GECE KUŞU

21. BÖLÜM

Vera

Gözlerimi açtığımda her yer karanlıktı galiba daha hala geceydi. Evin içi sıcak olmasına rağmen ben çok üşüyordum. Tir tir titrerken üstümdeki yorgana daha çok sarıldım. Yanımda abim vardı ve uyuyordu.

"Abi"

Sesim biraz boğuk çıkmıştı. Abim hemen gözlerini açıp uykuyla bana baktı.

Baran "Efendim abicim?"

"Çok üşüyorum bir tane daha battaniye getirir misin?"

Baran "Abicim evin içi çok sıcak ben yanıyorum sen nasıl üşüyorsun?"

"Abi ne olur battaniye getir çok üşüyorum"

Abim elini alnıma götürdü. Ensemden soğuk terler akıyordu ve başım acayip derecede ağrıyordu. Abim kaşlarını çatıp yatakta doğruldu ve battaniyeyi üstümden zar zor çekti.

Baran "Birtanem havale geçiriyorsun battaniyeyi üstüne çekmemen lazım"

Neredeyse ağlayacaktım. Abim yataktan kalkıp içeriye geçti ve elinde ateş ölçer ile geri geldi. Ateş ölçeri kafama tutup düğmeye bastığında kasları çatılmıştı.

Baran "Havale geçiriyorsun resmen ateşin 40 derece, kalk acile gidiyoruz!"

Deyip kollarımdan tutup beni oturur pozisyona getirdi. Dolaptan siyah taytımı çıkarıp üstüme giydirdi ve üstüme bir mont aldı. Abimde hazırlandıktan sonra beni alıp arabaya bindirmişti. Bir kaç dakika sonra acile geldiğimizde arabadan indik. Ben abime gitmemek için yalvarırken o benim çeneme dayanamayıp beni kucağına aldı ve acile götürdü. Randevu aldıktan sonra doktorun odasına gelmiştik. 2-3 kişi dışında fazla kişi olmadığı için sıra hemen bize gelmişti. Doktor bizi görünce tebessüm etti.

Doktor "Buyrun şikayetiniz nedir?"

Baran "Doktor bey havale geçiriyor 40 derece ateşi var'

Doktor "Anladım lütfen hastamızı sedyeye bırakalım"

Deyince abim beni sedyeye bırakıp montumu çıkardı. Doktorda gelip muayene ettikten sonra koltuğuna geçip oturdu.

Doktor "Ee hastamıza bir kaç ilaç ve 2 tane iğne vericem. İğneyi aldıktan sonra hemşireye gidip vurdurun sonra sabah bir tane daha vurdurulacak"

Baran "Tamamdır doktor bey"

İğne denilince tırsmaya başlamıştım. Dudaklarımı büküp abime bakmıştım ama o bana sinsice gülmüştü. Neredeyse ağlayacaktım. Doktor reçeteyi uzattıktan sonra odadan çıkmıştık. Gözlerim dolu bir şekilde abime bakarken ağzımdan istemsizce hıçkırık çıkmıştı. Abim bana dönüp baktı ve gülerek gözyaşlarımı silip alnımı öptü.

Baran "Birtanem tamam ağlama sadece bir iğne bu kadar korkmana gerek yok"

"Ama istemiyorum çok canım acıyor"

Ağzımdan bir kere daha hıçkırık kopunca kaşlarını çattı.

Baran "Vera tamam yeter abicim, sadece küçük bir ağrı ben yanında olucam"

"Söz mü?"

Dedim çocuk gibi. Elimin tersiyle gözyaşlarımı silip masumca ona baktım.

Baran "Söz abicim hadi gel eczaneden alalım ilaçları sonra iğneni vurdurup eve gidip uyuyalım"

Kafamı aşağı yukarı sallayınca eczaneden gidip ilaçları almıştık. Sonra tekrar gelip iğne olmak için randevu aldık. Sıra bana gelince titremeye başlamıştım. Abim kapıyı tıklattıktan sonra içeri girip iğneyi vermişti. Hemşire iğneyi hazırladıktan sonra bize döndü.  Abim sedyeye oturup beni kendine çevirip sarıldıktan sonra kulağıma sakin olmam için bir şeyler mırıldanıyordu.

Hemşire "Taytı hafif indirelim biraz"

Abim tişörtümü yukarı kıvırıp taytımı azıcık indirdikten sonra ıslaklık hissedince ayağım daha çok titremeye başladı.

Hemşire "Sakin olun lütfen derin nefes alıp verin"

Gözlerim dolmuştu ve hemşirenin dediklerini yapmaya başlamıştım. Kalçamda acıyı hissedince ağlamam şiddetlenmişti. Abim sırtımı sıvazlamaya başlamıştı. En sonunda bitince hemşire bir pamuk koyup geri çekilmişti. Abimde taytımı çekip beni odadan çıkarmıştı. Ben hala ağlarken acımın siniriyle abimin koluna vurmuştum. Abim bu halime güldü.

"Sabah o iğneyi olmak istemiyorum sakın beni buraya getirme!"

Dedim sinirli çıkan sesimle.

Baran "Ateşin düşerse gelmeyiz bebeğim hem sen niye sinirlendin bu kadar?"

"Ayağımı hissetmiyorum çok acıyor"

Baran "Tamam, tamam eve gidicez şimdi uyursun"

Hastanenin çıkışına doğru ilerlerken Talha'yı görmüştüm. Onu görmem ile moralim daha çok bozulurken Talha bize doğru gelmeye başladı. Büyük ihtimalle neden burada olduğumuzu merak ediyordu.

Talha "Baran sizin bu saatte ne işiniz var burada?"

Baran "Yağmurlu havada soğuğun ortasında bıraktığın kardeşim havale geçirmişti o yüzden gecenin bu saatinde bu siktiğimin yerindeyiz!"

Talha'nın kaşları çatıldı ve bana baktı.

Talha "Vera iyi misin?"

Baran "Birde soruyor musun lan piç? Sen kardeşimle gizli gizli benim haberim olmadan sevgili ol üstüne üstlük kızı sana emanet ettiğim halde yolun ortasında bırak kız kriz geçirsin havale geçirsin beyefendi burada elinde kahve ile keyif yapsın!"

Talha "Bu kahveler benim için değildi yengemle abim istemişti"

Abimin sinirle gülüp küfür ettiğini duymuştum.

Baran "Vera sen arabaya bin ben geliyorum şimdi abiciğim"

Gönlüm gitmeye razı olmasada kafamı sallayıp abimin dediğini yapmıştım. Arabaya bindikten sonra uzaktan onları izlemeye başladım. İnşallah kavga olmazdı.

Yazar'dan...

Genç kız abisi ile küs olan sevgilisini korkuyla izlerken abisinin Talha'ya sinirli sinirli bir şeyler anlatıyordu.

Baran "Bana bak Talha kardeşim seni ne zaman affederse bende seni o zaman affederim ama şunu unutma ben kardeşimi senden daha çok iyi tanıyorum ve bana attığın kazığı unuttum sanma bunun acısını çok kötü çıkaracağım senden!"

Talha "Bak Baran ben sana kazık attım evet ama özür dilerim kalbime söz geçiremedim ben Vera'yı çok seviyo-"

Baran "Böyle mi seviyorsun lan? Kardeşimi yağmurun altında bırakarak mı? Yada onun korktuğunu bildiği halde ona bağırarak mı? Hani onuda geçtim lan Vera sırf başka erkekle konuştu diye seni aldattığını düşünerek mi seviyorsun sen kardeşimi? Ha cevap versene lan! Bak madem kardeşim bir erkekle konuşuyor diye seni aldattığını düşünüyorsan güvenmemişsin kardeşime sen! Anladın mı? Güvenmiyorsan seviyorum deme Talha!"

Talha "Çok haklısın Baran ben çok pişmanım senden özür dilerim emanetine sahip çıkmalıydım"

Baran "Bu seferlik yaptın bir kahpelik ama kardeşim olduğun için affediyorum ama sana olan kızgınlığım geçmedi haberin olsun! Ayrıca kardeşimden özür dileyeceksin ne olur ne olmaz affettir kendini"

Talha kafasını sallayıp cebinden Vera'nın telefonunu çıkarıp Baran'a uzattı.

Talha "Şey... Arabada unutmuş ona verirsin"

Baran ise telefonu alıp kafasını sallayarak oradan uzaklaşıp arabasına bindi. Sürücü koltuğuna oturduğunda telefonu kardeşine uzattı.

Vera "Ne oldu abi ne konuştunuz?"

Baran "Bir şey konuşmadık havadan sudan işte"

Vera abisinin dediğine sinirlenip kaşlarını çatarak ona baktı.

Vera "Abi dalga geçme!"

Baran "Vera ne konuştuğumuzu bilmeni isteseydim seni oradan kovup arabaya bin demezdim abicim biraz mantık lütfen"

Vera abisinin bu dediğine oflayıp kollarını önünde birleştirerek yolu izlemeye başladı.

Son 🍭