GeceIer, sonsuz gibi görünür fakat her gecenin bir sabahı vardır... 🖤🌜
Karıştırılmış bebekler klasiği diyeceğim ama bu diğer kitaplar gibi klasik olmayacak bu farklı bir karıştırılmış bebek klasiği olucak...
Son günlerde artık her gün kısa kısa bölümler atıcam çünkü ben uzun bölüm yazınca ondan sonra hiç bir zaman atasım gelmiyor en iyisinin bu olduğunu düşünüyorum. Bu arada okunmam eskiden çok yüksekteydi ve vote çok azdı. Şimdi okunmam azalıyor bu bana 'artık neden bölüm atmıyorsun al Allah belanı versin' deme şekliniz mı bilmiyorum ama lütfen destek olursanız sevinirim :)💘
Aşağıya Hazal'ı koyuyorum
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Gece
Şuan Rizedeydik. Çoktan havalimanına binip gelmiştik. Araba durunca eve geldiğimizi anlamıştım.
Yusuf "Geldik"
Kafamı aşağı yukarı sallayıp arabadan indim. Burası çok güzel bir yerdi. Her yer yemyeşil ve buram buram toprak kokuyordu. Size anlatsam kelimelere sığmazdı.
Yusuf "Çok sevdin galiba burayı"
"Hemde ne çok burası çok güzelmiş ben Rize'nin güzel olduğunu biliyordumda bu kadar da değil"
Yusuf "Daha Rize'nin görmediğin en güzel yerleride var"
"Oralara gitmeyi çok isterim"
Yusuf "Ben seni bütün yerleri gezdireceğim"
Gülümsedim. Bagajdan bavulları çıkarıp eve doğru gitti. Bende ona yardım ederek bir kaç bavulu alıp eve doğru ilerledim. Kapının zilini çalmasıyla kapıyı Yasemin hanım açtı. Yüzünde büyük bir tebessümle bana baktı.
Yasemin "Hoş geldin güzel kızım"
Deyip bana sarıldı. İlk şaşırsamda ayıp olmasın diye kollarımı ona sarıp karşılık verdim. İstemsizce kokusu burnuma geldi. Yasemin gibi kokuyordu bu kadının adının neden Yasemin olduğunu şimdi anladım. Geri çekildiğimizde oğlunada sarılıp hoşgeldin dedi.
Yasemin "Hadi herkes sizi bekliyor burada üşümeyin"
Deyince kafamızı sallayıp içeri geçtik. Kapıyı kapattıktan sonra bavulları kapının oraya bırakıp montlarımızı çıkardık. İçeri geçtiğimizde herkes ayaklandı. Dört tane erkek, üç kadın ve bir tanede çocuk vardı. Kalabalığa çok şaşırmıştım. Maşallah gerçekten bu ailede soy bitmezdi. Ender bey yanıma geldi ve sıcak gülümsemesiyle bana baktı.
Ender "Hoş geldin kızım"
"Hoş buldum"
Dedim gülümseyerek.
Ender "Kızım yorulmuşsundur birde kıyafetlerini yerleştireceksin Hazal sana odanı göstersin sen kıyafetlerini yerleştir sonrada dinlen"
"Aslında iyi olur kafa dağıtmak istiyorum çok yorucu bir yolculuktu"
Ender "Hazal ablana odasını göster"
"Peki ya bavullar..."
Ender "Merak etme güzel kızım ben Yusuf'a söyledim yukarı çıkarması için"
