Bir Kara Sevda

1. Bölüm

Selamün Aleyküm arkadaşlar.
Bir Yudum Sevda isimli kitabımın Dreame uygulamasında final verdi. Kitabın devamı ikinci kitabımız Bir Kara Sevda ilk üç bölümü haftada bir kez olmak üzere beğenilerinize sunuyorum. Yorumlarınız, görüşleriniz benim için çok değerli. Bilin istedim.
Sevgiyle kalın

Yol uzun. Hangi köye gelin gittiğini bilmezdi ama ırak bir yere gelin gittiği kesindi. Ne damadı bilirdi ne de gelin gideceği evi? Sorgulamak hakkı mıydı onu da bilmezdi Gülsüm. Dedesi verdim seni demişti, sessiz gözyaşları yüreğindeki yangınları söndürürcesine akmış durmuştu bir zaman. Büyüklerinden öğrendiği kadarıyla ata ne derse o olurdu. Olmuştu da... Kel Bilal'e avrat olmaktansa ırak köyün gelini olmaya razıydı. Yazgım böyleymiş deyip kısacık zamanında yaşanılanları kabullendi. Gülsüm'ün mülayim bir yapısı vardı. Her şeye tamam demesi de bu yüzden değil miydi? Köyü ardında kaybolup giderken, altında ki atın her adım atışında yüreğinde, derinlerde bir acı hissetti. Ah bu kahrolası yürek, ne isterdi ondan? Sessiz gözyaşları yanağından aşağı bir yol bulup damlıyordu. Bu gözyaşları ata evinden ayrı düştüğü için değildi. Yüreğinde filizlenen kor gibi yanan sevdası içindi.

Ah Halil!
Bir kez daha görebilseydi o ay yüzünü, bu edepsiz yüreği durulur muydu acep? Bu sorunun cevabı yoktu Gülsüm için. Ömründe tatmadığı bir duyguydu Halil için besledikleri. Bir daha da ona sevdadandığı gibi kimselere sevdalanamazdı! Ciğerini sökmüşlerdi sanki! Yaşayamadığı ne varsa her biri alacaklı gibi boğazına oturmuştu adeta!

Üzüntüden, düşünmekten, keşkelerden başına ağrılar saplandı. Gözleri bulanıklaşırken, atın eğerinden kayar gibi oldu. Neredeyse düşmesi an meselesiydi! Son anda tutundu atın yelelerinden. Kömür karası yeleleri parmaklarına dolamamış olsaydı kendisini yerde bulması kaçınılmaz olurdu. Atın yelesini çekmesi huylandırdı hayvanı ama atın yularını her kim çekiyorsa maharetli olduğu kesindi. Anında sakinleştirdi hayvanı.

Gülsüm'ün yüreği ağzında atıyordu! Düşecek olmaktan çok korkmuştu. Bu kadar dalgınlık iyi değildi. Biran önce kendisini toplaması gerektiğini biliyordu ama elinde değildi. Halil'i sonsuza kadar kaybettiğini bilmek yüreğini dağladı. Halbuki bu sevdadan oğlanın zerre haberi yoktu. Gülsüm sevmişti, sevdadanmıştı... Eğer ki bilseydi kor muydu Gülsüm'ü yaban ellere, verir miydi gelin? Tutar mıydı kınalı ellerinden, götürür müydü? Ah keşke! Ne çok isterdi böyle olmasını Gülsüm ama ne çare ki istekten öte gidemiyordu.

Daha gidilecek yolu var sanırken attan indirip bir odaya aldılar Gülsüm'ü. Hoş geldin gelin hatın, sözleri birbirine karıştı. Şaşkınlıktan konuşamaz haldeydi zavallı kızcağız. Gülsüm'e söz düşmedikçe konuşmaması gerektiği vakitlice öğretilmişti. Kız kısmı usul olur, derlerdi o da bu kuralın gereğince usul olmaya gayret ediyordu.

Perdeleri sıkı sıkı örtülü bir odaya götürdü gençten bir kadın. Odaya ilk adımını attığında bacakları zangır zangır titremeye başladı. Korkudan mıydı bu titreme bilemedi Gülsüm. Yapayalnız, tam da yetimliğine ve öksüzlüğüne yaraşır bir şekilde gelin olmanın da etkisi vardı.
Kadın oturttu yatağın kenarına.

"Beri bah gelin, birezden erin gelir. Hürmette kusur etme. Namazınızı kılın, ondan sonra ne olacağını bilirsin değel mi?"

Ne olacağını bilmese de başını salladı biliyorum manasında. Kadın çıkınca biraz rahatlamış gibiydi. Üzerinde hissettiği garip etki dağılır gibi oldu.

Aradan ne kadar geçti bilmiyordu. Odada yanlız olduğuna güvenerek başındaki duvağı kaldırdı. Önce zifiri bir karanlık gördü. Zamanla karanlığa alıştı gözleri. Loş ışıkta seçebildiği kadarıyla yer yatağı vardı duvarın dibinde. Gülsüm'ün bacakları yeniden titremeye başladı. Ocaklığın üzerinde ki duvarda bir gaz lambası vardı. Yakmayı düşündü lambayı ama bu fikirden çabuk çaldı. Duvarın dibinde bir sandık, köşede cimmeleri için bir musluk ve musluğun kaşında bakır kazanla iki bakır helki gördü. İçi bir tuhaf oldu. Sanki buz gibi suya düşmüş gibi vücudu ürperdi. Eri olacak adam odaya gelmeden duvağını örttü.