GeceIer, sonsuz gibi görünür fakat her gecenin bir sabahı vardır... 🖤🌜
Karıştırılmış bebekler klasiği diyeceğim ama bu diğer kitaplar gibi klasik olmayacak bu farklı bir karıştırılmış bebek klasiği olucak...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Baranı sonradan öğreneceksiniz merak etmeyin aşklar :)
Gece
Şuan kantindeydik ve etrafımızı büyük bir sessizlik kaplamıştı. Hepimiz ne yapacağımızı bilmiyorduk. Ender bey sessizliği bozan ilk kişi olmuştu.
Ender: "Biz aslında Rize'de yaşıyoruz doğumun 8. Ayında eşim Yasemin galata kulesine gitmeyi istedi ilk başta ona 'her an doğum yapabilirsin bu çok tehlikeli 1 ay sabret' dememize rağmen çok ısrarcı oldu sonra biz tatile geldik ve tahmin ettiğim gibi oldu Yaseminin sancıları başladı zar zor hastaneye yetiştirdik ondan sonrası malum sizde tahmin ediyorsunuzdur"
Başım öne eğikti. Kendimi tutamayınca gözlerim dolmaya başlamıştı. Birisinin elini sırtımda hissedince gözlerimı kırpmıştım. Gözümde ki yaş avcumun içine düşmüştü. Diğer gözümdende bir ıslaklığın yanağımdan kayıp gittiğini hissedince avcumu sıkmıştım. Birinin sırtımı sıvazladığını hissedince gözyaşım çoğalmıştı. Sadece yaşadıklarıma ağlıyordum. Keşke o gün doğmasaydım daha iyiydi. Sırf bir hemşirenin yaptığı hata yüzünden hayatım mahvolmuştu. Belki öz ailemin yanında olsaydım bunları yaşamazdım... Mutlu olurdum. Çok şansız bir insandım hiç bir zaman şanslı olmadım. Ve yine çok şansızım. Gökçe bana bir şişe su uzattı. Suyu alıp suyu kafama diktim. Şişenin tamamı bitmişti.
Gökçe "Gece iyi misin?"
Akan gözyaşlarımla kafamı hayır anlamında salladım.
Afra "Gel bir lavaboya gidelim"
Başımı sallayıp ayağa kalktım. Masada ki herkesin bakışları bana dönmüştü ve dikkatle beni izliyorlardı. Çantamı alıp omzuma taktıktan sonra hastanenin merdivenlerinden çıkıp kızlarla lavaboya çıktık. Lavaboda kimse yoktu sadece biz vardık. Kızlardan başka kimsenin olmadığını anlayınca çantayı aynaya fırlatıp dizlerimin üstüne çökmüştüm.
"Neden ya neden ya ulan niye be"
Ece "Gece kendine gel kalk şu yerden"
"KİMSE DOKUNMASIN BANA!"
Gökçe "Gece Ece doğru söylüyor bak kalk yerden üşüteceksin"
Ellerimle kulaklarımı kapatıp içimde ki bütün acıları bunca yıldır atmadığım çığlıkları attım. Kulaklarımı kapatıp delicesine çığlık atmıştım. Çığlığımı kestikten sonra onlara dönüp baktım.
"Çıkın buradan yalnız kalmak istiyorum"
Gökçe "Gece bak çıkamayız yine bileklerini keser-"
"ÇIKIN DEDİM SİZE KENDİME BİR ŞEY YAPMICAM!"
En sonunda lavabodan çıkıp kapısını kapattılar. Sırtımı duvara yasladım ve hıçkıra hıçkıra ağlamaya başladım. Aynaya attığım çantamı alıp telefonumu çıkardım. Müzik listelerinden birisine girip rastgele bir şarkı açtım.
