Stranger Things , The Turning i The Goldfinch

„Wycieczka" na drugą stronę XVI

Z Nastką poszedł Miles i jeszcze Max. Można by było pomyśleć , że rudowłosa sama tam poszła z poczucia winy, ale nie. Mine ją z musił pod wymówką „To wszystko to twoja wina".

Kiedy tam weszli , poczuli chłód. Zaczęli się bać , ale szli dalej. Czas tam płynął szybciej. Było tam słychać ludzi którzy rozmawiali , ale ich tam nie było. Szli po cichu , wiedzieli , że muszą być na wszystko przygotowani. Zaczęli żałować tej decyzji. Już chcieli wracać ale nie mogli znaleźć wyjścia. Zaczęli panikować. Przypomniało im się , że mają krótkofalówkę aby się skontaktować z przyjaciółmi.

Nastka: Mike , nie możemy znaleść wyjścia..- powiedziała z drżącym głosem.

Mike się przestraszył i próbował im jakoś pomóc.

Mike: Za nic nie możecie się rozdzielać..- starał się jak najlepiej doradzić i znaleść wyjście.

Nagle rozległ się dźwięk , przez który każdemu przeszły dreszcze. Mike i pozostała reszta przyjaciół też to usłyszeli i również , zaczęli się niepokoić.

Max: Mike , w co ty mnie wcisgnołeś...- starała się mówić cicho i ze złością. Lecz jednak najbardziej było słychać w jej głosie strach i smutek.

Nastka: Musimy się schować!-powiedziała bardzo cicho.

Odgłos demogorgona był coraz bliżej. Najwidoczniej czuł ich , i ich szukał.
Zaczęli szybko biec jak najdalej tych odgłosów. Narobili w ten sposób dużo hałasu co ułatwiło demopsowi namierzenie ich.

Nagle Max , Nastka i Miles usłyszeli czyjś głos: „Mike , Nastka?" Nie widzieli skąd ale słyszeli , jeszcze jedno , jak demopies biegnie w ich stronę.

Jednak coś odwróciło uwagę demogorgona i zaczął biec w inną stronę. Odetchnęli.

Mike: Wszystko gra?- wydobył się z krótkofalówki martwiący się głos Mike'a.

Nastka: Tak...- odetchnęła z ulgą.

Miles: Ej wy też ten głos słyszeliście , kiedy biegliśmy , prawda?- zadał pytanie , Max i Nastce.

Max: Tak..

Rudowłosa się odwróciła i zobaczyła dość spory sejf.

Max: Co-

Nastka: Sejf?! Po drugiej stronie?....

Miles: No , mądry ten demogorgon...-powiedział wpatrując się z zdziwieniem a za razem z przerażeniem w sejf.

Nagle Dustin wyrwał Mike'owi krótkofalówkę.

Dustin: Macie sejf?!

Nastka: Tak.

Dustin: A trzeba wpisać kod?

Przez krótkofalówkę było słychać głos Boris'a w tle.

Boris: W końcu to sejf , raczej tak- powiedział Dustin'owi z założonymi rękami na głowie , opierając się o drzewo , gdzie znajdowało się przejście.

Nastka: Tak , trzeba wpisać- potwierdziła.

Max: Skąd my niby mamy znać ten kod?!-powiedziała zła.

Dustin: Może trzeba wpisać Stałą Plancka..?

Boris: Co ro jest?!-powiedział cicho do siebie.

Nastka: Dobra spróbuję..Ale jak to było?

Dustin: 6.62607004

Nastka: Okej...- nastolatka wpisała ale nie działało.

Nastka: Nie działa... Można tylko wpisać 4 liczby.-powiedziała rozczarowana.

Dustin: kurde!

Nagle dziewczynie się coś przypomniało. Wpisała tam „611"

Nastka: Jeszcze 1 brakuje..

Nikt nie wiedział czemu akurat te liczby.
Dziewczyna zastanowiła się chwilę i dołożyła „8".

Sejw się otworzył.

Miles: CO?!

Dustin: Co ,co?

Max: Nastka otworzyła sejw- powiedziała jeszcze zszokowana.

Lucas: Co?!

Mike: Ale jak?!- do Nastki.

Nastka: Miles mówił te liczby... a „8" to akurat zgadłam.

Miles: Co?! Ja tego nie pamiętam.

Nastka: Bo mówiłeś to nie świadomie. Chyba..

Dustin: No ale , czemu akurat on? Nie zastanawia was to? Nie zdziwił bym się gdyby ro Will powiedział , ale Miles?.

Boris: Co cię dziwi? Dziwni ludzie znają dziwne rzeczy..

Nagle Miles wyrwał Nastce krótkofalówkę.

Miles : I to mówi tym który ciągle ubiera się na czarno?!

Boris: MIAŁEM CZERWONY SWETER!

Miles: Nie miałeś!

Boris: Miałem!

Max: Nie miałeś!- wtrąciła się , popierając zdanie Miles'a.

Boris: Miałem!- chłopak mówił przekonująco , bo miał ale nikt bo w nim nie widział.

Mike: Dobra stop! No mnie głowa boli od was.

Lucas: Co znajduje się w sejfie?- zapytał zmieniając temat.

Brunetka zabrała Miles'owi który już miał mówić , że Boris nie miał żadnego „czerwonego swetra" , krótkofalówkę.

Nastka: Wstążka!

Max: Dobra to ją bierz i wynosimy się stąd.

———————————————————————————
602 słów

Bardzo mnie cieszy kiedy mówicie , że wam się podoba moja książka <33