, lungkot ba ikaw?" agad akong napatingin sa anak ko.
Ngumiti ako atsaka ko siya hinalikan sa pisnge. "Hindi anak! Masaya si mama mo! Syempre kasama ko ang baby ko eh. Pag uwi ko mamaya galing sa trabaho, dadalhan kita ng fried chicken anak! Yung paborito mo!" tuwang-tuwa kong saad.
"Sige mama ko, mama ko?" tawag ulit sa'kin ni Cullen.
Yumuko ako tsaka ko siya nginitian, "Yes baby?"
"Mahal ko ikaw." malambing nitong saad.
"Mahal din kita baby ko! Work na si mama ha? Pakabait ka kay Lola ha?" Saad ko sabay kiss sakaniya na ikinatawa naman niya.
"Opo mama! Good boy ako!"
"Ma? Alis na ako ha?" Tawag ko sa biyenan ko.
"Psh, sige." Saad nito sabay irap.
Ayaw talaga sa'kin ng biyenan kong babae. Ewan ko kung bakit. Pero kahit ganoon ay mahal na mahal niya ang apo niya. Yung asawa ko naman, namatay sa isang trahedya 2 years ago. Lasing siya habang nagd-drive ng tricycle, at ibinangga niya ang sarili niya sa umaandar na ten wheeler na truck.
Nang makarating ako sa kompanyang pagt-tabahuan ko ay nagpakawala ako ng malakas na hangin galing sa bibig ko. Kinakabahan ako pero para sa anak ko ay gagawin ko ang lahat ng makakaya ko. Tumingala ako sa nakakalulang building sa harap ko.
HUXLEY'S INC.
Basa ko sa pangalan. Kinakabahan man ay pumasok na ako.
______________
I hope may magbasa po nito. Tysm! See u sa next part.
