That Nerd Is A Legendary Gangster (Completed)

Chapter 49

R-18

"Wyatt's POV"

Masaya akong nagmamaneho papunta sa address na ibinigay ni Tita. Kahit hindi ako maalala ni Ice, masaya pa rin akong makakasama ko siya sa iisang bubong. Maaalagaan ko na siya at mapagsisilbihan. Bagay na matagal ko nang gustong gawin kasama siya sa iisang bubong.

I'm looking forward to wake up next to her. Hug her while she's cooking our breakfast.

I smiled with that thought. Alam ko naman na malalampasan namin ni Saffron ang pagsubok na binigay sa amin. I will make sure that when God give us a favor of being happy together, I'll make Saffron feel like she's a Queen.

"Bro, saan ka galing?" tanong ni Spencer nang makarating na ako sa bahay ng mahal ko.

"Ah, may binili lang ako," nakangiting sagot ko. "Si Ice nasaan na?"

"Nagpapahinga sa taas," sagot nito at tumingin ng seryoso sa akin. "Alagaan mo ang kapatid ko. H'wag ka sanang sumuko kaagad sa kaniyang hanggang sa hindi pa nababalik ang mga ala-ala niya."

"Don't worry, Spencer, I'll treat Ice as a queen."

"Mabuti nang sigurado ako sa kaligtasan ng kapatid ko," nakangiting saad niya. "And since only the two of you will stay in this house, Mom took a cook. Bali pupunta lang siya rito para magluto at uuwi rin pagkatapos niya."

"Sige, bro, thank you sa lahat," nakangiting pasasalamat ko. "Pwede ko na bang makit si Ice?"

Nginitian niya ako at tinanguan. Nag-bro hug muna kami bago ko tuluyang umakyat. Sinabi rin sa akin ni Spencer na nasa master's bedroom daw si Ice.

Mabilia ako umakyt at namangha talaga ako sa desinyon ng bahay. Sobrang ganda ng pagkakagawa at ang mga kulay ay naaayon talaga. Hindi masakit sa mata at hindi rin naman boring kung tititigan.

Dahan-dahan kong binuksan ang pintuan nang maka-akyat na ako sa taas. Talaga namang muli akong namangha nang iginala ko ang aking paningin hanggang sa nahagip nito ang babaeng payapang natutulog.

Lumapit ako sa kama at hinalikan ang noo niya. Mukha siyang mabait na anghel. Kahit na tulog siya ay lubhang napaka-gand niya. Hindi mo akalaing ang taong ito ay minsn nang tinukso na pangit at walang taste aa pananamit.

"I've never imagine my life without you since the day I feel in love with you, baby," mahinang bulong ko. "I wish the moment you wake up, you can remember me. But no pleasure, babe, I'll wait until God give us a chance to be happy forever."

Maingat akong humiga sa tabi niya at hinalikan siya sa noo. Hindi ko namalayang nakatulog na pala ako kaya't pagkagising ko ay wala na si Saffron sa tabi ko. Dali-dali akong tumakbo pababa nang biglang maisip na baka umalis siya't iniwan ako.

Humahangos akong sinisigaw ang pangalan niya hanggang sa makarating ako sa kusina. Nakita ko siyang inosenteng nakatingin sa akin na parang bang nagtatanong kung bakit ako sumisigaw habang nagsasalin ng tubig sa baso.

Walang pag-aalinlangan ko siyang nilapitan at mahigpit na niyakap mula sa likuran.

"I love you! Thank god hindi mo ako iniwan," punong puno ng kaba kong sambit.

Ngunit nakaramdam ako ng matinding saya nang humarap ito sa akin at naramdaman ko ang pagganti nito sa yakap ko.

"Totoo bang ikaw nga ang boyfriend ko?" mahinang tanong nito habang mahigpit na nakayakap sa akin. Nanindig ang mga balahibo ko dahil tumatama ang hininga nito sa aking leeg. "Bakit? Paano tayo nagkakilala."

Bigla akong natigilan at nakaramdam ng hiya na sabihin sa kaniya ang ginawa kong pam-bu-bully sa kaniya noon. Natatakot ako na baka kapag sinabi ko ang ugat ng pagmamahalan namin ngayon hindi kompleto ang ala-ala niya ay hiwalayan niya ako at kamuhian.