Wild And Innocent (COMPLETED)

Chapter 17

Chapter 17

Miyemara's pov

Hindi ko alam paano ko sasabihin kay nanay na may bata na sa loob ko.

Umiiyak ako habang naglalakad. Pag tawid sa kalsada ay kamuntikan pa kong mabangga. Mabuti nalang at si Vanni pala yon.

Sinabi nyang ihahatid nya na ako pauwi, at dahil pagod ako ay itinuro ko kung saan ako nakatira.

"Ano bang nangyari?" Sabi nito habang nagmamanego. Mayroon na kasi syang lisensya.

"V-vanni, ayos lang ba kung sabihin ko sayo? H-huwag mong ipagsasabi ha?" Agad nanaman namuo ang mga luha sa mata ko.

Inihinto nito ang kotse saka tumingin sa akin.

"Ofcourse, so what is it? What's happening?"

"B-buntis ako Vanni" nanghihina king saad. Saglit itong natigilan.

"Really? Pero sino ang ama? Kilala mo ba?" Tumango ako sa sagot nya.

"Let's go to the nearest hospital"

Pagdating ay naghintay kami saglit, may kakilala daw kasi itong oby.

"Hello, good day" bati sa akin ng doktor.

Pinahiga ako nito saka tinignan ang monitor.

"Congratulation po, you're 3 weeks pregnant" nakangiti nitong sabi.

Pinasalamatan namin sya, pagkatapos ay hinatid na ako nito sa bahay.

"Listen Mara, kahit anong mangyari, just call me okay?" Tumango ako sa sinabi nito.

Niyakap ko ito bago nagpaalam.

Papasok na sana ako sa gate ngunit nakabukas na pala ito.

"Nice view" pagkatapos ay umalis ito. At gaya ng nakasawian, hinabol ko nanaman sya.

"Kielo" pagtawag ko. Nilingon nya ako nang walanng expression.

"What do you want now Mara? You told me na hindi ikaw ang mga nasa letrato, but the last one, I guess that was true. Kitang kita ko nga eh. Kung gaano ka sarap na sarap makipag yakapan sa lalaki mo" my blood boil. How dare him accused me?

Vanni was just my friend. He's the only friend that I have aside from Gia.

"Alam mo, bahala ka na kung ano ang gusto mong paniwalaan. Basta ako, nagsasabi ako ng totoo" tumalim ang paningin nya.

"Really? Okay fine, from now on, I don't want to see your fucking face, from now on I regret that I met you" sobrang sakit ng nga salita nya.

Pero kahit ganoon ay tiniis ko. Balak ko pa naman sabihin na sakanya na sana magkaayos na kami alang alang sa bata na nasa tyan ko.

"Okay, then go. You regret that you met me? You regret every memories that we shared? Okay fine, go. Pero eto ang tatandaan mo. Oras na pagsishan mo ang mga pinag gagawa mo ngayon Kielo. Paka tandaan mo ito, isaksak mo sa kokote mo. Walang wala ka ng babalikan" pagkatapos ay pumasok na ako sa gate.

Pinagsisihan nyang nakilala nya ako? Ede sige pagsisihan nya.

"A-anak anong nangyari?" Nilingon nito ang paligid.

"At nasaan si Kielo anak? Nako ang batang yon,.umiiyak rito kanina. Namimiss ka na raw nya. Handa rin daw syang mapagpakumbaba para magkausap na raw kayo ulit. Kita mo na? Mahal na mahal ka talaga ng batang yon anak" mahal? Natawa ako ng pagak.

Kung mahal nya ako bakit nagpdala sya sa mga letratong nakita nya?

Kung mahal nya ako bakit hindi ako ang pinaniwalaan nya?

"Hindi ba kayo nagkita sa labas? Ano ayos na ba kayo?" Pag uusisa nito.

"Wala na kami nay. Hinding hindi na kami magkikita pa ni Kielo kahit kailan" malamig kong sambit.

"N-nay" tinignan ko sya, hinawakan ang dalawang kamay. Mukha syang naguguluhan.

"B-buntis ako nay" napayuko ako, at gaya ng reaksyon kanina ni Vanni ay napatigil ito.

"P-pakiulit anak"

"Buntis po ako nay, at si Kielo ang ama" napaiyak na ako.

Ang buong akala ko ay magagalit ito ngunit nagulat ako ng bigla nya akong yakapin.

"A-anak, wag kang mag alala ha? Okay lang yan, hindi galit si nanay" lalo ako napaiyak sa sinabi nya.

Matapos ang araw na iyon ay naging mabuti ang lahat. Ngayon ay magpapa ultrasound na ako. Ngayon namin malalaman ang gender ni baby.

Napangiti ako sa naisip. Babae kaya sya? Sinong kamuka nya? Ako o ang ama nya? Paano naman kung lalaki? Nako sana naman maging hindi ito pasaway.

Ako at si Vanni ang papunta ngayon sa dati naming pinagtinginan. Nung unang beses nya akong dinala sa hospital na iyon, ay pinsan nya pala ang doctor na nirekumenda nya.

"Good afternoon po, ate Shan" bati ko rito. Kilala na nya kasi ako. Paminsan minsan ay dumadalaw ito sa bahay tuwing may time sya.

"Likewise Mara" nginitian ako nito.

Tinignan na nito ang monitor.

Nanlalaking mata itong tumingin sa akin.

"Mara, hindi ka ba nagtataka bakit sobrang laki ng tyan mo para sa isang baby?" Pagtatanong nya.

Napaisip ako, hindi naman, baka siguro malusog lang si baby?

"Hindi naman po" sagot ko.

"I can see three heartbeats on your tummy mommy Mara. You're having triplets!!" Tila excited nya pang sabi.

Triplets?!

"A-ano po gender nila?" Parang may tinignan naman ito.

Bumaling sya sa akin at ngumiti ulit.

"Two boys and one girl, congratulations again Mara"

"Aba gago pala yon, agad agad 3 points" kumakain kami ngayon sa pinagtatrabahuhan kong karenderya dati.

Umusog ito sa akin bago bumulong.

"Inaaraw araw nyo ba?" Nanlaki ang mga mata ko sa tinanong nya. Kinurot ko sya sa tagilaran.

Napatawa pa sya.

"Lola Lita, tignan mo yung alaga mo oh nangungurot" pagsusumbong ni Vanni.

"Nako lola yang suki mo kasi palagi ako iniinis" humagikgik ang matanda.

"Nako talaga iha, ilan daw ba ang pinagbubuntis mo?" Hinawakan pa nito ang tyan ko. Tapos biglang may sumipa.

"Aba ang likot likot pala ng mga apo ko" ngumiti ito.

"Tatlo po sila lola" saad ko. Nagulat naman ito syempre.

Pagkatapos namin makipag kwento at bumisita kay lola ay hinatid na rin ako pauuwi ni Vanni.

He bid his goodbye and left.

Pagpasok sa bahay ay hinahanap ko si nanay.

Nasaan na kaya sya?

"Nanay!!" pagtawag ko. Pinuntahan ko sy sa kwarto.

Nagulantang ako nang makita ko syang nakabitin sa kisame.

Napaupo ako. Sumisikip ang dibdib ko. Makalipas ang ilang minuto ay iginiya ko ang paligid. Sa may maliit nitong lamesa ay may nakita akong papel.

Pinuntahan ko iyon.