Eski Dostlar...Eski Dostlar...

69 5 7
                                    

Esirler toplanıyor ve ellerindeki işe yarar şeylere el konuyordu.

Korku içerisindeki sivil ve tecrübesiz askerler kendilerinden ne istenirse hemen veriyordu ama yine de hızla yapılması gereken bu iş oldukça yavaş ilerliyordu.

Bunda başlıca etken tecrübeli esirlerin son dakikada bir numara yapıp sorun çıkartma ihtimali ve bunun korkusu ile(ve ayrıca yorgun oldukları için) işlerini yavaş yapan asilerdi.

Ama günün en büyük olayı bu olmayacaktı.

Ada afilli kaskını çıkarmış bir ağacın gölgesinde dinlenirken Daria ve yanındaki bir köle daha hızla ona koşup yeni yeni "acaba gene ne oldu" dermişçesine asılan suratını umursamadan

-Bunu görmelisin.Kesinlikle bunu görmelisin!!!

diye bağırdılar.Ada  yerinden öncekine göre daha şaşkın bir surat ile hızlıca kalktı ve  Daria'ya dönüp

A:Ne oldu acaba gene?

Diye sordu.Daria

D:Sadece beni takip et.

Dedi ve onu kadın esirlerin tutulduğu bir çadıra yönlendirdi.

Tabi kendisi de Ada ile beraber çadıra girecekti.

Ve orada tanıdık bir isimle karşılaşacaklardı.

Agripina.

Anlaşılan kocasını-ya da yakın olduğu herhangi bir erkeği takipçi kampında kalıp uzaktan izleyemeyecek  kadar çok seviyordu.

Bunu yakında öğreneceklerdi.

Eğer düştükleri dehşet ve karşılaştıkları manzara onları tüm sadistliği ve iğrençliği ile içine çekip tiksintiden öldürmezse.

Ada çadıra girdiği gibi Agripina'ya baktı.Ve sağ elinden çıkan güçlü bir direkt yumrukla onu yere yapıştırdı.

Bunun ardından da çadırdaki diğer kadınlara baktı.Onları gözleri ile kısaca süzdü.

Muhtemelen çoğu esir olmayı hak eden romalılar değildi ve onları burada tutan kölelerin bunu şuana kadar anlamamış olması kelimenin tam anlamı ile salaklıktı.

Çünkü birçoğunun kulakları kesilmişti-vücutlarında kesik ve kızgın demir izleri vardı dahası içlerinden biri bel altından felçliydi.Yarısının en az bir gözü oyulmuştu.

Muhtemelen Agripina'nın eğlencelerinden birinin kurbanı olmuştu zavallı.

Eski dominasının geçen zaman içinde insafa gelmediğini gören Ada savaş görmüş biri olmasına rağmen gördüğü manzara karşısında düştüğü dehşeti gizlemeye çalışarak diğer kölelere Agripina'yı tanıdığını ve odadaki diğer mazlumların muhtemelen düşman falan olmadığını  anlattı.

Odanın boşalması ile beraber 3 kişi yalnız kalmıştı.

Agripina ve iki eski "oyuncağı".

D:Sence buna da mı "merhamet" etmeliyiz?

A:Hayır.Ama ondan iyi olduğumuzu gösterip hayatta kalma şansı tanıyacağız ona.

D:Peki nasıl olacak bu?

A:Orasını bana bırak.

A.G:Siz iki böcek dominanızdan gizli ne....

Ada bunu duyduğu gibi Agripina'nın karnına sağlam bir tekme geçirir.Sonrasında da onu boynundan yakalayarak kısa bir süre yerde sürükler ve bir taburenin yanında onu boğazlar vaziyette durduktan sonra

A:Her şeyi bırakta....Neden?Neden yapıyorsun bunu.Yani sana karşı koyamayacak olan herkese.

A.G:Ahahahaha(Acı ve kahkaha birbirine karışır)Çünkü zevki.Seni böcek.Sen ve senin gibi sefillerin gözlerindeki acı ve yalvarmayı-çaresizliği görmek zevkli.Şaraptan zevkli.Politik başarıdan zevkli.En lezzetli yemeklerden ve Rufus'la saatlerce düzüşmekten de zevkli.

İlahi AdaletHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin