STRANGER

1. Kush jam une ?

Më fal.
E di që të kam vrarë por i vdekur isha. E tani nuk po ndiej asnjë gjymtyrë, asnjë dhimbje por më e keqja,... unë nuk po ndieja asnjë ndjenjë.
Hej, ose më merr... ose më lër.
Nuk mund të shkel çdo kufomë që shoh përpara. Në këtë mënyrë, unë do shkel veten time.

"Daniel, Daniel..." (Dikush po perpiqej te fliste me te)

"Po, une jam" (I pergjigjet Danieli me mendjen e tij, zerit te panjohur qe po e therret)
"Po une jam..., pse nuk po iu shoh. Ejjj flisni perseri" (Kerkon Danieli qe zerin misterioz ta degjonte dhe njehere.)

"Daniel, Daniel..." (Zeri i panjohur fillonte gjithnje e me shume te degjohej me mire)

"Po jam ketu, pse nuk me shihni ose... te me degjoni" (Danieli tashme filloi te kuptonte qe nuk kishte ze qe te degjohej e drite qe te shikonte)
"Hej cfare po ndodh me mua por ,ejjj... me falni shume lexues. Duke u marre me problemet e jetes time, une harrova fare dhe qe te prezantohem. Une quhem..., te mendoj nje moment. Prit... une e kuptova se kush po me therret. Ajo eshte nena ime. Nuk kam kohe te humbas me ju sepse me duhet patjeter te flas me te, t'i pergjigjem mamit tim. Por... une nuk po e shoh. Ku mund te jete ajo, ose... me mire te di, se ku dreqin jam une keshtu" (Mendimet e Danielit po beheshin me te shpeshta dhe me te medha, te cilat pergjigjet ishin shume te pakta ose asgje.)

"Shpejt, shpejt, shpejt. Nxitoni... mbajani koken shtrire dhe drejt qe te mos levize. Me duhet menjehere 0,5 ml gjak A+" (Nje ze tjeter hyn ne koken e Danielit)

"Une po tronditesha nga shpejtesia qe po udhetoja. Degjoja gomat e vogla qe perplaseshin ne pllakat e ftohta te nje vendi te qelbur. Kjo ere po me acaronte dhe doja te dilja menjehere." (Duke menduar, Danieli nuk e kishte kuptuar qe edhe po permendej)
"Por nga ana tjeter, po me dukej vetja ne ajer. Kjo eshte adrenaline mendoj, kur ti nuk ndjen trupin tend dhe ndihesh sikur po fluturon duke e ditur qe do jesh mire.
Por jo ne rastin tim😬" (Danielit po i ndodhte nje luhatje personaliteti)
"Por jo ne rastin tim. A+ eshte gjaku im dhe po mendoj qe njeriu qe paska nevoje per te, jam une. O zot... do cmendem. Me duket qe e kam kuptuar se ku ndodhem. Trupin nuk po e ndiej, per tjeter po fluturoj dhe gjak me duhet... Nuk me mbetet gje tjeter vecse t'ju them, ndodhem ne... (Luhatjet e Danielit ishin shume te shpeshta te cilat mjaft here e kishin derguar ne probleme te medha.)

"A e dini ju, se me duhet shume kohe qe te tregoj ne te vertete se ku ndodhem? Se pari, une e di qe ju e keni kuptuar akoma pa e thene une prandaj, me mire nuk po mendohem fare te shpjegohem. Thjesht mbani mendjen tek une dhe mos ngaterroheni nga historia dhe pse ndoshta po ju dukem si budalla. Por, varja. Ku e kishim lene? ...Po beja shaka, se e kemi lene tek prezantimi im dhe sigurisht qe une nuk mund te them fjale te mira per veten prandaj po le te tjeret te me prezantojne.
E derisa une te zgjohem plotesisht, po ju le te shihni pak nga historia ime"
(Danieli ndodhej ne koma ku ai akoma nuk dihej nese do jetonte. Ne fakt as ai vete nuk e dinte nese do deshironte te zgjohej. Por sikur tha dhe ai vete, ne do shkojme disa muaj para se ai te gjendej ne kete fatkeqesi dhe te tregojme se cfare ndodhi me jeten e tij dhe menyren se si ai e jetonte ate.)

Disa muaj me pare

...