A ndiheni ndonjehere te frikesuar nga vetvetja kur mendon qe trupi yt do bente veprime qe mendja juaj as nuk do e imagjinonte?
Kur ti akoma nuk njeh veten dhe kerkon te zbulosh por njerzit perreth teje te bejne te mendosh qe jeta jote ne kete bote e...
Te gjithe kishin fokusuar shikimin drejt meje. Ndersa une mendoja se si do e rregulloja kete qe bera.
Isha nje tip impulsiv. Nuk duroja asnje sekond, menjehere veproja. Veproja pa menduar. Kjo gje me bente te ndodhesha ne shume probleme. Prandaj...
Ndoshta mamaja ime kishte te drejte. Po filloja ti ngjaja babait tim. Ai ishte nje kriminel qe merrej me droge. Rrembente njerez per trafikim ose me e keqja, dhe i vriste.
Por ne syte e mi... ai ishte ndryshe. Per mua ishte nje nga njerezit me te mire, qe nuk krahasohej me askend. Ai kishte shume durim dhe merrej gjithmone me mua. Luanim cdo dite ne oborr duke degjuar te gjithe, te qeshurat tona derisa... ai oborr u mbush me njolla gjaku. Nje atentat ndodhi. Gjetem babain tim me 13 pluma ne trup, i shtrire ne toke. Ai u vra, duke u kujtuar pergjithmone si njeri i keq. Nuk e dija se, a duhej te me vinte turp apo... nuk e di.
Me vinte keq per nenen time, se ishte e detyruar ta duronte ate njeri per shume vite. Tani ndodhej e vetmuar ne shtepi duke me duruar mua.
Ajo ishte ne shtepi, e cila kishte rritur volumin e televizorit shume lart dhe kishte filluar te flinte gjume. Ajo nuk ishte aspak mire. Debati qe ndodhi me mua, kishte shkaktuar ankth duke e merzitur shume ate. Ndodhej e ulur ne kolltukun e shtepise, me kembet ne tavoline dhe koken mbeshtetur, e cila shihte lart. Gjithe shtepia ishte ne erresire. Qendronte dhe mendonte per ndonje gabim qe ka bere gjate ketyre viteve, per te kuptuar se pse cdo gje po shkonte gabim.
Ishte qetesi. Degjoheshin dhe akrepat e ores. Ku ne dritaren e saj sheh nje hije qe kalon me shpejtesi.
"Ejj, ka njeri aty"(po shkonte drejt dritares e frikesuar.) "Daniel, ti je"
Asnje pergjigje nuk erdhi. Qendronte duke pare nga xhami. Vetem kur... dritarja e saj thyhet nga nje gur i madh duke kaluar anash saj. Menjehere ajo trembet dhe bie ne toke e cila pritet nga xhamat e thyer.
Ups! Gambar ini tidak mengikuti Pedoman Konten kami. Untuk melanjutkan publikasi, hapuslah gambar ini atau unggah gambar lain.
"Ajjj, u preva" (mezi po ngrihej) "cfare dreqin ndodhi keshtu?)
Kur shikon qe ne gurin e hedhur, ishte nje flete e lidhur ne te. E merr dhe shkon menjehere ne cep te dhomes duke u fshehur.
Por ajo lexoi nje mesazh qe nuk e priste. Ne ate leter shkruhej dicka. Dicka... qe nuk e kishte menduar ndonjehere qe do vinte.
"Une erdha. Jam ketu per ty. Kujdes"
Nena ime filloi te mendonte se kush ishte ky njeri. Kishte frike se mos kishin ardhur njerezit e babait tim ose me e keqja, mos kane ardhur njerzit me te cilen jam ngaterruar ne punen time.
Ajo nuk dinte se cfare te bente. Vetem shpresonte qe une te mos isha ngaterruar me ndonje gje. Per te tjerat do merrej ajo.
Ndersa ne feste, te gjithe po ndihmonin Kevinin te qohej, une u largova per tek Trejsi.
"Daniel, ku po shkon?"(pyet Kejsi e interesuar per mua)
Une as nuk iu pergjigja por vetem doja te gjeja Trejsin dhe per fat te keq, ajo nuk shihej askund. Ishte zhdukur.
Ndersa Kejsi ishte shume e lodhur ne feste, ajo po shikonte qe te gjithe po ndiheshin ndryshe. Dukej sikur ishin te dehur por ajo nuk kishte marre alkool per festen e saj. Gjithsesi ajo nuk ishte ne gjendje te mendonte per asgje.
"Hej, nje gote uje te lutem"(i ben me shenje kamarieres qe ta sjelle) "uhh, sa nxehte ben ketu, me duhet patjeter te freskohem)
Po priste por akoma nuk e kishin sjelle. Pak me vone sheh qe kamarierja po vinte drejt saj.
"Dy ore nje gote uji, cfare behet keshtu"(Kejsi filloi ti flase asaj)
Kamarierja nuk po fliste asnje fjale dhe vetem degjonte. Sapo largohet, pas saj po vinte Arta. Duke ardhur drejt Kejsit, kuptoi qe ajo po pinte uje te fresket per tu freskuar nga kjo vape e madhe qe ishte mbrenda.
Por... Arta dinte dicka. Ajo kishte filluar te veproje. Ndersa Kejsi po ndihej quditshem, i gjithe vendi po rrotullohej. Nuk mundte me te qenronte ne kembe prandaj ra ne krahet e Artes.
"Cfare ke keshtu Kejsi" (po e pyeste ate duke e pare qe ajo nuk ishte aspak mire)
"Nuk e di, po ndihem pak e dobet"(po fliste e lodhur duke pare nga lart) "Arta, me dergo lart ne dhome"
Dhe ashtu beri. Po ngjiste shkallet ngadale dhe me kujdes derisa e dergoi ne dhome duke e hedhur ne shtrat. Tashme Kejsi ishte e pavetedijshme ndersa Arta ishte aty ku duhej. Ajo merr telefonin e Kejsit dhe u mundua ta zhbllokonte. Ne ate moment, Arta ia vendos asaj ne fytyre duke e njohur dhe ne dore, tashme kishte gjithcka te hapur.
Kur pas pak, ne telefonin e profesorit te letersise, vjen nje mesazh.
"Te lutem profesor, kam nevoje per ty ketu, eja ose... do i tregoj te gjitheve per lidhjen tone. ILY 💋"
Sigurisht qe profesori nuk mund te qendronte duar kryq. Nga kjo lidhje qe kishte me Kejsin, ai mund te humbiste gjithcka. Punen, Respektin por me e rendesishmja... Lirine.
Ndersa une..., po prisja te vinte Trejsi. Por nuk e shihja askund. Kisha filluar te pija alkool dhe me thene te drejten, ndihesha i pafuqishem. Ndodhesha ne mes te vendit i shtrire ne toke. Shihja ne tavan dhe kuptoja se rreth meje, ishin njerez duke kercyer e duke pire. Degjoheshin te qeshurat e pakuptimte. Nuk mbanin dot kembet e tyre.
