After Christmas, we went to Legazpi City. Sun had Mayon Volcano on his final bucket list.
"Ang ganda talaga." He gasped as he witnessed the perfectly-coned volcano.
"Is this your first time witnessing it?" Tanong ko habang nakayakap sa kanya mula sa likuran.
"No. It's just that I'm still mesmerized with its beauty. This might be the last time I'll be seeing its beauty." His voice broke.
"Enjoy mo nalang ang view okay? Wag ka na muna umiyak. Wag ka na muna mag isip ng iba pang bagay." I wiped his tears from behind. Tumango siya.
Habang nakatitig siya dun, sa kanya lang ako nakatitig. Pinipigilan ko ang sarili ko na umiyak. Malapit na ang oras niya. Aware naman kami doon pero tangina ang sakit paring isipin.
"Natahimik ka." Lumingon siya sa akin. Umurong ang luha ko bigla.
"Ah wala. Pinapanood ko rin ang Mayon." I smiled to assure him.
"Can you take some pictures of me?" Inabot niya sa akin ang camera. Agad ako ngumiti at tinanggap ito.
I captured some of his happy moments. May isang nakangiti siya habang nag jump shot. May isang nawala ang mata niya dahil sa saya. Pero mayroon ding matang malungkot.
"Hey. Anlungkot mo sa picture." Sabi ko sa kanya.
"Ha? Ah may iniisip lang." He forced to smile.
"Gantu na lang. Let's take a couple selfie." Suggest ko. Agad siya tumango.
We made some poses. May fierce, serious, wacky, pure smiles at saka yung nakatingin kami sa isa't isa.
"I love you." Sabi ko sabay click sa camera.
"I love you too." He kissed me at na-capture yun ng camera.
"Memories." Nakangiti si Sun habang pinapanood ang mga pictures na kinuha namin.
"Maganda ba ang pagkakuha?" I asked him habang kumakain ako.
"Oo. It's perfect." He grinned. Kumain na rin siya sa baon na dala namin. Nagpicnic kami rito sa Cagsawa Ruins.
Pagkatapos nun, dumiretso na kami ng Maynila. Gabi na ng nakauwi na kami. Tulog na si Sun kaya nagpatulong ako para buhatin siya patungo sa kuwarto niya. After I changed my clothes, tumabi ako sa kanya. I hugged him and cuddled with him throughout the night.
"Riks! Gising. Mag-shopping pa tayo for media noche." Napakusot ako sa mata ko.
"Maaga pa." I yawned.
"Anong maaga? Eh alas nueve na." Hinampas niya ako gamit ang unan.
"Oh ito na babangon na." Agad akong bumangon at nagsipilyo.
Nag-almusal muna kami sa mall bago namili ng groceries at mga kakailanganin sa media noche. Buti wala na yung cashier na nakasagutan ni Sun dun. Baka iba na shift nun o kaya iba na pinagawa sa kanya.
"Mom, Dad, heto na pinamili namin." Masayang bati ni Sun pagkatapos naming pumunta sa mall.
Ngumiti lang ang parents ni Sun.
Kinagabihan, handa na ang pagkain. We ate merrily.
"Yes! Sa wakas sasalubungin ko ang New Year na may baby ako." Sigaw ni ate. Halatang nakainom na siya. Tumawa lang si Kuya Ethan.
Si Sun napasandal lang sa balikat ko. Pakiramdam ko inaantok na siya.
"Antok ka na love?" I caressed his cheek.
"Oo. Pero ayoko pa matulog. Sasalubungin ko ang bagong taon." He gave me a small smile.
"Idlip ka muna. Gisingin nalang kita." Hinaplos ko ang buhok niya.
"Wag na. Last New Year ko na ito. Dapat present ako sa countdown." He managed to smile. I can't help it. Napaluha ako.
Hanggang ngayon, hindi ko pa rin matanggap na huling Bagong Taon na niya ito. At ngayon lang niya ako makakasama at ito pa ang una at huling beses. Dati, nai-imagine ko na kasama ko siya sa bawat Bagong Taon na daraan. But that dream shattered because of his illness.
"Wag ka umiyak." Pinunasan niya ang luha na dumaloy sa pisngi ko.
"Ayan na. Countdown na." Sigaw ni ate.
"10, 9." Sigaw nila.
"Few more months to go." His voice broke.
"8,7."
"I'll leave all of you." Humikbi na siya.
"6,5."
"Thank you." Naluha na rin ako.
"4,3."
"For everything. The memories, moments
I'll cherish it all until I cross over." Niyakap ko na siya."2,1. Happy New Year!" Sigaw nila lahat maliban sa amin.
"Happy Last New Year Love. I love you." Sun kissed me as his tears kept flowing.
I responded to his kiss. I equalled it with all the love that I have for him. I can feel that he's leaving all the love he has for me through that kiss.
"Happy Last New Year Love." I embraced him as we both cried our hearts in that particular cold midnight of January 1.
BINABASA MO ANG
10 𝓜☀︎︎𝓷𝓽𝓱𝓼 || SunKi AU
RomanceRiki's world has been dark all along. When his "sun" arrived, everything changed. But what if it's temporary, not permanently? Will he accept his "sun's" fate? P.S. this is TAGLISH Date Started: December 12,2021 Date Ended: March 01, 2022 🏅#1 SunKi