~Naruto~
Burda kalıp uyandığımda ilk sabah mabet ağacına gitmek gibi bir alışkanlığım olmuştu. Aslında o gün gitmem gerekmiyordu.
Erkenden uyanmıştım. Sasukeyi uyandırmadan odadan çıkmayı başarmıştım. Büyük annem ile beraber çıktık.
Sadece ikimiz vardık. Bugün daha bir sessiz ve sakindi orman. Daha huzurlu hissediyodu sanki ama benim için aynısı söylenemezdi. Kafamın içi susmuyordu ve sürekli sasukeyi düşünüyordum.
Ona anlatmak isteyen ondan daha fazla saklamak istemeyen taraf ile ya herşey kötü olursa benden yine uzaklaşırsa ya benden korkarsa tarafı arasındaki savaşın ortasında kalmıştım.
Huzursuz hissediyordum ama sasukenin burda oluşundan değil gerçeğe bu kadar yakınken saklamaktan. Kendimi saklamaktan.
Söylemeye karar versem bile nasıl açıklayacağımı da bilmiyordum. Pat diye çocuğun karşısına kurama ile çıkarsam ya da kuyruklu ve kulaklı çıkarsam bayılıp kalması olağandı. Ya da kaçması. Şaşırmayadabilirdi sonuçta o sasuke pek de bilemiyordum nasıl tepki vereceğini ve bu bilinmezlik beni daha çok endişelendiriyordu.
"Ayçiçeğim kaşlarını ve kendini biraz daha gevşek bırak. Ve sakinleş."
Gözümü açtığımda kırmızı çakramın yayıldığını gördüm. Farkında bile olmadan yaymaya başlamıştım.
Onunlada kalmayıp dönüşmüştüm. Sakinleşsem bile eski formuma dönmemiştim. Böyle kalmak istiyordum ne kadar bu halimi gizlesem de şuan özgür olmak istiyordum. Özgür olabileceğim yerdeydim.
~Sasuke~
Daha güneş doğmadan Naruto uyanmıştı.
Nereye gidiyordu bu saate . Ne işi olabilirdi Allah aşkına bu saatte.O odadan çıktıktan sonra bende hızla üstümü değiştirip peşine düştüm.
Büyük annesi ile birlikte çıkınca bir an geri dönsem mi diye düşündüm ama merakıma engel olamadım.
Ormanlık bir alandan geçtiler. Ve daha önce göremediğim ama bazı efsane kitaplarında karşıma çıkan ağacı gördüm. Çok büyüleyiciydi.
Uzaktan onları izliyordum. Naruto ağacın önüne oturmuştum büyük annesi ise narutonun karşısına . Meditasyon yapıyor gibilerdi. Hiç bişi anlamıyordum .
Naruto yoga falan yapan bir çocuk değildi . Erken kalkmayı da sevmezdi şimdi burda napıyorlardı. Geleneksel bişi falan mıydı.
Yanlarına doğru ilerlediğim sırada bir tilki önümü kesti . Narutoya yaklaşmamı engelliyor gibiydi. Derken bir kadın yanıma geldi. O nerden çıktı bilmiyorum.
"Sen Uchiha olmalısın."
"Evet."Tilki yavaş yavaş uzaklaşmıştı. Tekrardan narutoya yaklaşmak istediğimde kadın beni durdurdu.
"Şimdi gitmesen daha iyi olur."
"Napıyorlar orda."
"Geleneksel bir şey gibi düşün. Zamanı geldiğine naruto sana anlatır."İşte ilk güne gariplikler ile başlamıştık. Daha fazla sorgulamadan geri döndüm.
Kushina sama uyanmıştı.
"Nerden geliyorsun sasuke."
"Hava almaya çıkmıştım."
"Naruto ile mi."
"Hayır o önce çıktı."
"Gelirler bı kaç saate ."
"Burda çoğu kişi erkenden mi uyanıyor."
"Evet."
"Ve oldukça enerjikler. Erken kalkma konusu dışında narutoya benziyorlar."
"Uykuyu sevdiği kadar günü fazla geçirmeyi ve güneşi de seviyor. Narutoyu belli bir kalıba koymak zor."
"Evet öyle."

ŞİMDİ OKUDUĞUN
GÜNEŞ,AY,GERÇEKLİK ~1
FanfictionYollarımız aynı, yönlerimiz aynı Sonlarımız aynı, nasıl kalalım ayrı?... ☁️🌥️⛅🌤️☀️ 🌑🌒🌓🌔🌕 Ortalama 800 kelimelik ,Pinterest sponsorlu bölümler ile Sasunaru / Narusasu ve daha fazlası. Birinci kitap. ( ꈍᴗꈍ) Onlar hep birbirlerini bulacaklar...