İlahi Adalet

İtalya'nın Ormanlarına

Roma Senatosu

-Evet beyler güvendiğiniz dağlara kar yağdı....Kim benimle Yunanistan'a kaçmak ister.

-Yeter.Ne istiyorlarsa verelim de defolsun gitsin romadan bu çapulcu takımı.Tarlalarımı çekirgeler gibi kurutmalarındansa...

-Roma'nın itibarını iki paralık etmeyi tercih edersin demek...

-Beyler.Yeter.Artık susun ve parası ödenmemiş fahişeler gibi de sızlanmayı bırakın.Buraya senatonun konu ile ilgili aldığı önlemleri

-Neymiş o önlemler!!!

-SEN EĞER BİR DAHA SÖZÜMÜ KESERSEN BURADAN CANLI ÇIKAMAZSIN LUCİUS!!!Şimdi önlemlere gelirsek...Pompey'in ordusu asilere sadece 50 km uzakta onların üç katı.Yani kimsenin canı için endişelenmesine gerek yok.Pompey'in elindeki birliklerin niteliği ve kendi askeri becerileri uyarınca beceriksiz valimiz kadar çabuk yenilmeyeceğini de biliyoruz.Ama bununla beraber roma donanması ana vatandaki savaşa destek olması için geri çağırıldı ve artık Akdenizde sinek(yani korsanlar)avlamayacak.Son olarakta karada savaşan asker sayısını arttırmak uğruna senato 2 saygın ve hevesli senatöre ordu komutanlığı verecek.Bunlardan birini muhtemelen tanıyorsunuz ki o Marcus Crassus'tur(Cassus değil yanlışlık olmasın o öldü çoktan =)=)=)  ) diğeride Flavius Ceneca.Kendisi bu konuda çok ısrarcı olduğu için sonunda istediği komutanlığa kavuştu.Ben sözlerimi iki kıymetli senatörü de tebrik ederek bitiriyor ve kendi paraları ile romaya ordu sağlamayı kabul ettikleri için teşekkür ediyorum.

Asi Kampı:Pavatium Yakınları

Ada kafasına akşamdan kalma bir baskı ve cehennem çalarını andıran bir ses hediye eden şarabın etkisinden çıkmaya çalışıyor-bir kova su ile hem susuzluğunu gideriyor hem de yüzünü yıkıyordu.

Bu ilk akşamdan kalma oluşu değildi.

Ama içinde bulunduğu tehlikeli ortam göz önünde bulundurulduğunda son olmaması adına çabucak ayılmak zorundaydı.

Zaten gün çoktan ağırmıştı ve kampta yavaş yavaş toplanıyordu.

Herkes bir rutin işin ucundan tutmaya başlamıştı.

Taaa ki bir atlı gözcü atından bile daha telaşlı ve nefes nefese bir şekilde kampa gelene kadar.

Gözcü:Roma lejyonları...Çok yakındalar...En az yirmi lejyon saydım....İki katımızdan fazlalar...

Önce bu sözleri sardı kampın her yanını...

Kimisi sayısal durumdan ötürü telaşlı olsa da çoğunluk Ada ile aynı kafadaydı.

"Gelirlerse savaşırız"  kafası.

Şükür ki kararı onlar değil Spartaküs ve üst komuta kademesi verecekti.

Ve verdikleri karar da şu oldu.

Geri çekilmek...

Ada ve savaşa doymayan asiler bu kararı duyduklarında pek mutlu olmayacaktı belki ama uymaktan da başka çareleri yoktu.

Ki bu çaresizlik aslında hayatlarını kurtaran bir faktördü.

Çünkü onlar henüz bilmese de roma tarihinin en önde gelen komutanlarından birinin elit askerlerden ve subaylardan oluşan üç kat kalabalık ordusunu yenme şansları yoktu.

Katledilmemek ve daha iyi bir fırsat yakalamak uğruna geri çekilmek zorundaydılar.

Bu çekilme romanında yanından geçmek sureti ile İtalya'nın içlerine doğru olacaktı.

Ada'nın eski evi-daha doğrusu zindanı Capua'ya da uğrama şansları vardı.

Birkaç gün sonra:Ada ve Daria Orta İtalya Ormanlarında Tavşan Avlarken