GECE KUŞU

20. BÖLÜM (30 K)

30 K olmuş. Hepinize çok teşekkür ederim. En büyük hayalim bir kitabımın 1 M olması o günlerde görürüz inşallah. Her neyse hayallerimi gerçekleştirmemi sağladığınız için sizlere ne kadar teşekkür etsem azdır. Sevgili okuyucularım hepiniz iyi ki varsınız. Şu söylediğimi unutmayın lütfen. Biz hayatımızı karanlık gördüğümüz için kendimizide karanlık sanıyoruz aslında biz çok ışık yayıyoruz. Kelebeklerde muhteşem olağanüstü kanatlarını hiç bilmiyorlarmış :)

Gece

Doktor ameliyathaneden çıkınca hepimiz aniden ayaklanıp tedirgince doktora baktık. Doktor bize bir bakış atıp konuşmaya başladı.

Doktor "Merak etmeyin Hira hanım şuan gayet iyi ameliyat başarılı geçti. Sabah uyandığında taburcu olabilir. Geçmiş olsun." Deyip gülümseyerek yanımızdan ulaşınca hepimiz sevinmiştik. Annemler şükürler ederken bizde birbirimize sarılıyorduk. Bir kaç dakika daha burada dururken hepimiz eve gidip yatmaya karar vermiştik. Beril yengem ve Kaan abim burada duracaktı. Eve geldiğimizde hepimiz yataklarımıza yatıp Hira'nın iyi olması için dualar edip uyumuştuk.

Vera

Hira'nın başına gelen olaydan dolayı çok endişelenmiştik. Hastanede hepimiz onun için dualar ederken abimde sıkıldığını ve Talha'nın beni eve bırakacağını söylemişti. Bende onu onaylayıp burada Hazal ve Gece'nin yanında kalmaya karar vermiştim. Onları teselli edip yanlarında durmam lazımdı. Neyse ki Hira'nın durumu iyiydi ve hepimiz çok sevinmiştik. Herkes evine gitmek için arabalara binerken bende Talha ile onun arabasına bindim. Ön koltuğa oturduğumda kemerimi taktım. Talha'da arabayı çalıştırdı lakin onun tedirgin ve sinirli olduğunu anlamıştım. Kaşlarım hafiften çakılınca kafamı ona çevirdim.

"Talha iyi misin? Niye böyle gergin ve sinirlisin?"

Talha "SENİN O SARP PİÇİNE NASIL BAKTIĞINI GÖRMEDİM SANMA! YOK GÜLÜŞMELER, SOHBET ETMELER, BİRBİRİNE BAKMALAR NE OLUYOR LAN? ONDAN HOŞLANIYORSAN SÖYLEDE ONA GÖRE AYRILALIM!"

Aniden bağırmasıyla korkunca gözlerimin dolmasına engel olamamıştım.

"Talha o başka birini seviyor bi-biz sade-ce arkadaşca öyle k-konuşmuştuk"

Talha sinirden gözlerini yumunca bir eli ile direksiyona yumruk attı. Siniri beni daha çok ağlamama sebep olurken ağzımdan çıkan hıçkırığa engel olamamıştım. Arabayı hızla yolun kenarına park edince onu umursamadan ağlamaya devam etmiştim. Yüksek seslerden çok korkardım ve birisi bana bağırdında utançtan ağlardım. Ve Talha benim bu huyumu çok iyi biliyordu. O sırada şimşek çakmış ve yağmur yağmaya başlamıştı. Öyle bir hızla yağıyordu ki yağmur arabadan iner inmez sırılsıklam olurdum. Talha arabadan inince benim olduğum tarafa gelip kapıyı açtı.

Talha "İn arabada konuşucaz!"

İtiraz etmeyip kemeri çıkarıp arabadan inmiştim. Kolumdan tutup arabanın önüne getirdi.

Talha "BİR DAHA O SİKTİĞİMİN PİÇİ İLE ASLA KONUŞMAYACAKSIN LAN DUYDUN MU?"

O bağırdıkça benim ağlamam artıyordu. O ne kadar bağırsa ben o kadar ağlıyordum. Yağan yağmurlardan ve esen rüzgârdan dolayı üşürken kollarımı kendime sarmıştım.

Talha "CEVAP VER!"

"T-tamam n-ne olur gidelim çok üşüyorum ben!"

Talha "Sen kendin başına git evine, seni götürmeyeceğim"

Deyip arabaya binip giderken dizlerimin üstüne çöküp giden arabanın arkasından baktım. Üstümde sadece elbise vardı ve ceket falan giymemiştim. Rüzgarlar daha çok esmeye başlamış ve yağmur daha çok yağmaya başlamıştı. İki elim ile kulaklarımı kapatıp çığlık atmaya başlamıştım. Ben çaresizce ne yapacağımı bilmiyordum ve bu yoldan nasıl evime gideceğimide bilmiyordum. Çaresizce hüngür hüngür ağlarken önümde bir araba durdu. Ama hala kafamı kaldırmadım. Arabanın kapı kapanma sesini duymuştum sonra adım sesleri, iki el kollarımdan tutup ayağa kaldırdı ve beni kendine çekmişti. Sarılmasıyla daha çok ağlamaya başlamıştım. Abimin kokusunu alınca kollarımı ona sardım.

"A-abi çok üşüyorum"

Baran "Tamam birtanem tamam o piç ile sevgili olup neden bana anlatmadığını sonra anlatacağım sana!"

Sesi biraz sinirli çıkmıştı. Bu halde olduğumu görünce daha fazla üstüme gelmek istememişti. Yürüyecek halim yoktu ama abim beni kucağına alıp arabaya bindirmişti. Oda arabaya binip kapıyı kapattı. Arkaya uzanıp kalın bir battaniye alıp üstüme örtünce battaniyeye daha çok sarılmıştım. Talha'nın beni yolun ortasına koyduğunu hatırladıkça arada ağlama krizine giriyordum, abimde beni sakinleştirmeye çalışıyordu. Eve gelince abim arabadan inip battaniye ile kucağına alıp eve sokmuştu. Beni direkt banyoya götürüp taburenin üstüne oturttu ve üstümdeki battaniyeyi çekip elbiseyi ve ayakkabıları çıkartıp kabine götürdü. Ben hala ağlama krizindeyken iç çamaşırlarımla kalmıştım. Abim suyu ayarlayıp üstüme sıcak su tutunca azıcık sakinleşip mayışmıştım.

Baran "Niye bıraktı senin yolun ortasında?"

"Sarp ile yakınlığımı görünce çıldırdı sadece sonra bana bağırmaya başladı" 

Yutkunup abime baktım. Gözlerindeki sınırı görmüştüm ve mırıldandığını duymuştum.

"A-abi"

Baran "Efendim abicim?"

"B-beni n-niye kim-se sevmiyor? Annem bile sevmiyor beni n-neden?"

Baran "Şşştt tamam bak daha çok ağlarsan ateşin çıkar, hem kimse sevmesin ben severim seni ne gerek var ki? Zaten herkes seni sevince ne olacak ki kızım? Hiç bir bok, unutma ben sana hem anne olurum hem baba olurum hem abi olurum"

"İ-iyi ki varsın abi sen olmasaydın ben öldürdüm"

Baran "Şşştt sakin, tamam birtanem, hadi gel üstünü değiştirelim"

Abim beni banyodan çıkardıktan sonra odama götürdü. İç çamaşırlarımı bana giydirdikten sonra üstüme uzun siyah tişört ve ayaklarıma kalın ve uzun çoraplar giydirip saçlarımı kurutmuştu. En sonunda ışığı kapatıp, beni yatağa yatırıp yanıma uzanmıştı. Ağlamam hala varken abim beni üstüne alıp sırtımı ovalamaya başladı. Hem sırtımı ovalaması hemde kokusu beni mayıştırmıştı. En sonunda sakinleştim ve uykuya daldım.

Son 🧡

M

ahperi adlı hikayedede destek olursanız çok sevinirim benim kelebeklerim 💗