Loving A Monster

Chapter 4

"Papakasalan mo sya." 

Pagkatapos niya yung sabihin ay tinalikuran niya na'ko
Nanigas ako sakanyang sinabi.

"Hindi, hindi ko mahal yung tao kaya hindi ko sya papakasalan !" Sigaw ko na nakapag patigil sa kanyang pag lalakad, dahil alam ko naman talaga kong anong dahilan kong bakit gusto niyang pakasalan ko si Denmar, gusto niya na akong makaalis sa bahay.

"Anong hindi?!" Sigaw niya mismo sa mukha ko
"Wag ka ng mag inarte! Hindi ka naman kagandahan at kailan mo syang pakasalan para mabayaran na lahat ng utang!" Sagot niya na nakapagpatigil sakin.

Hindi naman talaga ako maganda sa kanyang paningin at wala akong pake at anong Utang? As far as I can remember hindi nagka-utang ang mama ayaw niyang mangutang oh manghiram ng pera, may trabaho naman si mama kaya nagtaka ako kong bakit may utang kami.

"Anong utang ang pinagsasabi mo?! Kailangan man ay hindi nagkautang si mama alam mo yun! Kaya wag mo 'kong lukohin!" Sigaw ko din pabalik sa kanya

"Hindi ang mama mo ang umotang ako! Natalo ako! Masaya kana?! Natalo ako ng 500k sa Casino kaya may utang tayo!"

"Ikaw ang may utang kaya ikaw ang magbayad! try mo kasing mag trabaho! Ng malaman mo kong gaano ka hirap mag hanap ng pera hindi yung nagpapabuhay ka lang!" Sigaw ko sa kanya ng tumalikod sya at dahan-dahang umalis

"Kahit ano pa yang sabihin mo pakakasalan at pakakasalan mo si Denmar" sambit niya.

"Hindi, hindi ako susunod sa gusto mo at wala kang karapatang pasundin ako sa gusto mo. aalis ako ngayon, lilipat nako ng bahay." tinalikuran ko na sya at umakyat patungo sa kwarto ko.

Ano bang na kain ni uncle at gusto niyang pakasalan ko si Denmar.
Hindi ko gusto yung tao at hindi ko rin alam kong ano ang plano niya sakin at ano ang kailangan niya sakin at bakit ako pa ang napili niyang  pakasalan?

Hindi ako mayaman, hindi kami mayaman at ngayon niya pa lang ako nakita tapos gusto niya na akong pakasalan? Nahihibang na ba sya?
Pero hindi. Aalis ako ngayon hindi ko sya papakasalan at hindi ko hahayaan na mangyari yun.

~Knock knock~

Napalingon ako saking pintuan ng may narinig akong katok

"Anak, Sabi ni liam nag-aaway na naman kayo ng papa niya"

Bumangon ako upang pag buksan ng pintuan si mama.

"Ma, pasok ka" nakangiti kong sambit

"Anong nagyari at bakit nagkasagutan nanamn kayo ng uncle mo" nag aalalang tanong sakin ni mama.

"Ma, alam mo bang may malaking utang si uncle at kalahating milyon yun ma" na iirita kong sambit

"Oo anak, kaya minsan maliit na pera lang na bibigay ko alam mo naman yun walang trabaho pasensya kana anak" nahihiyang sambit ni mama.

"Ma ano bang nangyayari sayo ang laki ng utang niya sa casino ma, at hinahayaan ka lang niya na ikaw mag bayad lahat ng utang niya"

medyo tumaas na ang tuno ko dahil hindi ko na talaga kaya ang pagiging batugan ng kanyang asawa.

"Anak mababayaran naman lahat yun e"

"Pa'no ma? San ka hahanap ng kalahating milyonyon ma?!"

Tumaas na talaga yung boses ko dahil iniisip ko palang na mag tatrabaho si mama 24/7 ay parang sasabog na ako, ayukong nahihirapan si mama kaya minsan nag hahanap ako ng trabaho pag gabi para bawas sa stress ni mama

Pero ang lintik niyang asawa ay nagka-utang pa

"Pakasalan mo siya anak" nagmamakaawa niyang sambit, hindi ako makapaniwala akala ko tutulungan niya ako para diko mapakasalan si Denmar pero diko inaasahang ganon ang kanyang sasabihin.

"Ma alam mo naman na ayaw ko magpakasal sa taong diko mahal ma at tsaka billionaire yun ma hindi natin alam kong ano ang kanyang balak" naiiyak kong sambit

"Sige na anak, para naman mabawasan na yung problema natin"

"Hindi ma problem yun ng asawa na mo, at binagay sayo kaya sya ang pagsabihan mo na mag hanap ng pera para mabayaran yang utang na yan!" Sinabi ko yun ng nakatalikod sa kanya ayukong makita ni mama na nagagalit ako.

"Anak naman pls, hindi ko din naman 'to gusto pero wala akong magawa anak" na iiyak niyang sambit.

"Hindi ma may magagawa ka yun ay ang hindi.an sya pero hindi mo man lang yun ginawa, sige na ma matutulog nako" sinabi ko yun ng mahinahon ayukong pagtaasan ng boses si mama.

"Anak pl-"

"Ma labas na po matutulog nako paki sirado nalang po sa pintuan. " hindi ko na sya pinatapos pa sa kanyang sasabihin dahil alam kong di ko rin yun gustohing marinig, kaya dumiritso nako saking kama.

Ng marinig kong tumog yung pintuan hutdyat na umalis na si mama ay bumangon na'ko napa isip ako na

Hinding-hindi magbabago si uncle kapag sinunod ako sa kanyang sinabi at lalo lang mahihirapan si mama at ayoko pang makasal 17 years old palang ako kaya impossible na makasal ako sa kanya this month,
Pero napa isip ako na walang impossible sa taong may pera.

Hahanapin ko nalang siguro yung totoo kong papa pero paano kong hindi ako gusto ng papa ko dahil hindi niya man lang ako hinanap.

Paano kong may mga kapatid pa ako? Ang saya siguro pag meron pero pano naman kong hindi nila ako gusto?
Hayst mas mabuti na munang sarili ko muna ang uunahin ko.

Sa lalim ng iniisip ko It's already 8pm na pala

Kaya nakapag decision nako na aalis ako dito sa bahay ng walang nakakaalam.

Kinuha ko na ang aking malita at isang bag hindi ako mag dadala ng maraming gamit at baka hindi agad ako makatakbo pag nakita nila ako.

I started to pack my things at bandang alas 10 na akong natapos ng pag ligpit kaya bumaba muna ako para tingnan kong tulog na ba sina mama at ng masiguro kong tulog na sila ay umakyat nako at dahan-dahang nag lakad papunta sa kwarto ng kapatid ko.

Ma mimiss ko 'tong makulit na bata kaya lumapit ako sa kanyang kama at hinalikan sya sa kanyang noo, pagkatapos ko syang pagmasdan ay naglakad nako pa labas ng kanyang kwarto.

"Ate, you will leave me na?" Na uutal niyang sambit hindi pa kasi sya marunong mag salita, napangiti nalang ako sa kanya tsaka sinabing

"Oo baby aalis muna si ate ah pero babalikan naman kita" nakangiti kong sabi

"Promise?" Naluluha niyang tanong kaya niyakap ko sya

"Oo, promise yan ni ate kaya matulog kana ha at wag kang maingay okay?" Sabi ko sa kanya sabay halik sa nuo

Naglakad nako papalabs ng bahay at dali daling tumakbo papunta sa kanto at ng nasa kanto nako hinanap ko kaagad ang address ng boarding house na malapit lang sa school namin at agad tumawid para makasakay na ng biglang...

"Miss tabi!!"

~BOOOOGHSS!~

Huli na ng makita kong may sasakyan na papalapit sakin, ito na siguro ang huling araw ko dito sa mundo.

Bago ako tuloyang nawalan ng malay ay may nakita akong dalawang paris na kulay asol na mata.