GÜNEŞ,AY,GERÇEKLİK ~1

~73~

~Sasuke~

Duvarla aramda duran sarışın ellerini boynuma götürmüştü. Ona iyice yaklaştım.

"Benim bir sevgilim vardı dimi ben onu bir öpeyim en iyisi."(sasuke)

Dedikten sonra çok özlediğim dudakları dudaklarım ile buluşturdum.

Kokusunun beni bu kadar etkiliyor oluşu çok saçmaydı. Bu kadar güzel oluşu da bu kadar güzel öpüyor oluşu da.

Alnımı alnına dayayıp nefesimizi düzenledik. Burnuna minik bir öpücük koyup burnumu boynuna gömdüm.

Bir süre o şekilde kaldıktan sonra biraz geri çekildim.

"Hadi gidelim artık."(sasuke)

Sınıftan çıkıp bahçeye indik. Bizim sınıf ile şuan dersi olan onuncu sınıflardan bir sınıf voleybol maçı yapıyorlardı.

Bizi gören kiba oyunu başlatmak üzere topu eline alan sakurayı durduru.

"Oğlum nerdesiniz lan hadi maç yapıcaz tam zamanında geldiniz."(kiba)
"Sahi nerdeydiniz."(sakura)
"Geldik işte. Hadi hadi voleybol nasıl oynanır gösterelim."(Naruto)

Rakip takıma baktığımda Narutonun neden bu kadar gaza geldiğini daha iyi anladım. Çünkü az önceki kızın sınıfıydı.

Üç setin üçünü de biz kazanmıştık.

"Lan sarı bombam bu ne hırs harikaydın."(neji)
"Her zaman sırma saçlım."(Naruto)
"Eee o zaman öğle yemeği de beleşe geldi."(sakura)
"Öğle yemeğine mi oynamıştık başında desenize."(Naruto)
"Daha ne kadar ezici oynayabilirdin ki."(sakura)
"Sasuke kun."(kız)
"Geldi yine tipini.."(Naruto)
"Bir kase ramenine anlaşmıştık ama istersen bir de dondurma ısmarlayabilirim."(kız)
"İstemez şimdi çok terledi sonra hasta oluyor ."(Naruto)
"Ah şey doğru evet. O zaman öğle arasında görüşünüz."(kız)
"...."(sasuke)
"Benim bu öğlen canım ramen istemiyor."(Naruto)

Narutonun bu dediği ile hepimiz şaşkınca ona döndük.

"Şaka be beni hiç kimse ramenden vazgeçiremez."(Naruto)
"Bir an başımıza taşlar yağacak sandım."(neji)
"(Gülme)"(herkes)

Naruto kıza ölümcül bakışlar atarak üçüncü kase ramenini yemişti.

Cuma günleri öğleden sonra ders olmuyordu etüt saatinin süresi uzuyordu.

Naruto ile geometri etütüne geçtik. Obitonun burda oluşundan çok mutluydu. Kabul etmek gerek eğlenceli bir senseiydi.

Çıkışta eve yürürken sarışın kolumun altına girdi.

"Bize gelsene."(Naruto)
"Hmm."(sasuke)
"Yeni çıkan oyunu almıştım gelmezsen kibaya teklif ederim."
"Geliyorum."
"(Gülme) tamam."
"Önce eve uğramam gerek ama."
"Tamam olur . Beni bırakmana gerek yok direk eve geç ve hızlıca bize geri gel."
"Ama."
"Hadi sasuke bir şey olmaz , eve geçince mesaj atarım . Öptüm bay."

Eli ile öpücük atıp koşarak uzaklaşmaya başladı. Arkasından gülerek bakıp bende kendi evime doğru ilerlemeye devam ettim.

Eve gelmiştim hatta duştan bile çıkmıştım ama sarışından mesaj gelmemişti. Onu aradım ama açmadı .

Hızla evden çıktım . Anneme zaten demiştim.

Korkuyordum . Ona bişi oldu diye deli gibi korkuyordum. Bırakmam lazımdı. Onu dinlemeyip eve bırakmam lazımdı.

Zile basıp aynı zamanda kapıyı yumrukluyordum ama açan yoktu. Evin etrafında gezindim. Eve girince odasının camını açardı ama şuan kapalıydı. Kedinin suyuna baktım o da tazelenmemişti. Naruto eve gelse tazelenmiş olurdu.

Bir kere daha aradım zile bastım ama hala sonuç yoktu. İtachiyi mi yoksa kushinayı mi daha önce aramalıyım diye düşünüyordum. Kushina samanın yanına gitse haber verirdi o yüzden itachiyi aradım.

"Efendim sasuke."
"Naruto yok."
"Ne."
"Duydun işte Naruto yok. Arıyorum açmıyor zile bastım açmıyor . Yok yok yani."
"Tamam dur sakin ol."
"Onu dinlememeliydim eve benim bırakmam gerekiyordu çok aptalım itachi ya ona bişi olduysa ."
"Bekle beni hemen geliyorum shisuiye de söylüyorum kamera kayıtlarına bakıcak. Hemen bulucaz tamam mı sakin ol."

İtachi geldiğinde arabadan inmeden binmemi söylemişti. Yüzüne bakılırsa nolduğunu öğrenmişti. Ve hiç iyi bişey öğrenmiş gibi durmuyordu.

"Ne..nereye. bir şey olmadı dimi narutoya."
"..."
"İtachi bir şey de."
"Sasuke.. hastaneye gidiyoruz."
"...."

Kalbime giren sancıyı nasıl tarif ederim bilmiyorum. Şuan hissettiğim pişmanlık , korku, endişe....hepsi hepsi çok fazlaydı. Göz yaşlarım görüşümü bulanıklaştırırken kafamı ellerimin arasına aldım ve ağlamaya devam ettim.

İtachinin birşey demiyor olması beni daha da korkutuyordu.

İyi ,bir şeyi yok, denmesine ihtiyacım vardı.

Araba durduğunda hızla hastaneye koşmaya başladım. Kushina ve minato samayı görmem ile anlık bı durdum ve tekrardan ilerlemeye başladım.

"Naruto..o..o nerde.. iyi mi...iyi dimi."

Kushina sama minato samanın göğsüne yaslanmış zorla ayakta duruyordu.

Çok saçmaydı çünkü narutoya bir şey olmazdı olsa bile kurama onu iyileştirirdi. Alacağı zararı hafifletirdi. Neden şimdi böyle duruyorlardı.

"Lütfen bir şey söyleyin."

Sesim biraz yüksek çıkmıştı , itachi eli ile omzumu sıklığında ona doğru döndüm.

"Noldu söylesene."

"Araba çarpmış , çarpan kişi hastaneye getirmiş ama doktorlar muane ettikten sonra geri döndüklerinde naruto yokmuş."(itachi)
"Hala hastanedemi diye etrafa bakıyorlar."(minato)

O sırada güvenlik görevlisi gelmişti.

"Kameralarda bir şey çıkmadı ama hastanede de yok."
"Nasıl yok, yok mu oldu çocuk birden."(sasuke)
"Shisui de araştırıyor bulucaz merak etmeyin."(itachi)

Rüyadamıydım çünkü rüyada olabilecek kadar saçmaydı. Araba kazası geçirmiş çocuk nereye gidicekti. Kurama mı kontrole geçmişti biri tarafından mı götürülmüştü. Delirmek üzereydim.

Kushina sama burda durmanın bir yararı yok demişti. Garayı bulalım belki o bir şekilde ulaşabilir demişti. Jinchuriki bağı sanırım burda etkiye giriyordu.Minato sama da onu onaylayıp hastaneden çıkmıştı.

İtachi omzumdaki elini sıktığında bir an dizlerim titremişti. Onu yalnız bırakmasaydım bunların hiç biri olmayacaktı.

🦊

Merhabalar nasılsınız.

Aslında bu yoktu kaossuz duramıyorum sanırım çünkü çok ani gelişti.

Narutoya noldu bende bilmiyorum birdahaki bölümde birlikte öğrenicez kanzkakxoamoxakoxka.

Yıldıza dokunmayı unutmayın ulan💫