That Black Prince

Chapter 30

I woke up in the middle of the night and found black sleeping soundly beside me. Mukhang pagod siya dahil kahit na kumilos ako'y hindi pa din siya nagigising.  Bumangon ako at sa maingat na kilos ay kinuha ko ang mga gamit na itinago ko. I look at the sleeping figure of Black for the last time before i went near the balcony.  Mahimbing pa rin ang kanyang pagkakatulog nang ako'y tumalon mula sa balkonahe.

I landed without a sound because I was caught by the water and I  landed on the ground swiftly. Nang maka-apak na ang aking mga paa sa lupa ay mabilis akong tumakbo papunta sa gate ng palasyo subalit hindi pa man ako nakararating doon ay napatigil ako at napatago sa mga nagtataasang puno dahil nakita ko ang dalawang kawal na romuronda sa gabi.

I sighed in relief as I saw the guards slowly disappearing from my sight. I then, move hastily to reached the palace gate. Humihingal akong huminto sa harap ng mataas na gate ng palasyo at nakita ko si ate crystal na nakapameywang sa aking harapan.

"Bakit natagalan ka?" Nakataas ang kilay na aniya.

"Paumanhin! Hinintay ko pa kasi na makatulog sila upang ako'y  makatakas." Pagpapaliwanag ko.

Bumuntong hininga si ate at tumalikod na sa akin, "tara na. Kailangan na nating makaalis ngayon." Nagsimula na siyang maglakad habang ako'y nakasunod sa kanya.

Hindi pa naman naman kami nakakalayo ay biglang napatigil sa paglalakad si ate. Lumingon siya sa aming likuran at may itinapon siyang isang palasong tubig. Tumama ang kanyang palaso sa malapit na pader at mayroon kaming narinig na daing.

Mula sa pader ay until-unting lumitaw si sloth na nakangiwi habang hawak ang brasong natamaan ng palaso ni ate, "You're late to sense my presence here. Kinakalawang na ata ang iyong kasanayan, Crystal Aquaheart." Nakangising sabi ni Sloth.    Inirapan lamang siya ni ate at hindi pinansin.   

Teka! Magkakilala sila? How come my sister knows him?

Sarkastikong humalakhak si Sloth, "O, come on! Galit ka pa rin ba sa aming Pamilya? It was in the past now, so please move-on!"

Hindi pa rin siya pinansin ni ate kaya't ako na ang nagtanong, "Prinsipe Sloth, Ano ang ginagawa mo dito?" Tanong ko sa kanya.

He tilted his head and grinned at me mischievously, "You're looking for the woman who has the power over memories right?" tumango ako bilang tugon.

"Then, bring me with you!" Nakangising sabi niya.

Sabay na napataas ang kilay naming magkapatid. Bakit naman namin siya isasama?

"Aquahearts, you only have two choices." Sabay taas niya ng kanyang kamay sa ere at ipinakita ang kanyang dalawang daliri.

"It's either you bring me with you and we can leave this kingdom quietly or don't bring me and I'll alarm everyone about the escape of the third mistress and you Crystal, as her accomplice." Nakangising paliwanag nito sa amin.

Magkapatid nga talaga sila ni Black. Parehas silang magaling sa blackmailing! Napabuntong hininga kami ni ate. Mukhang wala na nga kaming magagawa kung hindi ang isama siya sa aming paglalakbay.

"You really did leave me with no other choice  but to bring you with us." Sa wakas ay nagsalita na rin sa kanya si ate. Bumuntong hininga si ate at tinignan si Sloth gamit ang matalim ang seryoso nitong titig.

"Sumama ka, pero siguraduhin mo lang na hindi mo kami babagalan." Pagbabanta ni ate. Nakangiting tumango si Sloth at sumama na sa amin paalis sa Central Kingdom.

With the help of Sloth, we easily sneaked our way out of the kingdom and we are currently walking in the middle of a forest. Napapagod na ang aking mga binti sa mahabang paglalakad subalit ipinagpatuloy ko pa rin ang paglalakad ng pilit at ininda na lamang ang sakit na nararamdaman samantalang ang dalawang kasama ko nama'y parang hindi man lang hinihingal sa layo ng nilakad namin. Napatingin ako sa paa ni Sloth at napansin kong nakalutang siya.

I face palmed. The reason why he's not sweating nor catching his breath was because he is floating in the air! Pati ba naman sa paglalakad ay tinatamad siya?

The moon was on full tonight so we could clearly see our path and our surroundings. Walang tigil kami sa paglalakad na tila ay walang kapaguran, Well except the prince who were with us. Nakalutang naman siya kaya't panigurado na hindi siya napapagod. We walked and walked until we had reached a small village at dawn.

The village was near the ocean and there was tons of boats on the seashore. The silhoute of trees, the houses and the seashore was a wonderful sight to see. The morning breeze gently touched my skin and it brings coldness to my body as we walk closer to the village.

May napansin akong ilang mga bahay na mukhang gising na ang mga taong naroon dahil nakabukas ang ilaw at ang pinto ng mga bahay nila.

My sister immediately went closer and approach a person from the neighborhood. I looked at sloth who were beside me and I caught him looking at me too. Its like he knows what I was thinking because he immediately shrug his shoulders. Napailing na lamang ako sa kanya at lumapit na rin Kay ate Crystal.

Nang kami ay makalapit nagtaka ako sa mga salitang binitawan niya. "Maaari po ba naming rentahan ang inyong bangka, kuya? Kailangan lang po kasi naming makapunta sa isang isla."

What island? Why are we going in an island?

"Do you plan on finding the island of the blue phoenix?" tanong nang lalaking kausap ni ate.

My sister's expression darkened as she glared at the man. " Why do you know where we are headed?"

"Because you are not the first person to go here asking for a boat. All of those people seek the mysterious island of the blue phoenix. Kaya't hindi na nakapagtataka na kagaya nila ay ganoon din ang iyong pakay." mahabang paliwanag nito.

My sister's expression immediately went back to normal when she heard his statement. "Then, can you take us to the island?"

Umiling ang lalaki at nakita kong nadismaya si ate. Lumapit si Sloth sa kanilang dalawa. "I will pay you in a huge amount just take us there!" Sloth blurted out.

"I can't. No one can." sabi noong lalaki habang unti-unti na itong lumalakad paatras na tila ba'y takot.

"Why?" My sister was persistent.

"Because its impossible to find that island! May sariling buhay ang islang iyon at hindi 'yon gano'n kadaling hanapin! It can hide itself that no one can ever find. You can't find it even in maps!"