Please enjoy yourselves while reading this chapter!!
Kabanata 24
I woke up when something cold poured onto my head. Agad akong napadilat, my eyes were all blurry. Pati na rin ang pag-iisip ko ay wala pa sa tamang huwesyo.
"Oh, so you are finally awake." ngising saad ng isang boses.
I tried hard to clear my sight. And when I did, I saw justine standing infront of me. May hawak siyang balde, binuhusan niya pala ako ng malamig na tubig!
"J-Justine? What are you doing?" natatakot kong tanong sakaniya.
And then, I remembered something. Binaril niya si Papa kanina!
"It's all your fault! Actually, hindi ka naman talaga kasali Zehra. Pero isa kang malaking sagabal sa plano namin!" Ramdam ko ang galit niya sa way ng pananalita niya.
Kumunot ang noo ko sa sinabi niya, "What? Namin? And anong kasalanan ng papa ko sa'yo Justine?! Diba trinato ka naman ni Papa na parang anak diba?!" I shouted angrily.
My tears started to fell too, I don't know kung anong nangyayare sakaniya. The Justine I knew was never like this. He was calm and a good person.
Napatingin ako sa paligid, nakatali ako sa isang kama. Parang nasa isang pamilyar na lugar kami! Ito yung green Orphanage! Simula noong ma-raid ito dati, ipinasarado na ito. Yung mga bata naman ay nilipat sa iba't ibang orphanage sa bansa.
"You still don't get it huh? I love Clarita! At dahil sa papa mo! Naging patago ang relasyon namin! Ang sabi niya, para lang naman din sa'min 'yun pero hindi ko maiwasang magselos! Okay lang sana eh, kaso dumagdag kapa sa problema! Ang dami mo ng alam! At pinakulong mo pa ang babaeng pinakamamahal ko!" punong-puno ng galit na singhal niya sa'kin.
Lumapit siya tsaka hinawakan ng mahigpit ang pisnge ko. Inipit niya ito kaya napaigik ako dahil sa sakit.
"M-Mahal mo si Clarita? Pero diba mama mo siya?" kahit nahihirapan ay nakuha ko pa ring magtanong.
Ngumisi siya sa'kin tsaka tumawa ng nakakakilabot, "Well, I will kill you anyway. So I might tell you all of this. When I was 15, ibinigay ako ng mama ko sa Papa ko. Sa unang asawa ni Clarita. Palagi niya akong binubugbog, kinokompara niya ako palagi kay Kean. Si Kean ang magaling, si Kean ay matalino! Puro si Kean nalang! Pero si Clarita, iba siya. Sinabi niya sa'kin, ibibigay niya lahat ng gusto ko. Basta susundin ko lang lahat ng sasabihin niya. And so I did, I did everything I could. Pati sa pagpatay sa Papa ko at pagpatay kay Kean. Alam mo 'yun? Ang sarap sa feeling na ikaw mismo ang kumitil sa buhay ng mga taong ayaw sa'yo. Akala ko ayos na eh, magiging masaya na kami ni Clarita. Magkakaroon kami ng pamilya, kaso naubusan siya ng pera. And that's when he decided to meet your father again. At nagulo kaming muli! Kasalanan niyo! Kasalanan mo! Kaya bumabawi lang ako! Magkakapamilya na sana kami ni Clarita kaso ginulo niyo kami! Pinakulong mo siya!" he said while shouting at me.
Hearing at all his confessions made me feel gross. How can he say all of that casually? He's the reason why Kean died. At kung bakit ako nawalan ng memorya.
"You are sick Justine!" sigaw ko sakaniya.
Nagulat naman ako ng lumapat ang kamay niya sa mukha ko. He slapped me real hard. Pakiramdam ko ay nawala ako sa huwesyo bigla dahil sa sakit.
"I know Zehra. I know. But before you die, let me taste you first. Sayang naman kung mamatay kang hindi ko nagamit diba? Afterall, you have an hourglass body Zehra. I wanna taste and ripped your dignity apart." dahan-dahan siyang lumapit sa'kin tsaka agad na sinira ang suot kong dress.
