~Naruto~
Matematik dersi bitmişti şimdi ise iki ders dil ve edebiyat dersi vardı. Sınıfa doğru ilerliyorduk.
Birden içim sıkılmıştı. Bunu nasıl anlatırım bilmiyorum birden bütün hevesim kaçmış gibi hissediyordum. Bunun nedeni ne az önce iruka senseyin beni kibanın yanından alıp sasukeyle oturtmasıydı ne de başka bişi . Kafam karışıktı, toparlayamıyordum.
Kafam iyice ağırlaşıyordu , iruka sensein kızacağını biliyordum ama şuan zaten anlattığından bir şey anlamıyordum boşuna kendime eziyet etmeme gerek yoktu. Kafamı sıraya koydum ve öğle yemeğine kadar kaldırmamayı planladım.
Nerdeyse uykuya dalıcakken zil sesi ile uykum açıldı. Ardından yanıma gelip bana seslenen kiba ile gözlerim de açılmıştı. Şuan bana her şey fazlasıyla batıyordu. Kiba tekrardan seslendiğinde ne var lan yatıyorum işte rahat bırak demek istemiştim ama ağzımı açacak gücü kendimde bulamadım. O sırada beni anlamış gibi sasuke dahil oldu ve sessiz bir şekilde rahat bırak yatsın işte demişti.
Gözlerimi tekrardan kapattım. Zil yine çalmıştı, iruka sensei ile birlikte sınıfın geri kalanının da geldiğini anlamıştım. Şuan bana noluyor bakışları attığına emindim ama kanıtlayamazdım aslında kafamı kaldırıp baksam sinirli ve endişeli iruka sensei ile karşılaşıp kanıtlayabilirdim. Bunun yerine yatmaya devam ettim.
Zil çalıyordu, sesler artıyordu, başımda bir kaç kişinin toplandığını anlayabiliyordum.
Hadi naruto yemeğe gidelim diyen bir kaç ses vardı , biri elini saçıma koymuştu . Kalkmak istemiyordum ama cevap vermezsem beni bırakmayacaklarını da biliyordum. Kısık bir sesle siz gidin ben arkanızdan gelirim diyebilmiştim. Kiba bekleyebilirim demişti ama ona istemediğimi gitmesini söyledim.Sanırım herkes gitmişti , birden ağlamaya başlamıştım bu nerden çıkmıştı . Kimsenin olmayışı ve ağlamanın şuan bana iyi gelişi ile göz yaşlarımı tutamadım, akmalarına izin verdim. Onlar aktıkça rahatlıyordum sanki tuzlu su değil beni böyle garip hissettiren anlayamadığım dertlerim akıyordu. Rahatlıyordum.
~Sasuke~Yemeği hızlı yiyip okula geri dönmüştüm , aklım narutoda kalmıştı, neden yemeğe bizimle gelmemişti , ve ben neden tuhaf hissediyordum.
Sınıfa geldiğimde hala orda olduğunu gördüm, sktr ağlıyormuydu , ama neden.
Yanına doğru ilerledim ona sarılmak istedim ama tek yaptığım naruto demekti.
Kafasını kaldırmadan efendim demişti, ona biraz daha yaklaştım, saçına dokunup sorun ne demek istiyordum ama yine tek yaptığım susmak oldu.
Biraz daha yaklaştım ve
"Aptal hâlâ dil ve edebiyat sınıfındasın, kalk ve müzik sınıfına geç."
" Tamam ."Kafasını hala kaldırmamıştı daha fazla dayanamadım ve omzuna dokundum.
"Sorun ne?"
" Bilmiyorum."
" Gerçekten aptalsın."
" Biliyorum."
" Ve sinir bozucu."
" Hı hı."
" Ve bir de..."Lafımı tamamlayamadan naruto ayağa kalktı, yüzünü gizliyordu , arkasını dönüp ilerlerken konuştu.
" Sanırım benimle ilgili sevmediğin özellikleri saymaya devam ediceksin ama kısa süreceğini sanmıyorum ve oturup dinlemeyi de düşünmüyorum."
Ve gitmişti.
~Naruto~
Sasuke ile aramızda olan bu durum kafamdaki karışıklığın baş sebeblerindendi . Neden böyle olduğumuzu anlamaya çalıştıkça daha da batıyor gibi hissediyordum . Sanırım tek açıklaması artık beni arkadaşı olarak istememesiydi. Bu canımı yakıyordu ama kendimi zorla sevdiremezdim.
~Hinata~
Naruto için hazır ramen almıştım. Müzik sınıfına doğru ilerlerken koridorda onu gördüm ve arkasından seslendim. Bana dönüp gülümsediğinde bir an ne yapacağımı unutsam da hızla toparladım ve yanına gittim. Elimdeki rameni ona uzattım ve gülümsedim. Teşekkür ederek aldığında gerek yoktu hinata da demişti. Bende bir şey yemedin hem müzik dersi var belki bizim için şarkı söylersin tok olman daha iyi olur demiştim. Peki hangi şarkıyı söylememi istersin dediğinde yanaklarım kızarmaya başlamıştı. İçinden gelenin söyle naruto kun şimdi hadi ye artık ramenini ,zil çalıcak birazdan diyip yanında ayrıldım.
Ders başlamıştı , müzik senseimiz de henüz olmadığı için yine boşta olan başka bir sensei gelmişti.
Bir süre sonra kiba narutoya gitarı uzatmıştı ve napman gerektiğini biliyorsun uzumaki diyip göz kırpmıştı. Naruto gülümseyip gitarı aldı bı kaç ayarlama yaptıktan sonra şarkıya başladı.
(Alec Benjamin ~I'm Not A Cynic~)
I'm just bein' realistic, bein' honest with myself.
Kendime karşı gerçekçi ve dürüst davranıyorum sadece.I've tried bein' optimistic but it doesn't seem to help
İyimser olmayı denedim ama yardımcı oluyormuş gibi durmuyor.So I'll just have to admit this is the hand that I've been dealt.
Bu yüzden kabul etmeliyim ki bu bana verilen bir ipucu.I'm not bein' pessimistic, just bein' honest with myself.
Karamsarlaşmıyorum sadece kendime karşı dürüst davranıyorum.I'm not a cynic, oh, today's just not my day.
Kötümser biri değilim sadece günümde değilim.I've tried to spin it 'bout a thousand different ways.
Bin farklı şekilde döndürmeye çalıştım bunu.But from every angle, oh, the outlook is the same
Ama her açıdan görünüşü aynı.I swear that I'm not a cynic, my glass just has no water in it today.
Yemin ederim ki kötümser biri değilim sadece bugün bardağımda hiç su yok.
...
I swear that I'm not a cynic, my glass just has no water in it.
Yemin ederim ki kötümser biri değilim sadece bardağımda hiç su yok.Şarkıyı burda kesti ve gülümseyerek bize döndü. Büyük alkışlar eşliğinde gülümsemesi devam ediyordu ama bu gülümseme şarkıdaki hissiyatı veriyordu. Bugün gününde değildi.
🦊
Merhabalar nasılsınız. Okurken ya da okunduktan sonra şarkıyı da dinlemenizi öneriyorum .
Umarım beğenirsiniz.
Alttaki yıldızı da unutayın ✨ öptüm.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
GÜNEŞ,AY,GERÇEKLİK ~1
FanfictionYollarımız aynı, yönlerimiz aynı Sonlarımız aynı, nasıl kalalım ayrı?... ☁️🌥️⛅🌤️☀️ 🌑🌒🌓🌔🌕 Ortalama 800 kelimelik ,Pinterest sponsorlu bölümler ile Sasunaru / Narusasu ve daha fazlası. Birinci kitap. ( ꈍᴗꈍ) Onlar hep birbirlerini bulacaklar...