Chapter 33

23 4 0
                                    

"Are you ready?" Asked by Dilly while preparing her ritual.

Nakatayo ako sa bilog na marka sa lupa at may mga buhangin na nakaguhit sa bilog. Nasa harapan ko naman nakatayo si Dilly at hawak nito ang bilog na kristal na kanina pa umiilaw ng kulay asul. Tumango ako sa kanya  upang tumugon na ako'y nakahanda na.

"Beware, this will going to hurt." Napalunok ako ng laway nang magsimulang umilaw ng nakasisilaw na asul na liwanag ang hawak niyang bolang kristal. At the same time, my head starts to hurt. It was excruciating!

Napasigaw ako at dinig na dinig ito sa buong kagubatan. My eyesight starts to became blurry as I closed my eyes while bearing the pain.

Napamulat ako habang nakahiga sa isang kama. The wooden ceiling was the first thing that I've saw. Bumangon ako mula sa kama at napatingin sa full body mirror na nasa harapan ko. Ang makulimlim na panahon sa labas ay hindi hadlang upang hindi ko makilala ang replika ko sa salamin. 

It was me, when i was a kid. My eight year old self with a black straight hair staring back at me.

Malakas na bumukas ang pintuan at iniluwa noon si Cloud na mukhang bagong gising dahil sa buhok nitong ni hindi man lang sinuklay. My brows forrowed when i saw him wearing a commoners clothes.

Aren't we aristocrats?

Subalit nakita ko rin na kahit ako ay ganoon rin ang suot kagaya niya. Lumang mga damit at sapatos. Lumapit siya sa akin habang sinusuklay nito ang kanyang buhok gamit ang kanyang mga kamay.

If i hadn't known how harsh his attitudes towards me,  i might think he's cute right now. But i know better, behind this cuteness was his cold and harsh personality in the future.

"Ate, pinapatawag ka ni mama. Isasama ka ata niya sa palasyo." He said as he approach me.

"Sige Cloud, mauna kana sa baba susunod ako," i said as i pat his head and he gave me a smile.

My mouth and body was moving without me moving it. Look's like, im just here to see and observe the things happened in my past but i can't interfere.

Pagkatapos kong maligo ay bumaba na ako mula sa ikalawang palapag ng bahay. Pagbaba ko'y bumungad agad sa akin ang aming kusina kung saan naroon si mama at nagluluto ng aming agahan.

"Kain ka na White, niluto ko ang paborito mo."

My mother who was been killer by my master was now smiling brightly at me like all of those dreadful things won't ever happen in the future. Parang hindi siya si mama na nakilala ko.

Tinulungan ko si mama sa pagdala ng mga niluto niya sa mesa. All of them were there. My father, ate Crystal and Cloud. Siguro'y hindi pag napapanganak ng mga panahong ito si Storm dahil hindi ko siya nakita.

We ate the breakfast like a happy family. Everything feels warm and so unreal. Sabay kaming nagtatawanan, nag-aasaran at nagku-kwentuhan.

This was the past but why everything in here changed in the future? Their warmth and love was gone. They became cold and heartless.

Sumama ako kay mama papuntang palasyo ng Central Kingdom. Ngayon ko lang rin nalaman na sa outcast pala kami dati nakatira at isang tagapagsilbi ng palasyo si ina habang isa naman sa mga kawal si ama. Those are a big revelations to me. I didn't  know or i might say, i forgot.

Sa likurang bahagi kami ng palasyo dumaan at deretso na iyon sa maids quarters. May mga iba doon na bagong gising pa lamang samantalang ang iba ay nagsisimula nang maglinis.

Sumusunod lamang ako kay ina kung saan siya papunta. Everytime we walked pass through the maids, they were greeting my mom and my mom was greeting them back. Nakarating kami sa kusina ng palasyo at doon na si ina nagsimulang magtrabaho samantalang ako nama'y nakamasid lamang sa kanyang ginagawa.

Patapos na sana si ina sa pagluluto ng walong putahe nang bigla na lamang may natatarantang tagapagsilbi ang pumasok sa kusina. Tagaktak ang pawis nito at hinahabol ang kanyang hininga na tila ba ay tumakbo ng napakalayo. Kasunod niya ay may narinig kaming boses ng isang galit na batang lalaki.

"Where is that dumb servant!? How dare she spill my drink!"

Nanginginig na tumingin ang babae kay mama. Tila ba'y humihingi ito ng tulong. Napabuntong hininga si mama at hinarap ang prinsipeng nakapasok na ngayon sa kusina.

He scanned the whole room and incidentally, our eyes met. I saw his smirk. The smirk that he always did whenever we meet. This guy never really changed. Siguro'y sa mga panahong ito ay hindi pa naibibigay sa kanya ang kanyang barko kaya't narito pa siya sa palasyo.

"Ipagpaumanhin po ninyo mahal na Prinsipe. Baguhan pa lang po kasi si Jenny. Sana ay patawarin po ninyo siya sa kanyang inasal." Nakaluhod at nakayukong sabi ni mama.

"She's unforgivable!" He shout at my mother with fury. 

Mula sa pagkakaupo ko sa lamesa ay lumapit ako sa kanya. His eyes immediately darted on to me with his arch brows. Supladong prinsipe! Ganito pala ang ugali ni Pride noon.  Ni hindi man lang tumatanggap ng sorry.

I halted when I was already standing at my mother's side. She looked at me with worry but I just smiled before I turned my head to the Prideful Prince.

"Don't you know how to respect your elders? My mother is older than you, therefore you should give her respect!"

The whole room was then engulf in silence. No one ever uttered a word and the maids all looked horrified because of what I just said.

Lumapit ang batang si Pride palapit sa akin at hinawakan ang takas na buhok na malapit sa mukha ko. Inilagay niya ito sa aking kanang tenga at sa mababa ngunit mapanganib na tinig, siya ay nagsalita.

"Is that how your parents raised you? How disrespectful." Matalim siyang tumingin Kay Ina at pabalik sa akin.

Naging mabigat ang tension sa loob ng silid subalit nawala iyon nang may marinig kaming halakhak mula sa nakabukas na pinto ng kusina.

His jet black hair glistened with the rays of the sunlight and his light aura was so comforting. Muntik ko na rin siyang hindi nakilala dahil sa kanyang suot. A white princely suit with blue linings. The future him was way different from the person laughing his heart out before my eyes.

"It's just a spilled drink Pride, don't be a brat. Spilled or not, you can't ever beat me...in anything." The same person but their personalities are way different.

He walks towards us and told my mother to stand up and commands the maids to return to their chores. After he did all of those, his eyes met mine and we had been locked on a staring contest. Ako ang unang umiwas ng tingin at maglalakad na sana palayo subalit natigilan ako sa sunod na mga salitang binitawan niya.

"Who are you?" he asked while smiling brightly and I answered him with a smile.

"I'm Aqua."

That Black PrinceTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon