GeceIer, sonsuz gibi görünür fakat her gecenin bir sabahı vardır... 🖤🌜
Karıştırılmış bebekler klasiği diyeceğim ama bu diğer kitaplar gibi klasik olmayacak bu farklı bir karıştırılmış bebek klasiği olucak...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Gece
Oğuzla beraber eski günlerdeki gibi yine o dere kenarına gelmiştik. Hastanede herkes bana baktığı için utanmıştım. Abimler, kardeşim ve ablam bana pişmanlıkla bakmışlardı. Ben onları takmamıştım. Hastaneden sıkılınca Oğuz beni buraya getirmişti. Burası bizim dere kenarımızdı. Geceleri gökyüzünde yıldızlar ve dolunay olurdu. Burada çok buluşurduk. Burası o kadar huzur doluydu ki. Arabadan inip derenin kenarında çimlere uzandık.
"Çok özledim buraya senle gelmeyi ateş böceği"
"Bende özledim ve Gece kuşu"
"Şarkıları hala seviyor musun?"
"Tabi sevmez miyim peki sen hala şarkı söylüyor musun?"
"Tabi hiç bırakmadığım bir şey bırakamadığım daha çok herkesden gün geçtikçe daha çok iltifat almaya başlıyorum"
"Şarkıyı kim bırakabilir ki be Gece kuşu insanları bir tek şarkılar anlıyor insanlarda seviyor tabi bir insanın nasıl olduğunu dinlediği şarkılardan anlayabiliriz bir tek"
Şarkılardan bahsederken birden sohbete dalmıştık.
2 saat sonra
"Oğuz benim mesai başlayacak artık gitsek mi?"
"Tabi olur ben seni bırakayım ha bu arada sana sürprizim var sana iş yerinde söylicem"
İçimde bir merak olmuştu. Gülümsedim.
"Hayırdır acaba merak ettim şimdi hadi çabuk ol o zaman çok merak ediyorum"
Deyip arabaya doğru koşmaya başladım. Oda arkamdan kahkaha atarak koşmaya başladı.
"Dur, dur Gece kuşu hadi geldik arabaya bin"
Deyince arabanın kapısını açıp bindim. Oda yanıma oturdu. Kemerini bağladıktan sonra bana bakıp kemeri işaret etti.
"O kemeri bağla Gece kuşu yoksa bozuşuruz"
Kafamı sallayıp kemeri taktıktan sonra frene basıp arabayı sürmeye başladı.
