Daria'nın ortamı terk etmesinden sonra ayağa kalkan ve romalıların bağlı oldukları duvardan çözülerek kurtarılmalarını emreden Ada romalılar serbest kalır kalmaz
A:Çekin gidin burdan.
Bunu duyan romalı pleblerden bir tanesi neredeyse korkudan dili tutulacakken
"A......ama.......sana....bir....."
daha cümlesini tamamlayamadan
A:DEFOLLL!!!!
"söyyylllee.....mem...lazım"
A:HİÇBİR ŞEY DİNLEMEYECEĞİM.DEFOL!!!
"bennnn....i maz....urrr.....gör.....a.....ma...bu....çokkkkkk.....ön.....önemli....."
A:(bıkkın ve öfkeli)Tamam, aşağılık yaratık.Ne söyleyeceksen çabuk söyle ve umarım önemlidir çünkü sahte minnet gösterine ayıracak vaktim yok.
"sa......sa....saolun.....bu....bu....bastığınız...evvvvv....Gaius Grassus'a.....ait......canını...al.....aldığın...a.....adam...o....sonraki....seçimler....de...konsül.....ada.....adayı....ol......olacaktı.....öl....ölümü.....senatoyuuuuu......öfkelendirecektir....hem.....hemen........burayı....terkkkkk......et.....melisin......."
Ada bu sözlere öfke ve zafer sarhoşluğunun yüksek özgüveni ile birleşmesi sonucu kendinden emin bir şekilde
A:Yani diyorsun ki öldürdüğüm adam ÇOKKK önemli biri, başımı derde sokacak kadar.....
Diğer kölelere
"Öyleyse getirin şu romalı kodamanın kafasını ve verin dilini yutmak üzere olan bu adama."
Seslenen Ada kafanın gelmesiyle adama döner ve
Madem bana bir hayat borçlusun, minnet duyuyorsun.O halde al şu adamın kafasını, götür romaya ve de ki
"Kim olduğu fark etmez, özgürlüğümüzü onu vermeyen herkesten zorla alacağız"
Bunları duyan romalı
"Bu....bu....istediğin....hayatına........mal ol.......olacak.....lüt....lütfen benden....bu...bunu....is.....isteme.....pe......peşine.......pretoryanları..........ha......hadutları.............süikastçileri.......ta.....takarlar.....ya...yaşa"
diye karşılık verince Ada
A:KES!!!!!HİÇBİRİNİZDEN KORKMUYORUM!!!Ve sen eğer bahşettiğim şeyi (kılıcını romalının boynuna yakın hizaya getirir) geri almamı istemiyorsan dediğimi yapacaksın.
Bunu duyan ve hayatlarını kurtaran kadının da barbarca öldürülmelerine karşı çıkmasına rağmen kendilerine en az onları kırbaçla döven kadar öfkeli olduğunu anlayan plebler koşarak uzaklaşırlar.
Ve yorgunluk, duygu karmaşası gibi şeylerle boğuşan Ada'da ortamda daha fazla duramaz ve villaya geri döner.
Döndüğü gibi de kendini bir koltuğun üstüne atar.
Kafasını toparlamaya ihtiyacı vardır.Her şeyden önce 15 dakika önce yaptığı şey hakkında düşünmeye.....
Neden aşağılık romalılar için hayatını tehlikeye atmıştı.Neden Daria'yı durdurmuştu.Daria'nın geçmişi sebebiyle romalılara istediği eziyeti layık görme hakkı var mıydı?Yoksa geçmişin acıları ne olursa olsun kötülüğü, zalimliği ve kötü bir insan olmayı haklı çıkarmıyor muydu?
Ada'nın bu soruları kendine sorarken durumunun onu bir kez daha sakin bir akıntı gibi kendi geçmişine ittiğinin farkında bile değildi.
Eskiye dair olayları anımsamaya başladığındaysa kürek çekmek için çok geç olacaktı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
İlahi Adalet
Historical Fiction21. yüzyılda yaşayan şımarık, bencil bir üniversite öğrencisi bir adalet tanrıçası tarafından antik Roma'ya köle olarak yollanarak cezalandırılır.Bakalım kahramanımız dersini alıp geri dönebilecek mi?
