GeceIer, sonsuz gibi görünür fakat her gecenin bir sabahı vardır... 🖤🌜
Karıştırılmış bebekler klasiği diyeceğim ama bu diğer kitaplar gibi klasik olmayacak bu farklı bir karıştırılmış bebek klasiği olucak...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Gece
"Prenses dönmeyecek misin?"
Gözlerim dolmuştu. Arkama dönüp koşarak ona sarıldım. Gülüp kollarını bana sarmıştı. Kokusunu içime derince çekmiştim. Çok özlemiştim onu sımsıkı sarılmıştım. Sanki hiç bırakmayacakmış gibi.
"O-oğuz dönmüşsün"
Sesim titremişti.
"Döndüm prenses döndüm çok mu özledin beni"
"Çok özledim Oğuz çok özledim"
"Oyyy kıyamam ben sana"
Deyip saçlarıma buse kondurdu. Midemden bir an kelebekler uçtuğunu hissettim. Kesin kıpkırmızı olmuşumdur. Hemen ayrılıp gülümseyerek ona baktım.
"Sen nasıl geldin ya bugün senin askerliğin son günü olduğunu bilmiyordum"
"Geldim işte prenses artık buradayım"
"Nasıl geldin sen buraya yeni mi geldin"
"Evet öyle oldu sayılır daha önce annemlerin yanına gidiyordum baktım sende böyle yine kemanını almışsın bir yerlere gidiyorsun"
Gülüp kafamı yere eğdim.
"Evet meydanda biraz şarkı söylicem"
"O zaman bu sefer ben senin yanında durayım yardım edeyim gene eski günlerde ki gibi özlemişim seninle şarkı söylemeyi"
Kafamı kaldırıp ona baktım.
"Bende Oğuz ya ama şimdi sen ailene git bence ilk önce"
"Yok ya ben seni özledim hadi ne bekliyorsun hemen gidelim senle eski günlerdeki gibi şarkılar söyleyelim"
Gülerek kafamı sallayarak onu onayladım. Elimi tutup birden mahallenin aşağısına doğru koşmaya başladı. Bende onun arkasında çantamı düşürmemeye çalışarak koşmaya başladım.
Sabah
Dün gece ailemle olan olay yüzünden çok üzülmüştüm. Oğuz'u görünce moralim yerine gelmişti. Oğuz askerdeydi ve ben ona deliler gibi aşık olduğum için tabi onu beklemek benim için çok zor olmuştu. Günlerin nasıl geçtiği belli olmuyordu. Günlerim hep aynı geçiyordu. Sabah kalk, kahvaltı yap, arkadaşlarınla takıl dışlanırsan gez dolaş, akşam olmuş işe git, gel ailenle kavga et zamanım böyle geçiyordu. Eziklenmekle, kavga etmekle, yalnız kalmakla ama işte sonra alışıyor insan gün geçtikçe bende böyle böyle alışmıştım. Artık kafamda öyle ezberlemişim ki günlerim saate bakmadan geçiyordu. Oğuz gelmişti belki bugün onunla zamanımı geçiririm. Sabah gözlerimi açtığımda tabi ki yine öğlen uyanmıştım. Banyoya gidip elimi yüzümü yıkayıp mutfakta kendime bir şeyler koymuştum. Kahvaltımı yaptıktan sonra dişlerimi fırçalayıp üstümü giyindim.
