Mafia (JJK)

47. Bölüm

Yayın tarihi
6 Şubat 2022

Sesin ardından derin bir sessizlik oldu.

Kim vuruldu?

Hanuel kendini geri çekti. Eli karnının üstünde duruyordu. Bu sırada silah Jungkook'un elindeki silah yere düştü. Gözleri hemen Hanuele döndü.

"Hanuel?"

Tam o sırada bir sızı hissettim. Dengemi sağlayamadım. Bir anda yere düştüm.

"ALEEX!!"

Hanuel*

Alex kendini yere bırakır bırakmaz hemen yanına koştum. Kalbinin altından kan akıyordu. Elime sıcak sıvı damladıkca kötü oluyordum. Ayağa kalktım. Bu sırada Jungkook hala ayakta dikiliyordu.

Elim ayağım birbirine girmişti fakat sakin kalmak zorundaydım.

Derin bir nefes aldım. Sonra etrafa baktım.

Bez parçasını görür görmez koşarak gidip aldım. Geri dönüp Alex'in yarasına bastırdım. Canı acıdığı için ağlıyordu.

"Alex, bebeğim sakin ol. Derin derin nefesler almaya çalış. Biliyorum canım acıyor. Ama sakın olmazsan daha fazla kan akar."

"Abla?"

Kekeliyerek söylemişti.

"Alex sus! Konuşma!"

Hemen masanın üstünde duran telefona yöneldim. Ambulansı aramak için numarasını girdim.

Bu sırada Jungkook elimden telefonu aldı.

Ve yere atıp ayağı ile vurdu. Telefona paramparça oldu.

Gözlerim kocaman açılmış ne yaptığını anlamaya çalışıyordum. Bu sırada Alex tekrardan bağırdı. Âdeta ses kulağımda yankılanıyordu.

Yanına doğru ilerledim. Dizlerimin üstüne düştüm. Kardeşimin kafasını dizlerimin üstüne koydum.

Elimi yarasının üstüne koyup bastırdım.

"Jeon ambulansı ara! Bişey yap!"

Alex'e tekrar döndüm hala bişey yapmıyordu.

Gözlerim dolmaya başlamıştı. O an kendim bişeyler yapabileceğim aklıma geldi.

Ayağa kalkıp gidip kapıyı açtım. Geri döndüm. Ellerimi Alex'in bacaklarının altından geçirdim. Sonrada diğer elimi sırtına koydum. İyice sağlamlaştırdıktan sonra zorda olsa ayağa kalktım.

"Abla.."

"Tamam ablacım sakin ol! Gidiyoruz hastaneye, sen nefes almaya devam et sakin kapatma gözlerini!"

"Tamam."

Dışarı çıktım arabaya yöneldim. Kapıyı acamiyağım için Alex yapmak zorundaydı.

Kapıya zorla uzanıp açtı. Yavaşça içeri koydum onu. Sonrada uzandırdım. Kapıyı kapatıp kendimde bindim. Anahtar arabının üstündeydi. Hemen çalıştırdım.

Hastaneye doğru son sürat gitmeye başladım. Gaza basıyordum. Çünkü kardeşim de beni bırakıp gidiyordu.

Kanaması vardı ama neyseki az akıyordu. Kalbinin altından vurulmasına rağmen güçlüydü.

Onbeş dakika sonra hastanedeydik. Fazlaca kan kaybetmişti.

Hemen acilin önünde durdum. Arabayı bırakıp içeri girdim. Yardım istedim.

Hemen sedye ile geldiler. Arabanın içindeki Alex'i alirlarken arabayı kapattım. Anahtarı cebime koyup Alex'in yanına gittim.

Onu içeri alırlarken bende sedyenin başında Alex'in elini tutuyordum.

"Abla.?"

"Efendim ablacım?"

"Abla..eğer burdan cıkamazsam..ah!?"

"Deme öyle bebeğim iyilesiceksin ve seninle bambaşka bir hayata başlicaz."

"Abla eğer burdan cıkamazsam seni sevdiğimi bil. Seni çok seviyorum ben."

Gözlerim dolmuştu. En sonunda ameliyathaneye aldılar. Arkasından öylece ona bakakaldım.

Sonra bir hemşire geldi.

"Dışarıdaki araç sizin mi?"

Büyük ihtimalle benim bıraktığım arabaydı.

"Evet. Benimdir. Gidip çekerim şimdi."

"Peki."

Daha sonra uğraşmamak için hemen aşağıya indim.

Arabayı köşeye çekip tekrardan ameliyathanenin önüne gelip bekledim.

Umarım beğenirsiniz sizleri çok seviyorum.

Bir sonraki bölümde görüşmek üzere kendinize iyi bakın 💜💜

Hadi eyw 💜💜💜💜