GÜNEŞ,AY,GERÇEKLİK ~1

~64~

~Naruto~

Bütün kuyruklar ile diğer jinchurikilere göre daha farklı bir bağım vardı. Küçüklüğümden beri hepsi benimle daha uysal olurlardı.

Matatabiyi sakinleştirmek beklediğimden daha uzun sürmüştü. Biraz yorulmuştum da.

Sanırım sasukeye anlatmayı yarına erteleyicektim.

Eve gittiğimde akşam yemeği hazırlığı vardı. Sasuke garalar ile birlikte arka bahçede oturuyordu.

Sasukenin oturduğu minderin yanındaki mindere yerleştim.

Kafamı sasukenin kucağına koyup ayaklarımı kankuroya uzatmıştım.

Sasuke gülerek tepki verse de kankurō ayaklarımı itmişti.

"Çok yoruldum lan uzaktayım işte."(Naruto)

Bişi demese de ayaklarımı geri kucağına almıştı.

"Naptın da yoruldun."(Sasuke)
"Anlatamayacak kadar yorgunum."(Naruto)
"Yine saklamaya devam yani."
"Yarın anlatıcam söz veriyorum şuan sadece yatmaya ve yemeğe ihtiyacım var."

Bişi dememişti ama saçım ile oynamaya başlamıştı sanırım bu tamam demekti.

Ben iyice mayışırken annem yemek hazır diye seslendi. Çok açtım ve beni burdan kaldırabilecek tek şey yemekti.

Yemeğin ardından film izlemeye karar vermiştik. Bahçeye kurduğumuz düzenek ile minik açık hava sineması kurmuştuk.

Film ve ortam harikaydı ama benim göz kapaklarım açık durmakta çok zorlanıyordu. Yerim bellediğim sasukenin kucağına koydum kafamı. Onun da elleri direk saçlarımla buluşmuştu.

Uyandığımda yatağımdaydım sasuke ise yere kurduğumuz yatakta uyuyordu. Güneş doğmak üzereydi. Yeniden uyumakla kalkmak arasında kalmıştım.

Tekrardan kafamı sasukeye doğru çevirdim. Olanlar gerçekmiydi, sasukenin benden hoşlanacağına asla inanmazdım aklıma gelecek son şeylerden biriydi. Yani beni öptüğüne göre beni seviyordu dimi ben kendi kendime gelin güvey olmuyordum.

Bende öpüşüne karşılık vermiştim, tekradan denemek isteyen bendim ve çok iyi hissettirmişti. Peki benim duygularım ne dereceydi ,neredeydi.

"Beni süzmeye daha ne kadar devam ediceksin."(sasuke)
"Lan uyanıkmıydın, ne zamandır."(Naruto)

Bana doğru çevirmişti kafasını , uykulu sesi ve bakışlarıyla çok çekici gözüküyordu şerefsiz.

"Lavabodan yeni gelmiştim, henüz geri uykuya dalmadan sen uyandın."(sasuke)
"Günaydın."(Naruto)
"Günaydın."(sasuke)

Ellerini başının altında birleştirip gözlerini geri kapatmıştı.

"Süzmeye devam edebilirsin."(sasuke)
"Seni süzmüyordum."
"Hı hı."

Sinirli hareketlerle yataktan kalkmıştım ama aslında gülüyordum.

Sasukeye gerçekleri nasıl anlatacağımı kafamda zibilyonkere canlandırmıştım. Ama şimdi mabet ağacının altında oturmuş meraklı gözlerle bir bana bir etrafına bakınan sasukenin karşısında diyeceğim herşeyi unutmuştum.

"Efsanelere ne kadar inanırsın."(Naruto)
"Naruto bunu konuşmak için mi geldik cidden. Hem bu soruyu küçükken de sormuştun ve ben hala aynı düşüncedeyim"(Sasuke)
"İnanmıyorsun yani."
"Evet."
"Peki sana kanıtlayabileceğim bir efsaneden bahsetsem."
"Onun yerine anlatacak daha önemli şeylerin yok mu?"
"Sanmıyorum."
"Dalga mı geçiyorsun Naruto."
"Hayır... Biraz daha böyle konuşmaya devam edersen anlatamıyacam. Bütün cesaretim geri kaçmadan sus ve beni dinle."
"...."
"Ōtsutsuki kardeşler ve On-Kuyruklu efsanesini biliyormusun."
"Evet..En ünlü efsanelerden."
"Yinede ben bir anlatayım."